ΕΧΟΥΜΕ ΟΡΑΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ

Καλαμαριά: Η πόλη με παραθαλάσσιο μέτωπο 5,5 χιλιομέτρων, χωρίς παραλία

Όπως έχουμε ξαναπεί, ένα από τα μεγαλύτερα λάθη στην σημερινή γενική μορφή της Ευρύτερης Θεσσαλονίκης είναι η έλλειψη σωστής παραλιακής ζώνης.
Διαβάζω στο διαδίκτυο ότι οι περισσότερες ευρωπαϊκές πόλεις θα έδιναν τα πάντα για μια παραθαλάσσια θέση σαν και αυτήν της Θεσσαλονίκης. Συνήθως αναγκάζονται να συμβιβάζονται με όμορφα ποτάμια και ελευθέρους χώρους δίπλα σε αυτά (Βόννη, Ντίσελντορφ, Κολωνία, Στρασβούργο, Ρώμη, Λονδίνο), ακόμα και με τεχνητές παραλίες (Βιέννη, Παρίσι, Βερολίνο)!
Οι λίγες πόλεις που είναι όντως πάνω στην θάλασσα, όπως η Θεσσαλονίκη, αξιοποιούν την θέση αυτή σαν πλεονέκτημα πρώτου μεγέθους. Το παράδειγμα της μεσογειακής Βαρκελώνης είναι εδώ εξαιρετικό, αλλά όχι το μόνο.
Στο Σύδνεϋ η ακτή έχει χρησιμοποιηθεί για θαυμάσιο αρχιτεκτονικό αποτέλεσμα, στην ΝΥ το υδάτινο μέτωπο της δίνει μια άλλη λάμψη, το Σικάγο χρησιμοποιεί επίσης θαυμάσια την παραλία για χώρο περιπάτου. Όλες σχεδόν οι παραθαλάσσιες πόλεις στον πολιτισμένο κόσμο επενδύουν πολλά για να έχουν μια όμορφη παραλία ανοιχτή σε όλους.
Στην Ελλάδα, σε πολλές περιπτώσεις η εικόνα του παραλιακού μετώπου προσαρμόστηκε στη ξεπερασμένη νεοσοσιαλίζουσα αντίληψη ότι ένας δημόσιος χώρος πρέπει να ανήκει και να τον διαχειρίζεται, για ευνόητους λόγους, εξ’ ολοκλήρου το κράτος, αποκλείοντας με το έτσι θέλω τον Δήμο στον οποίο βρίσκεται η παραλία!

Και αυτό, ακριβώς, συνέβη στην πόλη μας, αφήνοντας έτσι το χώρο του παραλιακού μετώπου αναξιοποίητο και αδιαμόρφωτο.
Επί 25 συναπτά χρόνια ο Δήμος αδιαφόρησε εγκληματικά και είδε το παραλιακό μέτωπο ως μέσο άντλησης ψηφοφόρων και μόνο, παραχωρώντας προς χρήση στους «ημετέρους» ( συλλόγους, οργανώσεις, μπαρ, ταβέρνες κλπ) κομμάτια της παραλίας!
Το αποτέλεσμα, τραγικό!
Μια παραλία 5,5 χιλιομέτρων περιφραγμένη, με εκατοντάδες αυθαίρετα κτίσματα, παράγκες, τενεκέδες και αλουμινοκατασκευές και πάμπολλες πινακίδες που απαγορεύουν ακόμα και τη διέλευση στους πολίτες, εκτός και αν είναι πελάτες των μπαρ και των ταβερνών που «δουλεύου» με «άδειες μαϊμούδες»

Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο παραμένει αναξιοποίητος και ο μεγαλύτερος πνεύμονας της ευρύτερης Θεσσαλονίκης, το ωραιότερο μπαλκόνι του Θερμαϊκού, το πρώην στρατόπεδο Κόδρα. 25 ολόκληρα χρόνια διοίκησης του Δήμου από την ίδια δημοτική παράταξη και το πρώην στρατόπεδο Κόδρα που αγκαλιάζεται από το παραλιακό μέτωπο της Καλαμαριάς παραμένει εγκαταλελειμμένο και αναξιοποίητο.
Ο χώρος της παραλίας πρέπει να είναι ανοιχτός και ελκυστικός σε όλους τους Θεσσαλονικείς και στους επισκέπτες για κολύμπι, άθληση, περίπατο, αλλά και για ψυχαγωγία, γιορτές, μεγάλο γεγονότα κτλ
Τι προτείνουμε λοιπόν:
Απομάκρυνση όλων των αυθαίρετων κατασκευών από την παραλία της Καλαμαριάς (μπαρ, ταβέρνες, παράγκες, εγκαταστάσεις κλπ)Καθαρισμός των ακτών και εμπλουτισμός τους με ψιλή άμμο σε τρία σημεία (Καραμπουρνάκι – Πλαζ Αρετσούς – Νέα Κρήνη) με 2 πισίνες (για μεγάλους και παιδιά) για πραγματικές βουτιές, ώσπου να καθαρίσει ο Θερμαϊκός εννοείται… Που και εδώ χρειάζεται η δυναμική παρέμβαση όλων μας… Το «έγκλημα» δολοφονίας του Θερμαϊκού πρέπει να πάρει οριστικό τέλος…
Η Θεσσαλονίκη κοντεύει τα 2.000.000 ψυχές και η Καλαμαριά μπορεί να προσφέρει στους εργαζόμενους στην πόλη Θεσσαλονικείς τη δροσιά που όλοι ψάχνουν το καλοκαίρι χωρίς να είναι υποχρεωμένοι να διανύσουν χιλιόμετρα μακριά από τη δουλειά τους.

Αν δε προχωρήσει η πρότασή μας για υπόγεια σύνδεση της Σοφούλη με την Πλαστήρα και πεζοδρόμηση της τελευταίας, τότε μιλάμε για πλήρη ανακατάταξη της Καλαμαριάς που, δυστυχώς, επί των ημερών της παρούσας διοίκησης μετατράπηκε σε "μπαροκατάστση" και "τενεκέ μαχαλά"
Από εκεί και πέρα ήπιες και ελαφριές κατασκευές μπορούν να γίνουν στην παραλία , αφού βέβαια, απομακρυνθούν όλα τα αυθαίρετα και μεταφερθούν όλες οι ναυταθλητικές εγκαταστάσεις στη Μίκρα, στο χώρο που κατέλαβε ο Ιππικός Όμιλος.
Ξενοδοχείο, χώροι συνάθροισης κοινού, μουσεία, χώροι πολιτισμού, εκθεσιακό και συνεδριακό κέντρο και πλήρη αξιοποίηση του στρατοπέδου Κόδρα ως πολιτιστικό και οικολογικό πάρκο υπερτοπικής σημασίας με ήπιες και ελαφριές εγκαταστάσεις.
Η Καλαμαριά με τη δημιουργία ενός μεγάλου υπαίθριου θεάτρου, όπως το Θέατρο Λυκαβηττού στην Αθήνα, μπορεί να μονοπωλήσει την καλοκαιρινή πολιτιστική ζωή της Θεσσαλονίκης προσελκύοντας εκατοντάδες χιλιάδες επισκεπτών που θα δώσουν νέα πνοή στο εμπορικό κέντρο της πόλης και την παραλιακή λεωφόρο Πλαστήρα με τα εκατοντάδες café εστιατόρια και ψαροταβέρνες.

Έτσι θα ξανάπαιρνε την παλιά την αίγλη η Καλαμαριά και κάθε μεσημέρι θα γεμίζει ο τόπος από τους αναχωρητές της ζέστης του Κέντρου για μια βουτιά, έναν καφέ και κανένα δροσερό αναψυκτικό... Χώρια το αυζάκι και το Καλαμαριώτικο μεζεδάκι...
Και μη βιαστούνε κάποιοι καλοθελητές να πούνε που θα τα βρούμε τα λεφτά… Για την κουρασμένη και αφυδατωμένη διοίκηση του Δήμου Καλαμαριάς τα «Ευρωπαϊκά προγράμματα» και η ορθή εκμετάλλευση των δημοτικών χώρων είναι «άγνωστες έννοιες!» … ΓΙΑ ΜΑΣ, ΟΜΩΣ, ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ…

"Ορισμένοι" βέβαια, μπορεί να μας χαρακτηρίσουν ως αιθεροβάμονες... Δείτε όμως με ποιον τρόπο σκέφτονται οι νέοι άνθρωποι της ευρύτερης Θεσσαλονίκης και πως θα ήθελαν να διαμορφωθεί η παραλία τους.

|

Η παραλία της Καλαμαριάς ανήκει σε όλους τους Θεσσαλονικείς και ο Δήμος πρέπει να διαχειρίζεται προς όφελος όλων των Θεσσαλονικέων. Για μια ακόμη φορά, νομίζω ότι πρέπει να υπάρχει ένας ενιαίος δημοτικός φορέας διαχείρισης όλων των ελεύθερων χωρών της Καλαμαριάς, με κάποιο μεγάλο ολοκληρωμένο σχέδιο, όχι μπαλώματα απο δω και από κει!

Η παραλία μας πρέπει να γίνει με μια εκτεταμένη παρέμβαση, ένας τεράστιος περίπατος 10χλμ, με κάτι για όλους.
Θάλασσα, αμμουδιά (τεχνητή όπου χρειάζεται), αλλά και χρήσεις που να φέρνουν κέρδη και πόρους για συντήρηση όπως μπαρ, εστιατόρια, μαρίνες, ξενοδοχεία, εκθεσιακό και συνεδριακό κέντρο κλπ … Και βεβαία συνεχόμενο ελεύθερο χώρο για περίπατο, ρόλλερς, ποδήλατα, τζόκινγκ κτλ
Πως?

Κάπως έτσι δηλαδή:

Στη Βαρκελωνη χαίρεσαι να περπατάς στην παραλία να βλέπεις κόσμο, ποδήλατα, βόλεϊ, αθλητισμό, ιστιοπλοΐα, αλλά και χαβαλέ, μπαρ, εστιατόρια.
Στην όμορφη Καλαμαριά μας, δυστυχώς, απουσιάζει πλήρως η κουλτούρα της παραλιακής πόλης…