Όπως υπονοεί και ο τίτλος ένα τραγούδι του μεγάλου Roger Waters (The tide is turning) κάτι όντως αλλάζει. Δεν μπορεί. Το μυρίζω στον αέρα. Και κάθε άλλο παρά συναχωμένος είμαι.
Λίγο το επαναστατικό πνεύμα που σάρωσε τη Μέση Ανατολή και που εμπνέει, λίγο οι συνεχείς κατραπακιές από τη «φιλόστοργη» τρόικα και τους ντόπιους τσάτσους της, λίγο το «θεόσταλτο» αποτέλεσμα των εκλογών της Ιρλανδίας που τσακίζει κόκαλα, λίγο οι πρόσφατες πετυχημένες μαζικές απεργιακές κινητοποιήσεις, λίγο το μνημόνιο που από ένα και μοναδικό έχει καταντήσει πολλαπλό, λίγο η γενικευμένη αφραγκία, λίγο τα πανταχόθεν αδιέξοδα, που τα καταλαβαίνει πλέον και ο πιο απαθής συνέλληνας…
Λίγο το ένα λίγο το άλλο, και το κύμα φουντώνει, αφρίζοντας.
Το αν θα καταλήξει τσουνάμι, που θα τους πάρει και θα τους σηκώσει, απομένει να το δούμε. Πάντως είναι το ζητούμενο.
Το αν θα ξεπλύνει τις συσσωρευμένες από χρόνια βρωμιές, είναι το ευκταίο.
Σημασία έχει ότι άρχισε επιτέλους να σχηματίζεται, και να διακρίνεται αμυδρά στον ορίζοντα.
Ελπίζω να έρθει με ορμή. Και να σκάσει στην ακτή με κρότο.
Γιατί τα λέω όλα αυτά; Διότι μόλις άκουσα τον Χατζηνικολάου να δημοσιοποιεί τη τελευταία δημοσκόπηση της εφημερίδας του, βάσει της οποίας η διαφορά σχεδόν καλύφθηκε, το ΠΑΣΟΚ καταρρέει, και η …. Φώφη Γεννηματά είναι η πιο δημοφιλής από όλα τα προβεβλημένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ!
Τα δύο απ τα τρία παραπάνω συμπεράσματα είναι ενθαρρυντικά. Με εξιτάρουν.
Το τρίτο με κάνει να μειδιώ, και απλά με παραπέμπει για μια ακόμη φορά, στη «παραφροσύνη» που μας δέρνει ως λαό!
Αν η Φώφη είναι η μεγάλη ελπίδα του ΠΑΣΟΚ, ζήτω που… καήκανε.
Κι η Καλομοίρα, λέω εγώ, είναι η μεγάλη ελπίδα του πενταγράμμου μας.
Και εμένα προχθές με κάλεσε η Μπαρτσελόνα για να με δοκιμάσει…
Κάπως έτσι, και η Φώφη.
Δεν πειράζει όμως. Χρειάζονται και αυτά καμιά φορά. Τα έκκεντρα, και τα πολιτικά ευτράπελα.
Έτσι για να σκάμε και κανένα χαμόγελο που και που.
Αν όλα τα παραπάνω τα συνδυάσουμε και με τη πρόσφατη, ειρηνική «διαδήλωση» έξω από το αρχοντικό του Άκη, τότε κάτι κουνιέται ρε παιδιά! Εσείς δεν το αισθάνεστε;
Εδώ, από τι ακούγεται, μέχρι κι ο Άκης κάτι αισθάνθηκε, και βγήκε στη βεράντα με τις σατέν πυτζάμες του, να δει τη … πλέμπα «που σκούζει». Δεν ξέρω, δεν ήμουν εκεί.
Μπορεί να`ναι και κακίες.
Βάλτε όμως στην εξίσωση, και τις τελευταίες κωλοτούμπες του «Μεγάλου» καναλιού, και …αέρα αδέλφια, που θα έλεγε κι ο Φαήλος!
Η κυβέρνηση μας (λέμε τώρα), μάλλον το πήρε το μήνυμα. Την οσμίστηκε την αλλαγή του κλίματος, εξ ου και οι τελευταίες, σπασμωδικές, ήξεις αφίξεις αντιδράσεις των μεγαλόσχημών της (και του Πρετεντέρη βεβαίως βεβαίως).
Ας ελπίσουμε τώρα, πως και ο λαός θα πάρει το μήνυμα, ξεφεύγοντας επιτέλους από τη βυθιότητα στην οποία έχει περιπέσει.
Ας ελπίσουμε επίσης, πως και η κοινωνία θα αποσύρει αυτή την, σαν «συνένοχη», συναίνεσή της, που κρατά τους πράσινους μπάστακες σταθερά στη θέση τους.
Ας ελπίσουμε, πως από παραέλληνες που μας κατάντησαν, θα αγκαλιαστούμε όλοι μαζί ως συνέλληνες που είμαστε, για να σηκωθούμε για τα καλά, ως Έλληνες που πρέπει να είμαστε.
Και τέλος, ας ελπίσουμε πραγματικά, πως ο Αντώνης Σαμαράς θα μπει ακόμη πιο μπροστά, ακόμη πιο δυναμικά, στοχεύοντας εκεί που πρέπει, εμπνέοντας, και συνενώνοντας υπό την ηγεσία του κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις, που σε καμιά άλλη περίπτωση δεν θα μπορούσε να συσπειρώσει η Νέα Δημοκρατία.
Και ας μη ξεχνάμε, πως ΔΕΝ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ ΜΑΖΙ ρεεεεεε……
Λέτε η Λιβύη να μη είναι η τελευταία στη σειρά χωρών που αλλάζουν καθεστώτα;
Λέτε να είχε δίκιο ο μπαμπάς του Γιωργάκη, όταν υποστήριζε πως οι Άραβες καμηλιέρηδες είναι αδέρφια μας;
Λέτε να ζήσουμε μια δική μας εκδοχή της «επανάστασης του γιασεμιού», και της «ημέρας της οργής»;
Λέτε;
Μόνο που η δική μας θα είναι η «επανάσταση της κάλπης», και η «ημέρα του ξεπροβοδίσματος».
Με μαντήλια να ανεμίζουν, και νταούλια να βαράνε.
Και με σύνθημα μας το: Άντε γεια, και να μας γράφετε από τας Ελβετίας!
Ακούω ρότορες από ελικόπτερα…
Λέτε να;
Οψόμεθα…
Strange Attractor
Λίγο το επαναστατικό πνεύμα που σάρωσε τη Μέση Ανατολή και που εμπνέει, λίγο οι συνεχείς κατραπακιές από τη «φιλόστοργη» τρόικα και τους ντόπιους τσάτσους της, λίγο το «θεόσταλτο» αποτέλεσμα των εκλογών της Ιρλανδίας που τσακίζει κόκαλα, λίγο οι πρόσφατες πετυχημένες μαζικές απεργιακές κινητοποιήσεις, λίγο το μνημόνιο που από ένα και μοναδικό έχει καταντήσει πολλαπλό, λίγο η γενικευμένη αφραγκία, λίγο τα πανταχόθεν αδιέξοδα, που τα καταλαβαίνει πλέον και ο πιο απαθής συνέλληνας…
Λίγο το ένα λίγο το άλλο, και το κύμα φουντώνει, αφρίζοντας.
Το αν θα καταλήξει τσουνάμι, που θα τους πάρει και θα τους σηκώσει, απομένει να το δούμε. Πάντως είναι το ζητούμενο.
Το αν θα ξεπλύνει τις συσσωρευμένες από χρόνια βρωμιές, είναι το ευκταίο.
Σημασία έχει ότι άρχισε επιτέλους να σχηματίζεται, και να διακρίνεται αμυδρά στον ορίζοντα.
Ελπίζω να έρθει με ορμή. Και να σκάσει στην ακτή με κρότο.
Γιατί τα λέω όλα αυτά; Διότι μόλις άκουσα τον Χατζηνικολάου να δημοσιοποιεί τη τελευταία δημοσκόπηση της εφημερίδας του, βάσει της οποίας η διαφορά σχεδόν καλύφθηκε, το ΠΑΣΟΚ καταρρέει, και η …. Φώφη Γεννηματά είναι η πιο δημοφιλής από όλα τα προβεβλημένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ!
Τα δύο απ τα τρία παραπάνω συμπεράσματα είναι ενθαρρυντικά. Με εξιτάρουν.
Το τρίτο με κάνει να μειδιώ, και απλά με παραπέμπει για μια ακόμη φορά, στη «παραφροσύνη» που μας δέρνει ως λαό!
Αν η Φώφη είναι η μεγάλη ελπίδα του ΠΑΣΟΚ, ζήτω που… καήκανε.
Κι η Καλομοίρα, λέω εγώ, είναι η μεγάλη ελπίδα του πενταγράμμου μας.
Και εμένα προχθές με κάλεσε η Μπαρτσελόνα για να με δοκιμάσει…
Κάπως έτσι, και η Φώφη.
Δεν πειράζει όμως. Χρειάζονται και αυτά καμιά φορά. Τα έκκεντρα, και τα πολιτικά ευτράπελα.
Έτσι για να σκάμε και κανένα χαμόγελο που και που.
Αν όλα τα παραπάνω τα συνδυάσουμε και με τη πρόσφατη, ειρηνική «διαδήλωση» έξω από το αρχοντικό του Άκη, τότε κάτι κουνιέται ρε παιδιά! Εσείς δεν το αισθάνεστε;
Εδώ, από τι ακούγεται, μέχρι κι ο Άκης κάτι αισθάνθηκε, και βγήκε στη βεράντα με τις σατέν πυτζάμες του, να δει τη … πλέμπα «που σκούζει». Δεν ξέρω, δεν ήμουν εκεί.
Μπορεί να`ναι και κακίες.
Βάλτε όμως στην εξίσωση, και τις τελευταίες κωλοτούμπες του «Μεγάλου» καναλιού, και …αέρα αδέλφια, που θα έλεγε κι ο Φαήλος!
Η κυβέρνηση μας (λέμε τώρα), μάλλον το πήρε το μήνυμα. Την οσμίστηκε την αλλαγή του κλίματος, εξ ου και οι τελευταίες, σπασμωδικές, ήξεις αφίξεις αντιδράσεις των μεγαλόσχημών της (και του Πρετεντέρη βεβαίως βεβαίως).
Ας ελπίσουμε τώρα, πως και ο λαός θα πάρει το μήνυμα, ξεφεύγοντας επιτέλους από τη βυθιότητα στην οποία έχει περιπέσει.
Ας ελπίσουμε επίσης, πως και η κοινωνία θα αποσύρει αυτή την, σαν «συνένοχη», συναίνεσή της, που κρατά τους πράσινους μπάστακες σταθερά στη θέση τους.
Ας ελπίσουμε, πως από παραέλληνες που μας κατάντησαν, θα αγκαλιαστούμε όλοι μαζί ως συνέλληνες που είμαστε, για να σηκωθούμε για τα καλά, ως Έλληνες που πρέπει να είμαστε.
Και τέλος, ας ελπίσουμε πραγματικά, πως ο Αντώνης Σαμαράς θα μπει ακόμη πιο μπροστά, ακόμη πιο δυναμικά, στοχεύοντας εκεί που πρέπει, εμπνέοντας, και συνενώνοντας υπό την ηγεσία του κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις, που σε καμιά άλλη περίπτωση δεν θα μπορούσε να συσπειρώσει η Νέα Δημοκρατία.
Και ας μη ξεχνάμε, πως ΔΕΝ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ ΜΑΖΙ ρεεεεεε……
Λέτε η Λιβύη να μη είναι η τελευταία στη σειρά χωρών που αλλάζουν καθεστώτα;
Λέτε να είχε δίκιο ο μπαμπάς του Γιωργάκη, όταν υποστήριζε πως οι Άραβες καμηλιέρηδες είναι αδέρφια μας;
Λέτε να ζήσουμε μια δική μας εκδοχή της «επανάστασης του γιασεμιού», και της «ημέρας της οργής»;
Λέτε;
Μόνο που η δική μας θα είναι η «επανάσταση της κάλπης», και η «ημέρα του ξεπροβοδίσματος».
Με μαντήλια να ανεμίζουν, και νταούλια να βαράνε.
Και με σύνθημα μας το: Άντε γεια, και να μας γράφετε από τας Ελβετίας!
Ακούω ρότορες από ελικόπτερα…
Λέτε να;
Οψόμεθα…
Strange Attractor
No comments:
Post a Comment