Monday, June 13, 2011

ΠΟΕ - ΟΤΑ: Απεργούμε!

Τα χειρότερα βρίσκονται μπροστά μας

Η πρώτη αντίδραση του κόσμου από το νέο πακέτο σκληρής λιτότητας, που ανακοίνωσε η κυβέρνηση μέσω του λεγόμενου μεσοπρόθεσμου προγράμματος δημοσιονομικής στρατηγικής, ήταν, ασφαλώς, ένα ισχυρό σοκ.

Μια πιο προσεκτική ανάγνωση των επιμέρους μέτρων που έχουν αποφασιστεί, προκαλεί απελπισία. Όχι τόσο από την πρωτοφανή ωμότητα των ρυθμίσεων που υιοθετήθηκαν από την κυβέρνηση, αφού, άλλωστε, οι Ελληνες είναι πλέον αρκετά …εξοικειωμένοι στην οικονομική αφαίμαξη που υφίστανται εδώ και ενάμιση χρόνο. Αλλά επειδή τα χειρότερα βρίσκονται μπροστά μας.

Όλα τα δεδομένα δείχνουν ότι η χώρα θα παραμείνει στη μέγγενη του νέου Μνημονίου τουλάχιστον για 4,5 χρόνια ακόμα. Και το κυριότερο ότι, δυστυχώς, η ελληνική κοινωνία θα κατεβαίνει ένα – ένα τα σκαλιά της φτώχειας και της οικονομικής εξαθλίωσης, αφού είναι φανερό ότι κυβέρνηση και τρόϊκα ακολουθούν με αξιοσημείωτη συνέπεια το δρόμο της καθημερινής ολίσθησης σε όλο και πιο επώδυνες, ακραίες επιλογές.

Αποτελεί κοινή διαπίστωση πια ότι ο λογαριασμός του Γ. Παπανδρέου δεν βγαίνει και ότι οι θυσίες των πολιτών πηγαίνουν χαμένες.

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς οικονομολόγος για να καταλάβει ότι και τα νέα μέτρα θα αποτύχουν. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα φαύλο – κύκλο μιας αδιέξοδης πολιτικής, που παγιώνεται και διευρύνεται συστηματικά, αφού τα μέτρα που λαμβάνονται προκειμένου να διορθώσουν τα λάθη και τις αστοχίες του πρώτου πακέτου, απλώς επιδεινώνουν την κατάσταση της οικονομίας, βαθαίνουν την ύφεση στην αγορά και καταδικάζουν οριστικά την κοινωνία στη φτώχεια.

Η αποτυχημένη συνταγή σκληρής λιτότητας του αρχικού Μνημονίου συνεχίζεται τώρα με ένα νέο λογαριασμό, που, μέχρι στιγμής, υπερβαίνει τα 28 δις. ευρώ για την περίοδο 2011 – 2015 και τον οποίο, φυσικά, καλείται να πληρώσει οι Ελληνες φορολογούμενοι.

Οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι ελεύθεροι επαγγελματίες, ακόμα και οι ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες και οι άνεργοι.

Μπορεί να αμφισβητούνταν στην αρχή όσοι έλεγαν ότι ο λογαριασμός δεν βγαίνει και ότι η πολιτική του Μνημονίου είναι αδιέξοδη. Τώρα, όμως, όλοι αντιλαμβάνονται ότι η μόνη λύση για την έξοδο από την κρίση είναι η επαναδιαπραγμάτευση των όρων του Μνημονίου και η εφαρμογή μιάς άλλης, ρεαλιστικής πολιτικής που προτείνει ο Α. Σαμαράς.

Σιμπέλ: «Υποτιθέμενη» η γενοκτονία των Ποντίων!

Προτείνει να καταργηθεί η 19η Μαϊου ως ημέρα εθνικής μνήμης

Απίστευτη πρόκληση δια χειρός της εκλεκτής του ΠΑΣΟΚ στην Κομοτηνή κυρίας Σιμπελ Μουσταφάογλου η οποία σε επιστολή της μιλά για «υποτιθέμενη» γενοκτονία των Ποντίων.

Η υποψήφια με το κυβερνών κόμμα στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές υιοθετώντας πλήρως την εγκάθετη πολιτική της Αγκυρας προτείνει μάλιστα στο δημοτικό συμβούλιο της Κομοτηνής να καταργηθεί η 19η  Μαϊου ως ημέρα εθνικής μνήμης γιατί «στοχοποιούνται οι πολιτικοί και αξιωματούχοι της μειονότητας».

Τις ανιστόριτες, επικίνδυνες και προκλητικές θέσεις της κυρίας Μουσταφάογλου έφεραν στην Βουλή οι βουλευτές της ΝΔ, Αναστάσιος Καριπίδης, Γιώργος Κασαπίδης, Σάββας Αναστασιάδης και Δημήτρης Τσουμάνης, καταθέτοντας ερώτηση προς τους υπουργούς Εξωτερικών, Εσωτερικών και Δικαιοσύνης, που μεταξύ άλλων αναφέρει «Μετά από δημοσιεύματα από το τουρκόφωνο περιοδικό «Αζινλίκτσα» (15-5-2011) διαβάσαμε το δελτίο τύπου που εξέδωσε η επικεφαλής του συνδυασμού «Πρώτο Βήμα για την Ισότητα» Σιμπέλ Μουσταφάογλου… στο δελτίο αυτό λέει πολλά και ανιστόρητα, όπως π.χ. εκείνο το ανεκδιήγητο ότι με … αν θα τιμηθεί η Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού, στοχοποιούνται δήθεν οι πολιτικοί και οι αξιωματούχοι της μειονότητας…Το χειρότερο όμως όλων και το πλέον εξοργιστικό είναι ότι κάνει λόγο για «υποτιθέμενη ποντιακή γενοκτονία».

Οι τέσσερις βουλευτές σημειώνουν πως «ο τρόπος με τον οποίο αναμασά η κ. Σιμπέλ τις θέσεις του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών περί «υποτιθέμενης γενοκτονίας», πέραν του ότι συνιστά ύβρη στους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς της Γενοκτονίας και παραβίαση της νομιμότητας, αποτελεί βάση για δημιουργία μιας κατάστασης που μπορεί να προκαλέσει τεράστια προβλήματα στην ειρηνική συμβίωση των απογόνων των θυμάτων της Γενοκτονίας και όλων εκείνων που συντάσσονται με το γράμμα και το πνεύμα του νόμου, με εκείνους που συντάσονται με τις θέσεις των θυτών-γενοκτόνων» και προσθέτουν πως «Επειδή, με βάση το γεγονός ότι η κ. Σιμπέλ και άλλα ενεργούμενα του Προξενείου και της Άγκυρας όχι μόνο αρνούνται τη Γενοκτονία, αλλά και τιμούν τον φασίστα δολοφόνο Μουσταφά Κεμάλ, δημιουργώντας συνθήκες κοινωνικής σύγκρουσης και διασάλευσης της ειρήνης και της ασφάλειας των πολιτών, ερωτώνται οι κ.κ. υπουργοί

1)    Προτίθεστε να φέρετε νόμο, προς ψήφιση στη Βουλή που θα ποινικοποιεί την άρνηση της Γενοκτονίας;

2)    Προτίθεστε να λάβετε μέτρα εναντίον εκείνων που χρησιμοποιούν τη θέση τους ως εκλεγμένοι εκπρόσωποι των μουσουλμάνων για να εκθειάζουν εγκλήματα και εγκληματίες κατά της ανθρωπότητας;

3)    Πρόκειται να λάβετε μέτρα για τη συμμόρφωση του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής με τη νομιμότητα;».

Πάντως, εντύπωση προκαλεί το γεγονός πως την συγκεκριμένη ερώτηση βρέθηκαν μόνο 4 βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης για να την υπογράψουν.
 
http://img.protothema.gr/89F6795C9C44D148DABF0574CB8FDF26.jpg

ΕΝΑΣ ΚΑΛΟΣ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΡΙΑ

Πέρασαν κιόλας πέντε χρόνια από την πρώτη μου ημέρα στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Καλαμαριάς… Ο τέως δήμαρχος Χριστόδουλος Οικονομίδης προφήτευσε ότι δεν πρόκειται να μείνω στην αντιπολίτευση ούτε μία μέρα… … και ήδη έχουμε μπει στον έκτο χρόνο!
Πως, όμως, έρχονται τα πράγματα… Ο τέως δήμαρχος απεχώρησε πριν την ώρα του από το δημαρχιακό θώκο παίρνοντας και μαζί του και το κλίμα έντασης που μεθοδικά φρόντιζε να υπάρχει στις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, για λόγους που ίσως μόνο αυτός γνώριζε…
Σε ένα τέτοιο κλίμα έντασης έμελε να γίνει η «αυτοδιοικητική»  γνωριμία μου με την πρώην συνάδελφο Μαρία Παυλίδου. «Μαχητής» εκείνη, μαχητής κι εγώ και η σύγκρουση δεν άργησε να επέλθει… Υπήρξα μάλλον σκληρός και ίσως κάπου να αδίκησα μια ομολογουμένως άξια από κάθε πλευρά συνάδελφο. Αυτά συμβαίνουν στο χώρο της αυτοδιοίκησης. Η μετέπειτα ευδόκιμη συνεργασία μας απέδειξε εξάλλου έμπρακτα την εκτίμησή μου προς το πρόσωπό της. Πίστευα και πιστεύω ότι οι οποιεσδήποτε διαφορές ή παρεξηγήσεις μεταξύ συναδέλφων, δεν έχουν θέση σε κανένα δικαστήριο ή διαιτητικό όργανο και χαίρομαι που ένα ατυχές γεγονός είχε σαν αποτέλεσμα να αρθεί η μεταξύ μας παρεξήγηση η οποία ουσιαστικά έπαυσε να υφίσταται από τη μεθεπομένη κιόλας του γεγονότος…
Έγραψα το σημείωμά αυτό γιατί το θεωρώ περισσότερο ανθρώπινο από το εξίσου ειλικρινές πλην τυπικά νομικό κείμενο-δήλωση  που ακλουθεί.
«Κατά τη διάρκεια της 6ης/ 12-3-2007 συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου Καλαμαριάς, στην οποία συμμετείχα ως Δημοτικός Σύμβουλος και επικεφαλής Δημοτικής Παράταξης της μείζονος Αντιπολίτευσης «ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ», απευθυνόμενος στην κα Μαρία Παυλίδου - Βασιλειάδου, Δημοτική Σύμβουλο της Συμπολίτευσης και Αντιδήμαρχο Παιδείας, Αθλητισμού και Νεολαίας, συμπεριφέρθηκα απέναντι της με υπερβολική ένταση.
Μέσα στην ένταση της πολιτικής αντιπαράθεσης, εκνευρίστηκα, ήμουν εκτός εαυτού, υπερέβην τα όρια της πολιτικής κριτικής και χρησιμοποίησα εναντίον της  εκφράσεις υπερβολικές, ακραίες, χωρίς εν τοις πράγμασι να τις εννοώ και χωρίς καμία πρόθεση να την προσβάλλω και να την μειώσω.
Σήμερα ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ δηλώνω ότι επρόκειτο για ατυχές γεγονός και επιπλέον δηλώνω ότι τα χρόνια που συνεργαστήκαμε με την κα Μαρία Παυλίδου – Βασιλειάδου επέδειξε πάντα και προς πάντας συγκατάβαση, ευγένεια, καλοσύνη, ευρύτητα πνεύματος, ήθους και πολιτικής δεοντολογίας.
Δηλώνω δε ότι η εντιμότητά της, η ακούραστη φιλοπονία της, η αποτελεσματικότητά της και η άδολη συμπεριφορά της στα 16 χρόνια που υπηρέτησε το Δήμο, είτε ως απλή Δημοτική Σύμβουλος, είτε ως Αντιδήμαρχος, είναι γνωστά όχι μόνο σ’ εμάς που ήμασταν συνάδελφοι στο Δημοτικό Συμβούλιο, αλλά και σε όλη την κοινωνία της Καλαμαριάς.»
Βασίλης Ν. Τριανταφυλλίδης
Επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης
στο Δήμο Καλαμαριάς