Στη μακρινή και σε πολλούς άγνωστη πόλη Ιζι Μοντούμο της νότιας Ιαπωνίας ταξίδεψε ο Μιχάλης Τσομπανίδης, μαζί με τα "πολύτιμα διαμάντια του", όπως ο ίδιος αποκαλεί τα έξι σπάνια ψάρια του, προκειμένου να συμμετάσχει στο διαγωνισμό ψαριών που διεξήχθη εκεί και να "σαρώσει" τα βραβεία.
Το ασυνήθιστο εγχείρημα, η χιλιομετρική απόσταση και οι δυσκολίες του ταξιδιού δεν τον πτόησαν. O ίδιος το έβαλε πείσμα και στο τέλος τα κατάφερε όχι μόνο να συμμετάσχει σε έναν από τους μεγαλύτερους διεθνείς διαγωνισμούς για τους λάτρεις του υδάτινου κόσμου, αλλά και να επιστρέψει έχοντας στις αποσκευές του τέσσερα βραβεία.
«Απέσπασα τρία πρώτα βραβεία κι ένα δεύτερο, στις κατηγορίες ομορφιάς, χρωμάτων και σχεδίων, καλής υγείας και σπανιότητας των ψαριών», εξηγεί ο κ. Τσομπανίδης, ο οποίος ενημερώθηκε για τον πρωτότυπο αυτό διαγωνισμό από παραγωγό ψαριών της Ολλανδίας με τον οποίο συνεργάζεται. «Εκείνος με έφερε σε επικοινωνία με έναν Ιάπωνα παραγωγό ψαριών, ο οποίος με βοήθησε στο δύσκολο ταξίδι μου», τονίζει ο ίδιος για την «οδύσσεια» που έζησε μέχρι να φτάσουν τα σπάνια ψάρια από το ενυδρείο του στην Καλαμαριά της Θεσσαλονίκης στη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου.
Η προετοιμασία ήταν μεγάλη κι ο κ. Τσομπανίδης ετοίμασε το ταξίδι των ψαριών του με χειρουργική λεπτομέρεια, καθώς δεν ήθελε να τα θέσει σε κίνδυνο. «Ταξίδεψαν σε ειδικές αεροπορικές συσκευασίες και σε κιβώτια του ενός μέτρου, καθώς ορισμένα ξεπερνούν τους 50 πόντους, μέσα σε λίγο νερό, όσο δηλαδή έφτανε για να τα καλύπτει, και φυσικά οξυγόνο προκειμένου να αντέξουν το ταξίδι 11 ώρων με το αεροπλάνο και τις πολλές αλλαγές πτήσεων μέχρι να φτάσουν στο αεροδρόμιο ''Φουκουόκα'' και από εκεί να τα παραλάβει ένας Ιάπωνας παραγωγός, ο οποίος και τα ''φιλοξένησε'' στη φάρμα του μέχρι την ημέρα του διαγωνισμού», εξηγεί ο κ. Μιχάλης. Το πάθος και η αγάπη του κ. Τσομπανίδη για τον υδάτινο κόσμο τον έκανε να ξεπεράσει ακόμη και τα δικά του προσωπικά όρια. Οι «τρικλοποδιές» της προετοιμασίας, οι δυσκολίες στη γλώσσα -καθώς κανείς σχεδόν στην πόλη του διαγωνισμού δε μιλούσε αγγλικά- αλλά και το μοναχικό και πολύωρο ταξίδι που ο ίδιος χρειάστηκε να κάνει προκειμένου να φτάσει την ημέρα του διαγωνισμού στη μακρινή πόλη δεν τον σταμάτησαν. Το αντίθετο, του έδωσαν δύναμη για τον αγώνα, ο οποίος στο τέλος τον αποζημίωσε, όχι μόνο με τις νίκες, αλλά και με την ανεπανάληπτη εμπειρία που έζησε.
«Ο διαγωνισμός έγινε σε ένα τεράστιο στάδιο με διαγωνιζόμενους απ' όλο τον κόσμο με τα ψάρια τους πραγματικά να ''κλέβουν'' τις εντυπώσεις. Η κριτική επιτροπή περνούσε από τα εκατοντάδες ενυδρεία και σημείωνε τις βαθμολογίες. Τα τέσσερα από τα έξι ψάρια μου ξεχώρισαν και έτσι κατέκτησα τα τέσσερα κύπελλα μου. Τα ''Σουσουί'' 60 και 70 εκατοστών κατέκτησαν τις πρώτες θέσεις για τη σπανιότητα, τα χρώματα αλλά και για τη διαμόρφωση σώματος, ενώ το πανέμορφο ''Κοχάκου'' 50 εκατοστών για τη σπανιότητα και την καλή υγεία του ψαριού, η οποία φαίνεται από τα έντονα χρώματά του», επισημαίνει χωρίς να μπορεί να κρύψει την περηφάνια του για τα αγαπημένα του ψάρια.
Χρηματικό έπαθλο στο διαγωνισμό δεν υπήρχε. Εξάλλου, όπως λέει στον «ΑτΚ», δεν τον ενδιέφερε. «Για μένα ήταν όνειρο ζωής, περισσότερα από 30 χρόνια που ασχολούμαι με αυτά τα ψάρια. Εχω διαγωνιστεί και σε άλλες χώρες και έχω κατακτήσει και άλλα βραβεία. Στην Ιαπωνία είναι διαφορετικά, εκεί υπάρχουν τα σπανιότερα και τα ομορφότερα ψάρια, ο πήχης στους αγώνες είναι πολύ υψηλός και χρειάζεται όχι μόνο να έχεις όμορφα ψάρια αλλά και να γνωρίζεις και να μπορείς να εφαρμόσεις όλη τη φιλοσοφία ζωής που υπάρχει στον υδάτινο εξωτικό κόσμο». Για τον ίδιο, τα ψάρια του ή «τα αληθινά κοσμήματά του», όπως με λατρεία μιλάει γι' αυτά, δεν είναι απλώς ένα χόμπι αλλά η ίδια του η ζωή. Περίτρανη απόδειξη το σπίτι του, τον κήπου του οποίου έχει μετατρέψει σε ένα από τα μεγαλύτερα ενυδρεία της Ελλάδας. «Αγοράζοντας το πρώτο μου ''Κόι'' και βλέποντάς το να μεγαλώνει, άρχισα να ψάχνω για σπάνια ψάρια. Διαβάζοντας περιοδικά απ' όλο τον κόσμο έμαθα πώς να τα συντηρώ, να τα κρατάω σε άψογη κατάσταση και φυσικά πώς να τα αναπαράγω. Σήμερα έχω διαμορφώσει ειδικό χώρο, με τέσσερα ενυδρεία και τέσσερεις λίμνες, ενώ έχω και 50 ενυδρεία - μαιευτήρια για τις γέννες τους», συμπληρώνει. «Το σπίτι – ενυδρείο», όπως πολλοί το έχουν χαρακτηρίσει, το επισκέπτονται λάτρεις των ψαριών από όλη την Ελλάδα, αλλά και εκατοντάδες μαθητές σχολείων. Και μπορεί οι επισκέπτες να εντυπωσιάζονται και να αδυνατούν να πιστέψουν πως βρίσκονται απλώς στην αυλή ενός σπιτιού της Θεσσαλονίκης και όχι σε κάποιο μουσείο ψαριών της Ευρώπης, για τον ίδιο είναι απλά το πάθος του και η καθημερινότητά του. Μια καθημερινότητα με πολλές απαιτήσεις, καθώς περνάει αρκετές ώρες της ημέρας με την περιποίησή τους και κυρίως τα Σαββατοκύριακα που, όπως λέει, είναι αφιερωμένα σε εκείνα.
ΕΛΕΝΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΟΥ
Ypoloipo
