Ο πεζός έχει υποχρεώσεις, έχει όμως και δικαιώματα, τα οποία στη χώρα μας όχι μόνο δεν προστατεύονται αλλά καθημερινώς καταστρατηγούνται, με αποτέλεσμα κάποιες φορές να απειλείται ακόμα και η ζωή των διερχομένων πολιτών. Ποια είναι τα δικαιώματα των πεζών, τα οποία οι ίδιοι θα πρέπει να γνωρίζουν αλλά και η Πολιτεία να τα προασπίζει; Αυτά αναφέρονται χαρακτηριστικά στη Χάρτα των Δικαιωμάτων του Πεζού που εγκρίθηκε το 1988 από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικά:
-Ο πεζός έχει δικαίωμα να ζει σ' ένα υγιές περιβάλλον και να απολαμβάνει ελεύθερα τους δημόσιους χώρους μέσα σε κατάλληλες συνθήκες που θα εξασφαλίζουν τη σωματική και ψυχική του υγεία.
-Ο πεζός έχει δικαίωμα να ζει σε αστικά κέντρα ή χωριά οργανωμένα για την εξυπηρέτηση του ανθρώπου και όχι του αυτοκινήτου, τα οποία διαθέτουν υποδομή προσιτή στους πεζούς και στους ποδηλάτες.
-Τα παιδιά, οι ηλικιωμένοι και τα μειονεκτούντα άτομα δικαιούνται μια πόλη που να αποτελεί χώρο κοινωνικοποίησής τους και όχι χώρο επιδείνωσης της κατάστασης αδυναμίας τους.
-Ο πεζός δικαιούται να έχει στην αποκλειστική του χρήση αφενός μεν αστικές ζώνες, κατά το δυνατόν εκτεταμένες, οι οποίες δεν θα αποτελούν απλώς «νησίδες πεζών» αλλά θα εντάσσονται αρμονικά στη γενική συγκρότηση της πόλης, αφετέρου δε διασυνδεόμενες σύντομες, λογικές και ασφαλείς διαδρομές.
-Κάθε κράτος-μέλος οφείλει να παρέχει πλήρη και κατανοητή πληροφόρηση ως προς τα δικαιώματα του πεζού και τις εναλλακτικές οικολογικές μορφές μετακίνησής του προς κάθε κατεύθυνση. Ιδιαίτερη ενημέρωση προς τα παιδιά ήδη από τα πρώτα τους βήματα στο σχολείο.
