Γιώργο, βουνό ή θάλασσα;

Του Φαήλου Κρανιδιώτη

Εγώ, παίδες, όπως μας έλεγε κι ο συχωρεμένος μέγιστος των φιλολόγων, ο Ανδρέας Μπελεζίνης, θα ‘θελα να τα καταφέρει ο Γιώργος.
Να ξεχρεώσουμε τους μεγαλοσαράφηδες, να γίνουμε ντούροι και φραγκάτοι. Να σέρνουν οι κυρίες τα σκυλιά με τα λουκάνικα, αντί για λουράκια με στρας κι όταν ανεβαίνει στο διεθνές βήμα για να μιλήσει ο – παρα λίγο δόκτωρ – Δρούτσας, να κρατάνε σημειώσεις Ρώσοι, Κινέζοι κι Αμερικανοί και τον Νταβούτογλου να τον πιάνει κόψιμο. Να ‘χουμε εθνική ταυτότητα ανοξείδωτο ατσάλι και κοινωνική κι εθνική συνοχή μπετόν αρμέ.
Έτσι, το νέο ΠΑΣΟΚ να μας οδηγήσει στις λεωφόρους του μέλλοντος, να μας πάρουν ο Ραγκούσης κι ο Παπακωνσταντίνου απ’ το χεράκι και να μας πάνε στα πράσινα λιβάδια και τα γάργαρα νερά.
Τότε θα ‘μαστε αραχτοί κι ωραίοι. Οι τομεάρχες της ΝΔ θα παίζουνε μπιρίμπα και στην Βουλή η Αντιπολίτευση θα διορθώνει μόνο τα ορθογραφικά λάθη των κυβερνητικών νομοσχεδίων και καμμιά φορά θα του την «λέει» του ΓΑΠ ο Αντώνης, για να μην βαριέται κι ο Γιώργος από θρίαμβο σε θρίαμβο.
Έτσι θα μ’ άφηνε κι ο Σύντροφος Κομμισάριος Διευθυντής, ο ανελέητος Φάκτορας, να γράφω άρθρα για τα σκυλιά, τ’ άλογα, τον έρωτα και τις μοτοσυκλέτες.  Ο  Επώνυμος θα το ‘ριχνε στην θεατρική κριτική κι ο Strange στις ταξιδιωτικές εντυπώσεις.
Αχ, ωραία θα ήτουνε ωρέ αρκουδόμαγκες, να καθαρίζει για όλους μας το Νέο ΠΑΣΟΚ – μπαρόκ κι όλοι οι τέως αντιφρονούντες, ΠΑΜΕ, υπερπατριώτες, δημότες Κερατέας, φορτηγατζήδες, αγρότες, δικηγόροι, φαρμακοποιοί και λοιποί, να γλύφουμε την γούνα μας στον ήλιο σαν τους γάτους. Έτσι να γουργουρίζουμε με μισόκλειστα μάτια στην θαλπωρή του πράσινου μεταμνημονιακού παραδείσου και να έχουμε στο τζάκι την φωτογραφία του Πρωθυπουργού μας και στο ταμπλώ του αυτοκινήτου δυο μικρές, την Ντόρα και τον Κωλοτούμπα, την Κομανέτσι της καθεστωτικής δοκού, που στηρίξανε τον πολυχρονεμένο και σωθήκαμε και τρώμε τώρα με χρυσά κουτάλια. Οι Δημόσιοι Υπάλληλοι να ‘χετε και και μια του Αντιπρόεδρα με μαγιώ. Κι εκεί επάνω στη Σουρδία να βρούμε ένα βουνό να σκαλίσουμε ολόσωμο τον Παπακωνσταντίνου, μαζί με το σακκιδιάκι του και να βάλουμε την Μπιρμπίλη να το στολίσει γύρω – γύρω με ανεμογεννήτριες.
Και μια στις τόσες θα μαζεύεται ο ευτυχής λαός να του φωνάξει του Γιώργου του Έσχατου: «Σήκω Γέρο να τον δεις!».
Τώρα όμως, Γέρο, κάτσε εκεί που είσαι και γύρνα και μπρούμυτα στο χώμα, γιατί αν πάρεις βλέφαρο τι κάνει ο έγγονας σου, θα τρίζουν τα κοκαλάκια σου, εσένα που αντιστάθηκες στον αληθινό Δεκέμβρη, έστειλες τη Μεραρχία στην Κύπρο κι έτριψες στα μούτρα του Τζόνσον και του Μακναμάρα τους εκβιασμούς τους.
Γιατί, παίδες μου μνημονιακοί, που ντερλικώνατε μαζί με τον Πάγκαλο, παλιοκοπρίτες αλλά μόνο αυτός πάχυνε, δυστυχώς η φτιάξη είναι αλλιώς. Στρατιωτάκια αμίλητα αγέλαστα. Προσχή, μεταααααβολή κι εν δυο στη γωνία να κάνετε τον πελαργό, όπως τότε στην αυταρχική πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Έτσι σας θέλουν. Να δουλεύετε πολύ, το μισό μήνα για τα διόδια και τον άλλο μισό για το ΦΠΑ, να τρώτε λίγο, να μην μιλάτε, να γουστάρετε με τρέλα τον ΧΥΤΑ σας, να βλέπετε μόνο το αφάν γκατέ της πολιτικής και δημοσιογραφικής εμμηνόπαυσης στην ΥΕΝΕΔ του Μνημονίου και ν’ αγαπάτε τον πακιστανό σας. Γιατί σε λίγο θα σας αναλογεί από ένας πακιστανός εις έκαστον. Για τους μερακλήδες μαροκινός, απ’ αυτούς που κονόμησε συνιδιοκτήτες στην επικαρπία του μεγάρου του ο Ρουτζούνης, με την ψιλή κυριότητα στον Γιαννόπουλο και την Κούρτοβικ.
Κι όχι τίποτε άλλο, ρε παίδες, αλλά με την ψήφο σας το κονομήσατε αυτό το «λαχείο», την ΜΚΟ γκαουλάϊτερ των τοκογλύφων και στελεχωμένη με όλους τους βαρεμένους «γιαχωβάδες» της απάτριδος προοδευτικάντζας.
Δυστυχώς δεν θα το δείτε το παραπάνω όνειρο. Ούτε κι αυτοί.
Επειδή όμως, το ξαναείπαμε, εδώ δεν είναι Μινεσότα, με γερμαναράδες, ολλανδούς κι αγγλοσάξωνες αποίκους αλλά είναι περιοχή των Απάτσι, των Μαυροπόδαρων και των ρέμπελων Τσεγιέν, θα βρουν κι αυτοί το διάολο τους και θα δούμε στο τέλος ποιος θα μείνει και ποιος θα φύγει….
Κι αν είδατε χθες Βουλή κι ακούσατε τον Αντώνη , θα καταλάβατε ότι οι καιροί αλλάζουν. Άλλαξαν…
Γιατί αυτοί εδώ οι ανθρωποφάγοι «σοσιαλιστές» και τα τσανάκια τους, νομίσανε πως είμαστε μουνουχισμένα δαμάλια, που θα μας βάλουν στο ζυγό για όργωμα.
Γιώργο μου, ξέρω πως σε στεναχώρησε ο Αντώνης χθες στη Βουλή. Τέτοιες κατραπακιές που έφαγες, δεν πέφτουνε ούτε στην Κερατέα. Αν όμως κάνετε απόλυτη ησυχία με τον Ραγκούση και κλείσετε τα μάτια, θα το ακούσετε το ελικόπτερο που ‘ρχεται από μακριά. Μόλις άφησε τον συνάδελφο σου στη Σοσιαλιστική Διεθνή, τον Χόσνι, σ’ εκείνο το θέρετρο. Εσύ, τι γουστάρεις; Βουνό ή θάλασσα;