Πως εισπράττονται τα αυθαίρετα «χαράτσια» και πώς οι πολίτες πληρώνουν ακόμη και όταν δεν χρωστούν
Η κομπίνα με τα δημοτικά τέλη
Τι δεν αναγράφεται στο ειδοποιητήριο έγγραφο και τι λένε οι επικυρωτικές αποφάσεις των δικαστηρίων
Η κομπίνα με τα δημοτικά τέλη
Τι δεν αναγράφεται στο ειδοποιητήριο έγγραφο και τι λένε οι επικυρωτικές αποφάσεις των δικαστηρίων
ΙΩΑΝΝΑ ΜΑΝΔΡΟΥ
Κυριακή 28 Ιανουαρίου 2001
Βιομηχανία με αυθαίρετα «χαράτσια» σε βάρος των δημοτών τους έχουν στήσει ορισμένοι δήμοι, εισπράττοντας ποσά από πάσης φύσεως τέλη, έστω κι αν αυτά δεν έχουν αποδεδειγμένα καταλογιστεί. Εκατοντάδες είναι οι πολίτες εκείνοι που τελικά πληρώνουν ακόμη κι όταν δεν χρωστούν. Και όλα αυτά με τη «βούλα» της δικαιοσύνης.
Πώς είναι δυνατόν, θα αναρωτηθείτε, δήμοι να επιβάλλουν αυθαιρέτως τέλη και μάλιστα να τα εισπράττουν με την επικύρωση της δικαστικής αρχής. Κι όμως όλα γίνονται, όταν οι αρχές του ευνομούμενου κράτους, του κράτους δικαίου, δεν αποτελούν τον μοναδικό σύνδεσμο στις σχέσεις μας με τις υπηρεσίες του και η αντιμετώπισή μας δεν είναι η ανάλογη.
Ας δούμε όμως πώς λειτουργεί η οικονομική αφαίμαξη των πολιτών που έχουν την ατυχία να οφείλουν σε δήμους χρηματικά ποσά από τέλη και πώς τα πληρώνουν διπλά και πολλές φορές τριπλά, έστω κι αν αρνούνται την οφειλή και έστω κι αν προσφεύγουν στα δικαστήρια.
* Το ιστορικό της «Οδύσσειας»
Αδιάψευστο μάρτυρα για τα «χαράτσια» των δήμων αποτελούν οι δεκάδες δικαστικές αποφάσεις που έχουν εκδοθεί για την είσπραξή τους. Αποφάσεις που πιστοποιούν την αυθαιρεσία και την ουσιαστική παρανομία. Με βάση λοιπόν τις αποφάσεις αυτές, δείτε πώς λειτουργεί το σύστημα που θα μπορούσε να τιτλοφορείται «πληρώνεις ακόμη κι όταν δεν χρωστάς» ή «πληρώνεις έτσι κι αλλιώς» ή «πληρώνεις άμα θέλω να πληρώσεις». Ολα αρχίζουν μόλις ο πολίτης λάβει την τυπική ειδοποίηση που τον ενημερώνει ότι οφείλει στον δήμο τέλη καθαριότητας, τέλη φωτισμού, τέλη πάσης φύσεως.
Η ειδοποίηση αυτή αποστέλλεται από τη Διεύθυνση Δημοτικών Προσόδων (έτσι λέγεται η αρμόδια υπηρεσία) και με δύο λόγια αναφέρει ότι έχουν καταλογιστεί στους φορολογικούς καταλόγους του δήμου, σύμφωνα με τις διατάξεις συγκεκριμένων νόμων και διαταγμάτων που μνημονεύονται, τέλη καθαριότητας ή τέλη φωτισμού ή άλλα τέλη και πρέπει συντόμως (τάσσεται προθεσμία) το συγκεκριμένο ποσό να πληρωθεί, άλλως τρέχουν πρόστιμα.
Επειτα απ' αυτά στην ειδοποίηση τονίζεται ρητώς ότι αν ο πολίτης διαφωνεί με το ποσό, αν διαφωνεί με την οφειλή, αν πιστεύει ότι δεν οφείλει ή δεν οφείλει τόσα αλλά μικρότερο ποσό, μπορεί να προσφύγει στη δικαιοσύνη και να διεκδικήσει το δίκιο του. Μπορεί δηλαδή να ζητήσει από το δικαστήριο να εξετάσει την υπόθεση, να ακούσει τον ισχυρισμό του και, αν πράγματι έχει το δίκιο με το μέρος του, τελικώς να αποφύγει την πληρωμή.
Μάλιστα σε αυτή την ειδοποίηση ο πολίτης ενημερώνεται τι θα επικαλεστεί στην προσφυγή του, σε πόσο χρόνο πρέπει να την καταθέσει και ακόμη τι χαρτόσημο πρέπει να βάλει και τι μεγαρόσημο (ειδικό ένσημο το οποίο επικολλάται σε όλα τα έγγραφα που υποβάλλονται στα δικαστήρια).
* Νόμιμη αυθαιρεσία
Ετσι λοιπόν εκείνοι οι πολίτες που πραγματικά δεν οφείλουν ή δεν οφείλουν τόσα όσα ο δήμος τούς καταλογίζει προσφεύγουν στα δικαστήρια. Καταθέτουν την προσφυγή τους και περιμένουν να κριθούν. Αντί όμως να κριθούν, αντί να αποφασίσει αν έχουν δίκιο ή άδικο, αν πράγματι οφείλουν ή δεν οφείλουν, το δικαστήριο εκδίδει μια απόφαση που με απλά λόγια λέει τα εξής: Δεν ξέρω αν έχεις δίκιο ή αν δεν έχεις. Δεν ξέρω αν ο δήμος καλά κάνει και σου ζητάει τα λεφτά. Εκείνο που ξέρω είναι ότι σε κάθε περίπτωση πρέπει να τα πληρώσεις και θα τα πληρώσεις.
Και να γιατί. Διότι, όπως αναλυτικά αναφέρεται στο σκεπτικό αυτών των αποφάσεων, οι πολίτες που προσέφυγαν στη δικαιοσύνη αρνούμενοι ότι χρωστάνε πρέπει να πληρώσουν χρωστάνε, δεν χρωστάνε διότι προσέφυγαν δικαστικώς, δίχως όμως να προσλάβουν δικηγόρο.
Και η παράλειψή τους αυτή, η έλλειψη δηλαδή αυτής της προϋπόθεσης, καθιστά την προσφυγή τους απορριπτέα, σύμφωνα με τον νόμο, προτού το δικαστήριο εισέλθει στην ουσία της υπόθεσης. Προτού εξετάσει δηλαδή ποιος έχει το δίκιο και ποιος το άδικο.
Αλλά πού να ξέρει ο πολίτης ότι πρέπει να προσλάβει δικηγόρο για να διεκδικήσει ένα ποσό 200.000 ή 150.000 δρχ. που του καταλογίζει ο δήμος ως οφειλόμενα τέλη; Οταν καταθέτει την προσφυγή στον δήμο (διότι εκεί την καταθέτει), οι υπάλληλοι την παραλαμβάνουν. Και το κυριότερο: στην ειδοποίηση που παίρνει για το τι χρωστάει όπου τον ενημερώνουν ότι μπορεί να καταθέσει και προσφυγή δεν του επισημαίνουν ότι πρέπει οπωσδήποτε να βάλει δικηγόρο.
Αλλωστε πότε ο δικηγόρος είναι απαραίτητος και πότε δεν είναι, δεν είναι απλή υπόθεση. Δεκάδες διατάξεις είναι αυτές που το ορίζουν. Και για του λόγου το αληθές, αντιγράφουμε από μια τέτοια δικαστική απόφαση: «Δεν είναι υποχρεωτική η υπογραφή από δικηγόρο αν πρόκειται για το Δημόσιο και για τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, αν πρόκειται για υποθέσεις που αφορούν φορολογία μεταβίβασης ακινήτων και το ποσό του αμφισβητούμενου φόρου δεν υπερβαίνει τις 100.000 δρχ., αν πρόκειται για υποθέσεις οποιουδήποτε άλλου αντικειμένου, όταν το ποσό που αμφισβητείται δεν υπερβαίνει τις 50.000 δρχ.», αν, αν, αν...
Το αποτέλεσμα όλων αυτών; Οι δήμοι εισπράττουν έτσι κι αλλιώς. Και οι πολίτες πληρώνουν έτσι κι αλλιώς. Και το ερώτημα; Δεν πρέπει οι δήμοι να ενημερώνουν τους πολίτες τους ότι σε αυτές τις περιπτώσεις ο δικηγόρος είναι απαραίτητος; Το ξεχνούν ή μήπως θυμούνται μόνο το ταμείο τους;
_______________________________________________________________
Ο ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΗ
Για να διασφαλιστούν τα δικαιώματα των δημοτών ο συνδυασμός μας θα εφαρμόσει στο Δήμο μας το θεσμό του «Συνήγορου του Δημότη». Μια ειδική επιτροπή για την προστασία του δημότη από πράξεις της δημοτικής αρχής που προσβάλλουν έννομα δικαιώματά του ή δημιουργούν αδικαιολόγητα προσκόμματα και καθυστερήσεις στην άσκησή τους. Με το θεσμό αυτό, ταυτόχρονα, η διοίκηση του Δήμου θα έχει μια πληρέστερη εικόνα των δυσλειτουργιών που παρουσιάζονται, ώστε να προχωρεί στις αναγκαίες αλλαγές και βελτιώσεις στον τρόπο λειτουργίας του Δήμου.
ΣΤΕΙΛΤΕ ΜΑΣ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΣΑΣ ΣΤΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: info@oloigiatinkalamaria.gr
