Καλησπέρα φίλες και φίλοι ! Απόψε θα σας παρουσιάσω την περίφημη Καλαμαριά,τον δεύτερο μεγαλύτερο Δήμο,μετά τον Δήμο Θεσσαλονίκης.Πρίν μερικά χρόνια ήταν ο πρώτος Δήμος στη χώρα μας σε τρόπο λειτουργίας,πριν ακόμη εφαρμοστεί ο νόμος "Καποδίστριας".Ακόμη και σήμερα ένας παραμένει απο τους μεγαλύτερους δήμους της πατρίδας μας.
Οποιος έρχεται στη Θεσσαλονίκη,το πρώτο μέρος που επισκέ-πτεται είναι η Καλαμαριά,μετά τα αξιοθέατα της πόλης. Το γνωστότερο μέρος είναι η Αρετσού με τις πολυάριθμες καφετέριες και ταβέρνες.
Λίγα λόγια για την ιστορία της Καλαμαριάς.
Γενική άποψη της Καλαμαριάς.
Η Καλαμαριά είναι περιοχή και ομώνυμος Δήμος της Θεσσαλονίκης. Βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα του πολεοδομικού συγκροτήματος της πόλης και η περίμετρός της βρέχεται κατά τα 2/3 από θάλασσα,είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος δήμος σε πληθυσμο στην Μακεδονία και ο ένατος σε μέγεθος στην Ελλάδα, και έχει αυξηθεί κατά 8% από την απογραφή του 1991.
Μερική άποψη της μαρίνας Αρετσούς.
ΙΣΤΟΡΙΑΗ περιοχή που σήμερα ονομάζουμε Καλαμαριά έχει μια πανάρχαια ιστορία. Η ζώη στην περιοχή αυτή άνθισε πριν ιδρυθεί η Θεσσαλονίκη από τον Κάσσανδρο, το 315 π.Χ.
Συγκεκριμένα στο ακρωτήριο του Δήμου Καλαμαριάς (το Καραμπουρνάκι), οι αρχαιολογικές ανασκαφές και έρευνες, που εδώ και τρία χρόνια ξανάρχισαν, αποδεικνύουν την ύπαρξη ενός προϊστορικού οικισμού.
Ο οικισμός αυτός γνώρισε μεγάλη ακμή τον 5ο π.Χ. αιώνα, αφού από τα ευρήματα αποδεικνύεται η επικοινωνία του με τον Μυκηναϊκό πολιτισμό, την Αττική, την Ιωνία και τα νησιά του Αιγαίου.
Αντικρουόμενες είναι οι απόψεις των αρχαιολόγων σχετικά με το αν το Καραμπουρνάκι ταυτίζεται με την Αρχαία Θέρμη ή αν υπήρξε το επίνειο, το εμπορικό της λιμάνι.
Το τοπονύμιο "Καλαμαριά" πρωτοεμφανίζεται το έτος 1083, σε έγγραφο της μονής Ξενοφώντας και αναφέρεται στη Νοτιοανατολική περιοχή της Θεσσαλονικής.
Η ονομασία "Καλαμαριά" πιθανότητα προήλθε από παράφραση του όρου "Καλή μεριά" - ωραία μέρη, ωραίοι τόποι. Η άποψη αυτή ενισχύεται από το ότι σε πολλές αναφορές η Καλαμαριά περιγράφεται ως ο τόπος με την πλούσια βλάστηση, τους εύφορους αγρούς, την αφθονία καρπών, αμπελώνων και λουλουδιών.
Μια άλλη εκδοχή υποστηρίζει ότι το όνομα είναι παράγωγο των λέξεων "Σκάλα - μεριά". "Σκάλα" ήταν ο Βυζαντινός ναύσταθμος, που υπήρχε στην περιοχή του Μικρού Εμβόλου και προστάτευε την είσοδο του Θερμαϊκού κόλπου από τις επιδρομές των Αράβων πειρατών, μέχρι τον 10ο αιώνα.
Ανάμεσα στα έτη 904 και 1083, η διοικητική ρύθμιση των Βυζαντινών, ορίζει τη νοτιοανατολική περιοχή της Θεσσαλονίκης ως Βάνδον και αργότερα,το 1300,ως Καπετανίκειον Καλαμαριάς
Η περιοχή κατοικήθηκε από τα προϊστορικά χρόνια ακόμα, όπως μαρτυρούν ευρήματα στο ακρωτήριο Καραμπουρνάκι. Η ονομασία Καλαμαριά1083 και αναφερόταν σε όλη την περιοχή νοτιοανατολικά της Θεσσαλονίκης και όχι μόνο στην περιοχή του σημερινού δήμου. Κατά την περίοδο του Βυζαντίου και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας η περιοχή ήταν σχεδόν ακατοίκητη. πρωτοεμφανίστηκε το
Ο παρών οικισμός δημιουργήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1920 για να στεγάσει τους πρόσφυγες από την ελληνική ομογένεια στη Γεωργία και την Μικρά Ασία, που εγκατέλειψαν ή στάλθηκαν δια της βίας στην Ελλάδα, ως αποτέλεσμα του Ελληνοτουρκικού Πολέμου..
Το 1920 έγιναν οι πρώτες εγκαταστάσεις πληθυσμών προσφύγων, από την Γεωργία. Ωστόσο ο πραγματικά μαζικός εποικισμός έγινε μετά την Μικρασιατική Καταστροφή του 1922. Συνολικά υπολογίζεται ότι μέχρι και 100.000 πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν στη Θεσσαλονίκη, κυρίως στα προάστια. Πολλοί από αυτούς, κυρίως Ποντιακής καταγωγής εγκαταστάθηκαν στην Καλαμαριά. Η εγκατάσταση των Ποντίων αποτέλεσε το ξεκίνημα της σύγχρονης ιστορίας της Καλαμαριά .
Μια σπάνια φωτογραφία βγαλμένη πριν μισό αιώνα και πλέον.Στο βάθος διακρίνεται η Μητρόπολη,ο ναός της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος.
|
Πάνω από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες έφυγαν από τη Μικρά Ασία και τον Πόντο και υπολογίζεται ότι σχεδόν εκατό χιλιάδες εγκαταστάθηκαν στη Θεσσαλονίκη. Όλοι τους είχαν να αντιμετωπίσουν την πείνα και τη φτώχεια και, για να ξεφεύγουν όσο μπορούν από αυτά τα προβλήματα, ίδρυσαν μορφωτικούς συλλόγους και σωματεία. Ένας από αυτούς τους συλλόγους ήταν και ο Απόλλων Καλαμαριάς ...
Η πίσω πόρτα της Θεσσαλονίκης. Σύμφωνοι, η παραβαρδάρια δυτική είσοδός της αποτελεί την πλέον «επίσημη» δίοδό της εδώ και αιώνες: από εκεί μπήκαν και βγήκαν οι ξένοι στρατοί (Γερμανοί, Βούλγαροι, Γκαλάκτικα Φόρσες), από εκεί μπήκε ο ελληνικός στρατός το 1912 . Ομως η πλέον πολυπληθής είσοδος νέου πληθυσμού στην πόλη συνέβη στα 1920-22 από τις αμμουδιές της Καλαμαριάς, όταν περισσότεροι από διακόσιες χιλιάδες πρόσφυγες από τον Καύκασο, το Καρς και τη Μικρασία αποβιβάστηκαν από τα πλοιάρια που τους μετέφεραν, απολυμάνθηκαν στο επιτόπιο απολυμαντήριο και εγκαταστάθηκαν στα στρατιωτικά παραπήγματα της περιοχής. Το τι πέρασαν από κει και μετά αποτελεί μια πονεμένη ιστορία.
Αεροφωτογραφία του Α'; Παγκοσμίου Πολέμου . Πανοραμική άποψη της περιοχής της Καλαμαριάς. Δεξιά διακρίνεται το σημερινό στρατόπεδο Κόδρα με τους στρατώνες που κατασκεύασαν οι Τούρκοι
Η Καλαμαριά ήταν μέρος του Δήμου Θεσσαλονίκης.
Την 1 Ιανουαρίου 1943 κατέστη ανεξάρτητη διοικητική ενότητα. Η συνολική έκταση του Συμβουλίου, της Καλαμαριάς καλύπτει 7.200 στρέμματα. Τα δύο τρίτα της Καλαμαριάς περιβάλλονται από θάλασσα με 6,5 χιλιόμετρα της όμορφης ακτογραμμής.
Η Καλαμαριά είχε πληθυσμό 14.000 κατοίκους, όπως καταγράφεται από την απογραφή του 1947, αυτό έχει αυξηθεί σημαντικά, όπως φαίνεται από την ελληνική απογραφή του 2001, όπου η Καλαμαριά είχε συνολικά 87.255 κατοίκους.
Καραμπουρνάκι
Ο Δήμος χωρίζεται σε 12 γεωγραφικές ενότητες (συνοικίες), στις οποίες δόθηκαν κυρίως ονομασίες των πατρίδων των προσφύγων - πρώτων κατοίκων της Καλαμαριάς:
- Νέα Κρήνη
- Νέα Τραπεζούντα
- Καραμπουρνάκι
- Νέα Αρετσού
- Άγιος Ιωάννης
- Βυζάντιο
- Αγιος Παντελεήμων
- Ναύαρχος Βότσης
- Φοίνικας
- Κατιρλί
- Κουρί
- Δέρκων
Μαρίνα Αρετσούς.
Σήμερα η Καλαμαριά είναι πόλος έλξης όχι μόνο για τους τουρίστες ,αλλα και για τους κατοίκους της Θεσσαλονίκης που έρχονται να περάσουν μερικές ώρες αναψυχής.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ BLOG ΑΓΡΑΜΠΕΛΗYpoloipo
