Κατ’ αρχάς, το φύλλο της εφημερίδας της 25ης Νοεμβρίου στο οποίο δημοσιεύτηκαν και τα περί… μπόγια έγινε ανάρπαστο. Ακόμα και τη Δευτέρα, δημοτικοί σύμβουλοι και δημοτικοί υπάλληλοι αναζητούσαν επίμονα «το ΠΑΡΟΝ» μήπως και είχε ξεμείνει κανένα στα περίπτερα της Καλαμαριάς.
Ο γενικός γραμματέας ανέβασε πίεση, αναψοκοκκίνησε και βγήκε να πάρει αέρα στον πεζόδρομο της Καλαμαριάς. Εκεί συνάντησε φίλο μου που απολάμβανε τη βόλτα του και του ζήτησε να μου μεταφέρει το μήνυμα: «Πες του να μη χαίρεται και θα παραμείνω άλλα τρία χρόνια στη θέση μου…».
Δημήτρη , πράγματι χάρηκα γιατί ως ειδικευμένος στους «σκυλοκαβγάδες» πιστεύω ότι μπορείς να προσφέρεις στον υπό δημιουργία ΣΥΠΠΑΖΑΘ. Τώρα, αν εσύ θέλεις να παραμείνεις γραμματέας, με γεια σου και χαρά σου. Η Καλαμαριά όμως τι σου φταίει;
Δυο-τρεις μέρες μετά το δημοσίευμα, ο βουλευτής Β Θεσσαλονίκης και δημοσιογράφος (κατά δήλωσίν του τουλάχιστον, γιατί μέλος της ΕΣΗΕΜΘ δεν είναι) Κυριάκος Βελόπουλος παίρνει το δημοσίευμα, αφαιρεί τα σημεία όπου ανέφερε τα ονόματα των σκύλων του πεζόδρομου και τα τραγούδια-αφιερώσεις και το καταθέτει ως ερώτηση προς τον υπουργό Εσωτερικών, προσθέτοντας τίτλο «…θέμα: Ακατάλληλος για γραμματέας, εξασφαλίζει κονδύλια…» και ερώτημα «…Ερωτάται ο κύριος υπουργός: 1. Τι μέτρα προτίθεται να λάβει, προκειμένου να μην επαναληφθούν φαινόμενα εξασφάλισης πόρων από ανθρώπους που κατά την ελληνική νομοθεσία δεν πληρούν τις ανάλογες προϋποθέσεις; Ο ερωτών βουλευτής Κυριάκος Βελόπουλος»!!!
Έχουμε και λέμε, Κυριάκο:
Α. Στοιχειώδης δεοντολογία επιβάλλει να αναφέρουμε την πηγή της αντιγραφής. Θα μπορούσες να γράψεις « Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας « ΤΟ ΠΑΡΟΝ»…αυτό και εκείνο…» και να συνεχίσεις την αντιγραφή. Δεν το έκανες κι ας δηλώνεις και δημοσιογράφος.
Β. Επειδή δεν γνωρίζεις το θέμα, κατέθεσες παιδαριώδες ερώτημα. Να προβλέψω την απάντηση, έτσι όπως συνέβη δηλαδή: Ο υφυπουργός Εσωτερικών Αθανάσιος Νάκος δεν συναντήθηκε ποτέ με τον Δημήτρη Λέκκα. Σιγά μη σπαταλήσει την ώρα του με κάποιον που δεν είναι καν αιρετός και ζητάει λεφτά.
Έστειλε κάποιον άνθρωπο του γραφείου του και φυσικά δεν διατέθηκε το κονδύλιο αφού ο «αντ’ αυτού» του υφυπουργού (εύκολα) υποσχέθηκε να μεταφέρει το αίτημα αρμοδίως.
Γ. Το ερώτημα που θα έπρεπε να κάνεις είναι το πώς παραμένει στη θέση του, αφού ο νόμος αναφέρει ρητά ότι ο γενικός γραμματέας πρέπει να κατέχει πτυχίο Πανεπιστημίου ή ΤΕΙ και η εφαρμογή του ξεκινά με τη δημοσίευσή του στο ΦΕΚ, χωρίς να εξαιρεί τους γενικούς γραμματείς όπως κάνει για άλλες κατηγορίες στελεχών των ΟΤΑ.
Αυτό το τελευταίο, το «…ή ΤΕΙ…», προστέθηκε μετά από παρέμβαση Παπαγεωργόπουλου, για να γλιτώσει τη θέση του ο Λεμούσιας, παλιός συνάδελφος του Λέκκα στον ΟΤΕ και σήμερα ομόβαθμός του-και γενικός κουμανταδόρος- του Δήμου Θεσσαλονίκης. (Βέβαια, ο Λεμούσιας ούτε πτυχίο ΤΕΙ κατέχει, αλλά έχει κάτι που κατά τη γνώμη του θα μπορούσε να εξομοιωθεί με αυτό.)
Ο Λέκκας, όταν ακόμη ο νόμος αυτός ήταν υπό διαμόρφωση, είχε βάλει λυτούς και δεμένους για να προστεθεί παράγραφος που θα έλεγε ότι εξαιρούνται και δεν χρειάζονται πτυχίο όσοι έχουν εμπειρία, δηλαδή οκταετή προϋπηρεσία στη θέση. Ο Παυλόπουλος όμως δεν το δέχθηκε και έτσι αναζητείται τώρα η λύση του …μπόγια. Το μόνο «επιχείρημα» που έχει απομείνει στον γενικό είναι ότι ο πάρεδρος, που ελέγχει τα οικονομικά του δήμου, εγκρίνει-άγνωστο πώς –τη μισθοδοσία του.
Πάμε τώρα στην περασμένη Δευτέρα, που ως είθισται, πριν από κάθε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, συνεδριάζει η δημοτική ομάδα της παράταξης του Χριστόδουλου Οικονομίδη. Σ’ αυτή λοιπόν τη μάζωξη ο Δημητράκης έχασε κάθε ίχνος ψυχραιμίας και-κάθιδρος, κατακόκκινος και ωρυόμενος-επιτέθηκε προσωπικά στην (και) αντιδήμαρχο Μαρία Παυλίδου, καταλογίζοντας σ’ αυτήν τη «διαρροή» των στοιχείων του δημοσιεύματος. Μάταια προσπαθούσαν οι δημοτικοί σύμβουλοι να τον ηρεμήσουν και να περιορίσουν τις γηπεδικού επιπέδου εκφράσεις, απειλές και ύβρεις που εξαπέλυσε ο Λέκκας… κατά παντός «υπευθύνου». Πολλούς πήραν αδίκως τα …άσφαιρα πυρά του. Η Μαρούλα, που δεν είναι από αυτές που τα ακούνε εύκολα, απάντησε αναλόγως επιθετικά και καταλαβαίνετε τι έγινε στη συνεδρίαση.
Φυσικά και δεν θα αποκαλύψω τις πηγές μου, κύριε προσωρινέ γενικέ. Ούτε θα σου πω το γνωστό «ήρθε το πουλάκι και μου είπε…». Γιατί το πουλάκι δεν είναι ένα, σμήνος ολόκληρο είναι. Βλέπεις υπάρχουν ακόμα πολλοί που αγαπάνε την Καλαμαριά. Και πολύ περισσότεροι είναι αυτοί που ο βίος και η πολιτεία σου τους έχουν κάνει να ανοίγουν εύκολα το στόμα τους.
Για ποιο θέμα θέλεις να γράψω την επόμενη φορά; Για τη ΔΕΤΠΑΚ; Για τον Πολιτιστικό; Για την Επιχείρηση Τελετών;
Και μη ξεχνάς, δεν γράφω ποτέ κάτι αν δεν το διασταυρώσω από πολλές, διαφορετικής προέλευσης, πηγές.
Γι’ αυτό σου λέω, πάνε σ’ αυτή τη καινούργια θέση, να παίζεις με τα σκυλάκια, να τα βάζεις να τσακώνονται μεταξύ τους , να κατηγορείς το ένα στο άλλο…Πάνε και θα φροντίσω εγώ να εξασφαλίσεις τον μισθό σου.
Τι τραγούδι να αφιερώσω αυτή τη φορά; Έψαξα αλλά δεν βρήκα κανέναν αμανέ που να λέει «Αχ! Βρε κατακαημένη Καλαμαριά. Ρεζίλι των σκυλιών έγινες…».
Πέρα από το ωραίο και σκωπτικό χιούμορ με το οποίο ο δημοσιογράφος καταγράφει στα δημοσιεύματα της εφημερίδας «ΤΟ ΠΑΡΟΝ» την «αγωνία» και τον «φόβο» του «μπόγια» γενικού γραμματέα του Δήμου Καλαμαριάς για το «εργασιακό και πολιτικό του μέλλον», έρχονται στην δημοσιότητα όλα εκείνα τα αρνητικά στοιχεία (θετικά δεν υπάρχουν) για τη δράση και λειτουργία του γενικού, στο δήμο και στα κοινά της Καλαμαριάς. Τώρα στην «άτακτη» αποχώρηση του γενικού από τα «γενικά» του δήμου, οι Καλαμαριώτες σίγουρα θα νοιώσουν μια «ανακούφιση», αλλά θα κάνουν και μια «γενναία» αυτοκριτική, πvς τόσα χρόνια «ανέχονται» να τους «κυβερνά στην ουσία» ένας μέτριος και πολιτικά ανεπαρκής άνθρωπος.
Φαντάζομαι πως ένιωσαν τα «αδέσποτα ζώα» στο άκουσμα Λέκκας…