ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΕΞΙ ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ!!!
ΕΞΙ ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ!
Σερφάροντας στο Internet έπεσα σε μια ανοιχτή επιστολή προς το Δήμαρχο Καλαμαριάς και το δημοτικό Συμβούλιο από τον κ. Στέργιο Ζυγούρα που διεκτραγωδεί το χάλι της «επέκτασης» και το «κοροϊδιλίκι» που έχει πάρει διαστάσεις εξωπραγματικές !
«…Γιατί ως σήμερα δεν έχετε υποβάλλει μελέτη αποχέτευσης ομβρίων για την πολύπαθη, ως άνω περιοχή; Ποιες ενέργειες έχετε κάνει και ποια πίεση έχετε ασκήσει για την αποπεράτωση των έργων αποχέτευσης για τα οποία ως χτές ήσασταν νομικώς και σήμερα ηθικώς και εν μέρει νομικώς υπεύθυνοι;»
«…Όπως ξέρετε, όταν δεν υπάρχουν δρόμοι, τα απορριμματοφόρα του Δήμου δυσκολεύονται ή αδυνατούν να πλησιάσουν. Τα αποτελέσματα εκτός από προφανή είναι και υπαρκτά. Επί πλέον, υπαρκτή είναι και η αδιαφορία και η κωλυσιεργία των υπηρεσιών του Δήμου σε κραυγαλέες περιπτώσεις παραβίασης των κανόνων υγιεινής (περίπτωση εστιών μολύνσεων, μίνι-σκουπιδότοπων από υπολείμματα οικοδομικών υλικών και απορρίμματα στο δυτικό τμήμα της επέκτασης).
Όπως καταλαβαίνετε, ανυπαρξία δρόμων σημαίνει και ανυπαρξία μέσων μαζικής μεταφοράς. Η διάνοιξη της Πόντου, (του μεγαλύτερου δρόμου της Καλαμαριάς) δεν αναφέρεται ούτε στο απώτερο μέλλον (η αναφορά της προξενεί δέος στις τεχνικές υπηρεσίες και γλωσσοδέτη στην διοίκηση, παρ' ότι μπορεί να χαρακτηριστεί Ολυμπιακό Έργο), αλλά και οι άλλοι άξονες (Καραμανλή, Τσιγγιρίδου) παραμένουν ανολοκλήρωτοι ή με προβλήματα που εμποδίζουν τη χρήση τους ως διαβάσεις λεωφορείων.
Όπως είναι φυσικό, όταν δεν υπάρχουν ασφαλτοστρώσεις και πεζοδρόμια, η μετακίνηση των κατοίκων γίνεται μετ' ολίγων, πολλών ή ανυπέρβλητων εμποδίων, η φθορά των αυτοκινήτων (άγρια φορολογημένων από το κράτος, με υψηλό κόστος συντήρησης) είναι προφανής.
Μεγάλες ή μικρές ανάγκες δυσκολεύονται να ικανοποιήσουν οι κάτοικοι της επέκτασης. Οδηγός βυτίου εγκατέλειψε την συμφωνηθείσα παράδοση πετρελαίου θέρμανσης (κακώς βέβαια), πιεσμένος από το χρόνο επειδή δεν έβρισκε την οδό "Καραμανλή". Πιτσαδόρος γύρισε στο μαγαζί χωρίς να εκτελέσει την παραγγελία γιατί η περιγραφή της οδού φάντασμα "Καραμανλή" ήταν γι' αυτόν ανεπαρκής. Φανταστείτε κάτι ανάλογο με την Πυροσβεστική ή με το ΕΚΑΒ.»
«…9. Ποιες ενέργειες προτίθεστε να κάνετε για την ηθική και υλική αποζημίωση των κατοίκων της επέκτασης για τις ως σήμερα ταλαιπωρίες και δαπάνες που υφίστανται λόγω έλλειψης των υποδομών που περιγράφηκαν;»
Μπράβο στον κύριο Ζυγούρα σκέφτηκα που έστω και αργά επισήμανε το «χάλι» που επικρατεί την πολυδιαφημισμένη «ΝΕΑ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ»
Φανταστείτε, όμως την έκπληξή μου όταν η ματιά μου έπεσε στην ημερομηνία συγγραφής της επιστολής… Καλαμαριά, 18-12-2001!!!
Μάλιστα αγαπητοί συνδημότες 18 Δεκεμβρίου 2001! Πριν από έξι ολόκληρα χρόνια ο κ. Ζυγούρας καταγγέλλει όλα όσα καταγγέλλουν σήμερα οι άμοιροι κάτοικοι της επέκτασης…
Διαβάστε, όμως, ολόκληρη την από 18-12-2001 ανοιχτή επιστολή του κ. Ζυγούρα προς τον κ. δήμαρχο και είμαι βέβαιος ότι θα βγάλετε τα συμπεράσματά σας… Ίσως τη διαβάσει και ο κ. δήμαρχος και απαντήσει στον κύριο Ζυγούρα μετά έξι ολόκληρα χρόνια… Όσα έχασε, δηλαδή, η Καλαμαριά με τον κ. Οικονομίδη και την παράταξή του στο τιμόνι της διοίκησης του δήμου…
Ο Καλαμαριώτης
2η Ανοικτή Επιστολή
Προς το Δήμαρχο Καλαμαριάς και το Δημοτικό Συμβούλιο
Καλαμαριά, 18-12-2001
ΤΑ ΟΡΑΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ
ΤΡΕΙΣ ΕΠΕΚΤΑΣΕΙΣ: ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ ΣΤΟΝ ΑΓ. ΙΩΑΝΝΗ, ΤΟΥ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΥ και ΤΟΥ ΝΕΟΡΑΓΙΑΔΙΣΜΟΥ
Υπέρμαχος της συνήθους σύγχρονης πολιτικής απραξίας στα μεγάλα και σπουδαία, της αποφυγής ανάληψης ευθυνών, αδύναμη να συγκρουστεί με τη νοσηρή νεοελληνική νοοτροπία, και οπαδός του νέου τύπου επικοινωνιακής τακτικής με τον δημότη αποδεικνύεται, δυστυχώς, η ηγεσία και η παράταξη του Δήμου Καλαμαριάς. Επισημαίνεται ότι το πλέον επιβαρυντικό στοιχείο είναι η επικοινωνιακή τακτική κι αυτό γιατί φανερώνει το θάνατο του πολιτικού ήθους, την πλήρη μετατροπή της πολιτικής σε προϊόν καταναλώσιμο. Την τακτική αυτή χρησιμοποιεί εδώ και αρκετά χρόνια η κεντρική εξουσία, προκειμένου να ισορροπεί ή να ανατρέπει στα μάτια των πολιτών τη μη βελτιούμενη εικόνα της δημόσιας διοίκησης, των δημοσίων οργανισμών, τα αρνητικά αποτελέσματα της εσωτερικής και εξωτερικής της πολιτικής. Αποτελείται από προσεκτική πρόσμιξη δύο στοιχείων: low profile λαϊκισμού και πλύση εγκεφάλου από τα (λίγο ως πολύ) ελεγχόμενα ΜΜΕ δια μέσου των οποίων ασκείται εντυπωσιασμός, ψευδοευδαιμονισμός, υποβάθμιση των σημαντικών, ανάδειξη των ασήμαντων, παραπλάνηση, τρομοκρατία. Η μόνη διαφορά στο επίπεδο του Δήμου είναι τα μέσα παραπλάνησης. Τα media και δη η τηλεόραση κοστίζουν υπερβολικά για το Δήμο, οπότε τη θέση τους παίρνουν τα λόγια, τα φυλλάδια, οι αφίσες, οι συνεντεύξεις. Η Κυβέρνηση παρουσιάζει στους πολίτες την εκσυγχρονιστική πολιτική ανεπάρκειά της ως έργο "μονόδρομο, αναβαθμιστικό, μεγαλόπνοο, μεγαλειώδες, αντάξιο ή ανώτερο των ευρωπαϊκών", η μη πραγματοποίηση του οποίου θα σημάνει μεγάλα δεινά στον τόπο. Ο Δήμαρχος Καλαμαριάς και τμήμα –τουλάχιστον– της παράταξής του θεωρούν τη συνταγή επιτυχημένη και την αντιγράφουν. Η κεντρική εξουσία δαπανά απίστευτα ποσά για τη διαφήμιση έργων και προθέσεων, τρανή απόδειξη ότι η πολιτική είναι ολοκληρωτικά πλέον επάγγελμα και ο πολιτικός, επιχειρηματίας που έχει την ανάγκη σύγχρονων δημόσιων σχέσεων. Ο Δήμος Καλαμαριάς, στα δικά του μέτρα, δαπανά εργατοώρες και χρήμα για να πλανέψει τις αισθήσεις των δημοτών, διαφημίζοντας τα αυτονόητα. Ζούμε σήμερα σε γενικό επίπεδο την εποχή όπου η πολιτική διαφήμιση στοχεύει στην εξόντωση των αντίπαλων πολιτικών "προϊόντων" και πέρα από το απαράδεκτο της καθ' αυτής πράξης, περιέχει και τη σχετική παραπλάνηση. Αυτή τη ζοφερή εικόνα φανερώνουν, δυστυχώς, τα λόγια και τα έργα της διοίκησης του Δήμου.
Είχα την ευκαιρία να επιβεβαιώσω τα θλιβερά προαναφερθέντα στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Καλαμαριάς της 4-12-2001 με θέμα την έγκριση του προϋπολογισμού για τα τεχνικά έργα του 2001. Εκεί άκουσα και πάλι δια στομάτων Δημάρχου και Αντιδημάρχου τις γνωστές απόψεις, θέσεις και οράματα για τη ζωή των πολιτών στο Δήμο, στο βαθμό που σχετίζονται με τα έργα αυτά.
Σύμφωνα με τη διοίκηση του Δήμου ο δημότης πρέπει να αισθάνεται αναβαθμισμένος, υπερήφανος, εκλεκτός μεταξύ των άλλων Ελλήνων δημοτών γιατί μέσα στο 2002 θεμελιώνονται ή ξεκινούν τα 3 Ολυμπιακά Έργα και οι εγκαταστάσεις του Απόλλωνα Καλαμαριάς. Τα 3 έργα είναι: η ανάπλαση της εισόδου της πόλης από την πλευρά του Φοίνικα, η παρέμβαση στην παραλία της Καλαμαριάς από τη Μαρίνα του ΕΟΤ ως τη Ρέμβη, το υπό κατασκευή κολυμβητήριο της πόλης και το υπαίθριο πάρκιγκ στην περιοχή του γηπέδου του Απόλλωνα. Συνολικό ύψος προϋπολογισμού: 2 - 2,5 δις.
Τα ελάσσονα υπό κατασκευή έργα που ανέφερε ο Δήμαρχος είναι το Διοικητικό Κέντρο, το αλιευτικό καταφύγιο, η ανάπλαση του άξονα Μαρμαρά-Κοραή, η επέκταση (όπως συνηθίζεται να λέγεται) στον Αγ. Ιωάννη, πεζόδρομοι στο ιστορικό κέντρο και σε άλλες περιοχές, έργα αναπλαστικού χαρακτήρα στο πρώην στρατόπεδο Κόδρα, δημιουργία του Ε' ΚΑΠΗ στο Καραμπουρνάκι, ένα νηπιαγωγείο, ρυμοτομικές μελέτες στο στρατόπεδο Κόδρα και στο κτήμα Γεωργιάδη και άλλα μικρότερα έργα.
Στην ομιλία του ο Δήμαρχος προσπαθούσε συχνά να αυτοεπιβεβαιώνεται χρησιμοποιώντας το επίρρημα "πραγματικά", ενώ ταυτόχρονα διάνθιζε το λόγο του με συνθήματα του τύπου "Για μια Καλαμαριά που χτίζει με σιγουριά το μέλλον". Κατέληξε δε θριαμβικά, με τη σιγουριά του επιτυχημένου, καθώς, όπως είπε, αντικρίζει καθημερινά στα μάτια των συμπολιτών την εκτίμηση και την επιβράβευση.
Ας ξεφύγουμε τώρα από την εικονική πραγματικότητα του Δημάρχου, ας περάσουμε στη σκληρή, καθημερινή πραγματικότητα και ας δούμε πώς ιεραρχούν οι διοικούντες τις ανάγκες των δημοτών• ποιες είναι οι αληθινές διαθέσεις τους, ποιες οι νομικές τους αρμοδιότητες, ποιες οι ηθικές υποχρεώσεις τους, πως αποποιούνται όλων αυτών, πως κολακεύουν ή εμπαίζουν τους δημότες, ποιοι άλλοι φορείς εμπλέκονται και με ποιο τρόπο.
Ας χειροκροτήσουν οι δημότες τη διοίκηση του Δήμου γιατί πέτυχε μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις με την κεντρική διοίκηση να εντάξει την πόλη στο Ολυμπιακό πρόγραμμα, μαζί με το Δήμο Θεσσαλονίκης. Ας πανηγυρίσουν γιατί ένα κοινό τεχνικό ετήσιο πρόγραμμα του Δήμου Καλαμαριάς έχει συνήθως προϋπολογισμό 0,5 δις, ενώ η ακούραστη δημοτική αρχή επέτυχε να τον υ-περ-τε-τρα-πλα-σι-ά-σει. Όσοι το κάνουν, θα είναι μάλλον οι ίδιοι που πανηγυρίζουν για την μείωση του πληθωρισμού και την αύξηση του ΑΕΠ την τελευταία δεκαετία, ενώ δεν μπορούν να εξηγήσουν την αύξηση του δημόσιου χρέους την αγοραστική αδυναμία του μισθού τους και σήμερα προσέρχονται στις τράπεζες για πιστωτικές κάρτες, για εορτοδάνειο, για το πιο γρήγορο εκατομμύριο, ή έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους στο Joker, στα λαχεία, στα καζίνα, στο Προπογκόλ. [Αν μπορούσε, αλήθεια, κάποιος να μας εξηγούσε, το λόγο της ασίγαστης, ακαλαίσθητης, χυδαίας και προκλητικής διαφήμισης των κρατικο-ιδιωτικών τυχερών παιγνίων, αν όχι την ύπαρξή τους, σε μια Δυτική Δημοκρατία του 21ου αιώνα].
Στους λόγους του, –ιδιαίτερα αυτούς που αγγίζουν προεκλογικές περιόδους, ο Δήμαρχος παρουσιάζεται αυτάρεσκος και λαλίστατος. Όταν φτάνει η ώρα της ανάληψης ή καταλογισμού ευθυνών, αρκείται σε μισή κουβέντα που μπορεί να ερμηνευτεί μόνο ως άγνοια ή ως αδιαντροπιά. Γιατί κε Δήμαρχε αποποιείστε των ευθυνών σας στο ζήτημα της ανυπαρξίας αποχετευτικού δικτύου στην επέκταση; Θα μας πείτε ότι την πλήρη ευθύνη έχει η ΕΥΑΘ Α.Ε.; Πράγματι, την έχει. Είναι όμως νομική, ουσιαστικά επίπλαστη και προήλθε μετά από σκοπιμότητα. Ποιος έδωσε άδεια οικοδόμησης; Ποιος εισέπραξε εισφορά σε χρήμα (πέρα από την εισφορά σε γη); Η ΕΥΑΘ; Όχι βέβαια! Ποιος; Ο Δήμος ασφαλώς. Για ποιο λόγο; Για τον προφανή και ως χθες ορθά χωροθετημένο: για να γίνουν τα έργα υποδομής. Τα έργα όμως δεν έγιναν, δεν τοποθετούνται χρονικά σε συγκεκριμένο σημείο του μέλλοντος και στην αναζήτηση ευθυνών οι ώμοι αρχίζουν ν' ανασηκώνονται, δικαιολογίες και μισόλογα εφευρίσκονται και αν επιμείνει κάποιος, αποκαλείται "μίζερος", μετατρέπεται σε θύτη και κατηγορούμενο, επειδή δεν πρόβλεψε!.
Σήμερα ο Δήμος αναφέρει στον προϋπολογισμό του 2002 ότι τα έργα οδοποιίας στην επέκταση χρηματοδοτούνται από την εισφορά σε χρήμα. Δεν λέει βέβαια ποια είναι αυτά και ο κάθε ένας μπορεί να καταλάβει ποια εννοούνται, όταν ακούει το Δήμαρχο να νίπτει τας χείρας του διότι δεν είναι λογικό και τεχνικώς δυνατό, λέει, να προηγηθούν οι ασφαλτοστρώσεις των έργων αποχέτευσης. Μήπως κε Δήμαρχε θα μας πείτε πως δεν πίστευε ο Δήμος ότι η ΕΥΑΘ θα αργούσε τόσο, οργανώνοντας χρονοδιάγραμμα εκτέλεσης των έργων πέρα από κάθε λογική και προτεραιότητα; Χρηματοδοτείται ή όχι η ΕΥΑΘ και από τους Δήμους; Αν ΝΑΙ, τότε πείτε μας τι κάνετε για να είναι η ΕΥΑΘ συνεπής στις υποχρεώσεις της. Αν ΟΧΙ, τότε πείτε μας: α) γιατί η ΕΥΑΘ Α.Ε. δεν είναι συναρμόδια στην έκδοση άδειας οικοδόμησης και β) πόσο μειώσατε την εισφορά σε χρήμα που εισπράττει ο Δήμος;
Μήπως δεν φανταζόσασταν ότι η ΕΥΑΘ θα έφτανε στο αναίσχυντο σημείο να εκβιάζει (ευγενικά πάντα), ζητώντας από τους εργολάβους που χτίζουν στην περιοχή ποσά… ασανσέρ, απαιτούμενα, λέει, για την τροποποίηση(!) των μελετών; Μήπως δεν υπολογίζατε ότι η ΕΥΑΘ ήξερε πως δεν θα πληρώσουν οι περισσότεροι εργολάβοι και θα παραδώσουν τα κτίσματα και τα προβλήματά τους στους αγοραστές; Μήπως κατά τη "λογική" του Γενικού Γραμματέα Πολιτικής Προστασίας (που ισχυρίστηκε στις νεροποντές του Νοεμβρίου την ευθύνη των πνιγμένων φέρουν οι πνιγέντες που ενώ προειδοποίηθηκαν, δεν πήραν τα μέτρα τους) θα μας πείτε ότι φταίνε όσοι βιάστηκαν να εγκατασταθούν στην επέκταση, ενώ εσείς έγκαιρα ειδοποιήσατε ότι δεν ήταν δυνατόν να γίνουν τα έργα υποδομής; Μήπως θα κρυφτείτε πίσω από το καταγέλαστο επιχείρημα ότι δεν είχατε το δικαίωμα να τους αρνηθείτε την άδεια οικοδόμησης, βάσει του Συντάγματος; Μήπως το Σύνταγμα σας υποχρέωνε να εισπράξετε την εισφορά σε χρήμα για τα έργα που γνωρίζατε ότι δεν θα γίνουν; Γιατί θέλατε να υπογράφουν όσοι παίρνουν άδεια οικοδόμησης ότι δεν θα έχουν νερό και αποχέτευση; Μήπως δεν ξέρατε ότι η εκχώρηση των θεμελιωδών υποχρεώσεων της Πολιτείας όπως ύδρευση, αποχέτευση σε κερδοσκοπικές Α.Ε. σημαίνουν για τον πολίτη αύξηση των υποχρεώσεων και έκπτωση των δικαιωμάτων του; Γνωρίζατε, και εσείς και όσοι προηγήθηκαν στη διοίκηση του Δήμου από πολύ νωρίς πού θα οδηγούσε αυτή η υπόθεση, γι αυτό και φροντίσατε να καλυφθείτε έγκαιρα, αποποιούμενοι της ευθύνης, εμφανιζόμενοι ως αυτοί που ενδιαφέρονται, αλλά δεν μπορούν να κάνουν τίποτα, βασιζόμενοι στη συνήθη νεοελληνική απραξία του ανενημέρωτου, αδιάφορου ή φοβισμένου πολίτη που δεν τολμά να τα βάλει με το κράτος. Ενός πολίτη που συχνά η απείρου κάλους νεοελληνική κρατική οργάνωση τον υποχρεώνει –σχεδόν– να παρανομεί, να ρουσφετολογεί, να τον κάνει μέρος του προβλήματος ώστε να μειώνονται οι αντιδράσεις του. Τον καθιστά άναυδο θεατή της θρασύτατης, άθλιας, πρόστυχης συμπεριφοράς των πολιτικών υπευθύνων, όπως του Γενικού Γραμματέα Πολιτικής Προστασίας και άλλων οπαδών του πολιτικού μάρκετινγκ που μεταβιβάζουν τις πολιτικές τους ευθύνες στο Θεό κατά τη λογική "Θεομηνία είναι, άρα θέλημα Θεού". Τον εθίζουν στη συρρίκνωση των δικαιωμάτων του και των υποχρεώσεων της Πολιτείας. Τον καθιστούν Νεοραγιά του Νεοελληνικού Σοσιαλιστικού Εκσυγχρονισμού, ενώ οι ίδιοι καθίστανται σύγχρονοι κοτζαμπάσηδες που έχουν μεταξύ των άλλων ως έργο να υπηρετούν τους σύγχρονους σουλτάνους, δηλαδή τα κατά περίπτωση οικονομικά κέντρα, δηλώνοντας υποταγή, μαζεύοντας φόρους, ελέγχοντας τις αντιδράσεις των υπηκόων. Υπάρχει ή όχι νομοθεσία υποχρέωσης παροχής υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης σε δήμους με συγκεκριμένα πληθυσμιακά όρια; Αν ΝΑΙ, τότε πείτε μας τι ενέργειες έχει κάνει ο Δήμος για την εξόφθαλμη παραβίασή τους. Αν ΟΧΙ, τότε πάρτε θέση για την έλλειψη τέτοιας νομοθεσίας και πείτε μας τι ενέργειες έχει κάνει ο Δήμος για την κάλυψη του νομικού κενού.
Αφορμής δοθείσης, ας δούμε εκτενέστερα, το παράδειγμα της πρωην κρατικής ΔΕΚΟ ΕΥΑΘ: Ξέρετε κε Δήμαρχε και κύριοι Δημοτικοί Σύμβουλοι ή όχι ότι η ΕΥΑΘ χρεώνει τέλη αποχέτευσης (όταν αυτή υπάρχει) στον κοινόχρηστο λογαριασμό πολυκατοικιών με τη λογική νερό=Φίλιππας, αποχέτευση=Ναθαναήλ; Ξέρετε ή όχι ότι η ΕΥΑΘ χρεώνει το κυβικό μέτρο νερού των κοινοχρήστων πολυκατοικιών με τιμολόγιο υπερτριπλάσιο (250 δρχ) από το αρχικό οικιακό (75 δρχ) για να "αποθαρρύνει την υπερκατανάλωση"; (Το ίδιο κάνει και η ΔΕΗ, η οποία αρνείται να καταχωρήσει στην οικιακή κατανάλωση τον ανελκυστήρα, τον καυστήρα, το πιεστικό μηχάνημα νερού, τον ενισχυτή της κοινόχρηστης κεραίας τηλεόρασης, μη αρνούμενη βέβαια να εισπράξει το δικαίωμα υπέρ ΕΡΤ σε ατομική και κοινόχρηστη κατανάλωση). Το ξέρετε, βέβαια, γιατί οι ΟΤΑ φρόντισαν να κατοχυρωθούν (ή η κυβέρνηση φρόντισε να τους "κατοχυρώσει", ώστε να τους αφοπλίσει στις μελλοντικές τους διεκδικήσεις κονδυλίων) με τη σύμβαση που υπογράφηκε, απολαμβάνοντας τιμολόγιο χαμηλότερο του προαναφερθέντος (150 δρχ). Δεν ευσταθεί λοιπόν το επιχείρημα της αποφυγής υπερκατανάλωσης. Είναι πρόσχημα ανώδυνης υπερχρέωσης. Μόνον εσείς κύριοι διοικούντες έχετε συνείδηση, κάνετε ορθολογιστική διαχείριση, δεν είστε σπάταλοι καταναλωτές; Γνωρίζατε τις προθέσεις, όπως και όλα τα άλλα που έπονται (αυξήσεις τιμολογίων πάνω από τον πληθωρισμό και τα όρια της, συνεχώς επικαλούμενης, εισοδηματικής πολιτικής), αλλά πώς να πείτε κάτι, όταν δική σας είναι η ιδεολογική αρχή που μεταβιβάζει τις βασικές κοινωνικές υπηρεσίες στην κερδοσκοπικό τομέα; [Παρεμπιπτόντως, μια παρέκβαση: και ο Δήμος την ίδια πολιτική τιμών και εισοδημάτων ακολουθεί. Πόση αύξηση δώσατε στους δημοτικούς υπαλλήλους κε Δήμαρχε; Πόση πήραν και παίρνουν τα τελευταία χρόνια δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι; Πόση; Τότε γιατί δεχθήκατε αύξηση 10% στα δίδακτρα του τμήματος χορού της Δ.Ε.Μ.Κ.Π.Κ.;] Πώς να απαιτήσετε από την ΕΥΑΘ να ανταποκριθεί στις αυτονόητες υποχρεώσεις της όταν σύμφωνα με την εκσυγχρονιστική σας λογική και λογιστική, η μεταβίβαση υπηρεσιών από το δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα γίνεται με την ανοχή του πρώτου, σκανδαλωδώς υπέρ του δευτέρου (άλλως δεν θα τις αναλάμβανε) και εναντίον των συμφερόντων των πολιτών. Βρίσκεται έτσι ο διαμαρτυρόμενος πολίτης –ανάλογα με την ηθική και τη νοημοσύνη κάθε προϊσταμένου ή υπαλλήλου– στη θέση του ακροατή δικαιολογιών ή στη θέση του κατηγορουμένου επειδή διέπραξε το "σφάλμα" να απαιτήσει τα δικαιώματα που προσπαθούν να του εμπεδώσουν ως παρελθόντα και αποθανόντα. Πού βρίσκεται στη σύμβαση Δημοσίου-ΕΥΑΘ το χρονοδιάγραμμα εκτέλεσης των έργων αποχέτευσης Θέρμης-Καλαμαριάς; ΠΟΥΘΕΝΑ! Δεν παρενέβη ο Δήμος κατά τις διαπραγματεύσεις για να κατοχυρώσει τα δικαιώματα των δημοτών. Πώς να απαιτήσει τώρα, ή έστω να ζητήσει χρονοδιάγραμμα από την ΕΥΑΘ; Πώς, πολύ περισσότερο, να το κάνει όταν και η χρηματοδότηση του έργου περιγράφεται ασαφώς ως συγχρηματοδότηση από το Γ' Κ.Π.Σ. και την ΕΥΑΘ; Δηλαδή εκεί που θα απαιτούσε ο πολίτης τα στοιχειώδη από την Πολιτεία, ας τα απαιτήσει τώρα από τους ιδιωτικούς διαδόχους της και από την Ευρώπη! Ίσως το μόνο που θα πρέπει να… ελπίζει είναι, περιμένοντας το Δ' Κ.Π.Σ., να πληρώνει και το πρόστιμο που θα του επιβάλει Ε.Ε. αφού παρά την εκταμίευση των ποσών τα έργα δεν θα έχουν ολοκληρωθεί (όπως στην περίπτωση Κτηματολογίου).
Για να πάρει κανείς μια ιδέα των προθέσεων των Α.Ε. σαν την ΕΥΑΘ, αρκεί να δει την κραυγαλέα αντίφαση της διαφήμισης ενός φορέα που χαρακτηρίζεται (και είναι) φυσικό μονοπώλιο. Γιατί να ξοδέψει χρήματα μια Α.Ε. για διαφημιστική προώθηση του έργου της όταν δεν έχει ανταγωνιστές; Που αποσκοπεί αυτή η κίνηση; Πώς σκοπεύει να αποσβέσει τα χρήματα που θα δαπανήσει; Τα δαπανά για να μας ενημερώσει να μην καταναλώνουμε; Με τόσο ακριβές εκδόσεις είναι λίγο δύσκολο να το πιστέψουμε. Και ως πότε; Τι γνώμη έχετε για συνθήματα του τύπου "ΕΥΑΘ - Παράγει έργο, Ποιότητα ζωής"; Πρέπει δηλαδή να διαφημίσει κάποιος ότι κάνει τη δουλειά του, όταν μάλιστα η δουλειά του είναι προσφορά βασικού κοινωνικού αγαθού; Μήπως η δαπάνη χρημάτων για φυλλάδια, αφίσες, περιοδικά γίνεται για λείανση του εδάφους, για να χρυσωθεί το χάπι; Μήπως η απόσβεσή τους είναι καλά προσδιορισμένη στις αυξήσεις τιμολογίων στις μειώσεις ουσιαστικών παροχών και στην ελαχιστοποίηση των αντιδράσεων καθώς θα εμπεδώνεται η άποψη ότι οι πρώην κρατικές ΔΕΚΟ δουλεύουν μόνο για το καλό της κοινωνίας;
Ας δούμε όμως και τις ασφαλιστικές δικλείδες υπέρ του δημοσίου συμφέροντος. Θα πει κάποιος ότι το Δημόσιο μπορεί να καταγγείλει τη σύμβαση με την ΕΥΑΘ στην περίπτωση που επανειλημμένα αθετεί ουσιώδεις υποχρεώσεις προς το σύνολο ή μέρος των καταναλωτών. Αρκεί να δει ο πολίτης μια περίπτωση του Χάρτη Υποχρεώσεων προς Καταναλωτές (ΧΥΚ): η ΕΥΑΘ υποχρεούται εντός 3 μηνών (από την αίτηση, ή την πληρωμή;) να συνδέσει οικοδομή με το δίκτυο αποχέτευσης. Αν δεν το κάνει, ο καταναλωτής 30 ημέρες μετά τη λήξη της προθεσμίας υποβάλλει αίτηση στην ΕΥΑΘ και τότε αυτή "δεσμεύεται να καταβάλλει στον καταναλωτή το ποσό των 5.000 δρχ. ως απόδειξη της πρόθεσής της να προσφέρει υπηρεσίες ποιότητας και να φανεί συνεπής στις αναλαμβανόμενες από το ΧΥΚ υποχρεώσεις της"!!!. Συγχαρητήρια στο Ελληνικό Δημόσιο! Προφυλάσσει τα δικαιώματα του πολίτη με αποζημιώσεις του πεντοχίλιαρου (€ 14 με τη στρογγυλοποίηση). Συγχαρητήρια και στους Δήμους που ανέχονται και δεν καταγγέλλουν. Τελικά, όσο γνωρίζει κανείς τη νεοελληνική εκσυγχρονιστική τάξη πραγμάτων, τόσο θαυμάζει το μεγαλείο της.
Όταν ήρθε η ώρα να αναφερθεί στην επέκταση του Αγ. Ιωάννη, κόπασε ο χειμαρρώδης υποστηρικτής των Ολυμπιακών Έργων. Ο Δήμαρχος Καλαμαριάς και της υποβαθμισμένης λασποβοθρούπολης του Αγ. Ιωάννη, μεταμορφώθηκε σε μία πρόσμιξη Αρχιερέα Άννα και κορυφαίου εκσυγχρονιστή. Υποκρισία από τη μια, αδυναμία επικοινωνίας και καμάρι από την άλλη. "Οργασμός έργων και οργασμός προβλημάτων" ήταν το μόνο σχόλιο που είχε να κάνει ο Δήμαρχος για την γνωστή σ' αυτόν περιοχή, καυχώμενος για τα έργα που πρόσφατα έγιναν, δηλαδή τη διάνοιξη της οδού Μακεδονίας, παράπλευρου δρόμου που αποσυμφορεί την οδό Βρυούλων και έργα που πρόκειται να κατασκευαστούν το 2002, δηλαδή το δεξιό πεζοδρόμιο της Τσιγγιρίδου. Κουβέντα, για την Πόντου. Στις διαπραγματεύσεις με τα αρμόδια Υπουργεία προτίμησε φαίνεται να υποστηρίξει τη βιτρίνα του καταστήματος, δηλαδή του Ολυμπιακού έργου της ανάπλασης του Φοίνικα (!). Απολογούμενος για τις καθυστερήσεις, είπε ότι δεν είναι δυνατόν να προχωρήσουν οι ασφαλτοστρώσεις, αν δεν ολοκληρώσει η (κακιά) ΕΥΑΘ τα έργα αποχέτευσης. Όταν αργότερα ο Δήμαρχος μίλησε για τα τρέχοντα έργα οδοποιίας και υδροδότησης στον Αγ. Στυλιανό, χαρακτήρισε την εξέλιξη ως σημαντική νίκη του Δήμου, σπεύδοντας μάλιστα να οικειοποιηθεί ως επιτυχία δική του, τη λύση του αποχετευτικού και υδροδοτικού προβλήματος.
Δεν είχε κάτι να ανακοινώσει ο Δήμαρχος για τα δευτερογενή προβλήματα που δημιουργούν σοβαρότατες δυσχέριες στους κατοίκους της επέκτασης, ούτε όμως δέχθηκε ειλικρινώς να αναλάβει τις ευθύνες και, έστω, να ζητήσει συγνώμη ή να δεσμευτεί με σαφήνεια για το χρονοδιάγραμμα επίλυσης όλων των προβλημάτων:
1 Αν δεν γινόταν η απογραφή του Μαΐου κ. Δήμαρχε θα επισπεύδατε το θέμα της ονοματοδοσίας των δρόμων της επέκτασης (ας μην αναλύσουμε πάλι την ποιότητα της ονοματοδοσίας που φανερώνει πολιτικές αντιλήψεις), θα σταματούσαν οι διαφωνίες στο Δημοτικό Συμβούλιο για τα ονόματα, θα ερχόταν συνεργείο να τοποθετήσει προσωρινές πινακίδες; Ας σημειωθεί ότι χάρις σ' αυτήν την ενέργεια μας βοηθήσατε να πιέσουμε το Ταχυδρομείο Καλαμαριάς να μας φέρνει αλληλογραφία, που ως τότε πεισματικά το αρνείτο με τη δικαιολογία ότι δεν υπάρχουμε(!). Δικαιολογία, θα μου πείτε• σωστά! Όμως ξέρετε ότι οι δικαστικές αποφάσεις αργούν, ο Συνήγορος του Πολίτη έχει δουλειά για 20 χρόνια και από την άλλη πλευρά, κάθε Δημόσια ή πρώην Δημόσια Υπηρεσία χρησιμοποιεί και την ελάχιστη πρόφαση για να καλύπτει τις ευθύνες και τις παραλήψεις της έναντι των πολιτών. Καταστάλαγμα της υπόθεσης: για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων του Δήμου, οι δημότες μπορούν να ελπίζουν μόνο στο συγκυριακό αποτέλεσμα της
εισπρακτικής του πρεμούρας.
2 Όπως ξέρετε, όταν δεν υπάρχουν δρόμοι, τα απορριματοφόρα του Δήμου δυσκολεύονται ή αδυνατούν να πλησιάσουν. Τα αποτελέσματα εκτός από προφανή είναι και υπαρκτά. Επί πλέον, υπαρκτή είναι και η αδιαφορία και η κωλυσιεργία των υπηρεσιών του Δήμου σε κραυγαλέες περιπτώσεις παραβίασης των κανόνων υγιεινής (περίπτωση εστιών μολύνσεων, μίνι-σκουπιδότοπων από υπολείμματα οικοδομικών υλικών και απορρίμματα στο δυτικό τμήμα της επέκτασης).
3 Όπως καταλαβαίνετε, ανυπαρξία δρόμων σημαίνει και ανυπαρξία μέσων μαζικής μεταφοράς. Η διάνοιξη της Πόντου, (του μεγαλύτερου δρόμου της Καλαμαριάς) δεν αναφέρεται ούτε στο απώτερο μέλλον (η αναφορά της προξενεί δέος στις τεχνικές υπηρεσίες και γλωσσοδέτη στην διοίκηση, παρ' ότι μπορεί να χαρακτηριστεί Ολυμπιακό Έργο), αλλά και οι άλλοι άξονες (Καραμανλή, Τσιγγιρίδου) παραμένουν ανολοκλήρωτοι ή με προβλήματα που εμποδίζουν τη χρήση τους ως διαβάσεις λεωφορείων.
4 Όπως είναι φυσικό, όταν δεν υπάρχουν ασφαλτοστρώσεις και πεζοδρόμια, η μετακίνηση των κατοίκων γίνεται μετ' ολίγων, πολλών ή ανυπέρβλητων εμποδίων, η φθορά των αυτοκινήτων (άγρια φορολογημένων από το κράτος, με υψηλό κόστος συντήρησης) είναι προφανής.
5 Μεγάλες ή μικρές ανάγκες δυσκολεύονται να ικανοποιήσουν οι κάτοικοι της επέκτασης. Οδηγός βυτίου εγκατέλειψε την συμφωνηθείσα παράδοση πετρελαίου θέρμανσης (κακώς βέβαια), πιεσμένος από το χρόνο επειδή δεν έβρισκε την οδό "Καραμανλή". Πιτσαδόρος γύρισε στο μαγαζί χωρίς να εκτελέσει την παραγγελία γιατί η περιγραφή της οδού φάντασμα "Καραμανλή" ήταν γι' αυτόν ανεπαρκής. Φανταστείτε κάτι ανάλογο με την Πυροσβεστική ή με το ΕΚΑΒ.
Η γνωστή νοοτροπία του Δήμου ανεφάνη και στο ζήτημα των Σχολείων της οδού Βρυούλων, (12ο Νηπιαγωγείο, 10ο Δημοτικό και 9ο Γυμνασίο). Το υπάρχον κτίριο συστέγαζε τα 3 Σχολεία. Στο νέο, παράπλευρο κτίριο που εγκαινιάστηκε πανηγυρικά (με καλυμμένες τις ελλείψεις) στην αρχή της σχολικής χρονιάς μεταφέρθηκε το Γυμνάσιο με εισόδους από την οδό Παπανδρέου και από την οδό Τρίτση, παράλληλη της Βρυούλων και κάθετης στην Παπανδρέου. Όμως η διάνοιξη της οδού Παπανδρέου στο σημείο εκείνο περιόρισε τον αύλειο χώρο του σημερινού Νηπιαγωγείου και Δημοτικού και, το σημαντικότερο κατέστησε προβληματικότερη και επικινδυνότερη την ήδη προβληματική και επικίνδυνη πρόσβαση δημιουργώντας παράλληλα προϋποθέσεις ηχορύπανσης και μόλυνσης της ατμόσφαιρας. Στο σημείο των Σχολείων η Βρυούλων διαθέτει ελάχιστο πεζοδρόμιο και πυκνή κυκλοφορία. Η Παπανδρέου έχει τριπλάσιο πλάτος και σύμφωνα με τα σχέδια, θα αποτελέσει σημαντικό οδικό άξονα στην περιοχή. Πέρα από τον σημαντικό περιορισμό της αυλής και των δένδρων, η Παπανδρέου περνάει σήμερα ξυστά από το νότιο τοίχο του Δημοτικού Σχολείου και το προβλεπόμενο πλάτος του πεζοδρομίου είναι ελάχιστο, ανάλογο με αυτό της Βρυούλων. Φανταστείτε το σκηνικό μετά πέντε χρόνια: η πρόσβαση στα Σχολεία θα γίνεται με αλεξίπτωτα, τα παιδιά σε ώρα μαθήματος θα ακούν μαρσαρίσματα και φρεναρίσματα, σε ώρα διαλείμματος θα παίζουν Ελεύθερα Πολιορκημένα από τα αυτοκίνητα, εισπνέοντας τα τότε "καθαρά" καυσαέρια. Ο τότε Δήμαρχος θα ρίχνει πιθανώς το φταίξιμο στα τέλη της δεκαετίας του 90, ενώ ταυτόχρονα, ακολουθώντας ανάλογη πολιτική, θα υποθηκεύει, το 2020. Για "λάθος" μίλησε ο Γεν. Δ/ντής Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και συμφώνησαν σ' αυτό, ο Δήμαρχος και οι τεχνικοί του Δήμου που κλήθηκαν να συζητήσουν με γονείς και κηδεμόνες το πρόβλημα που δημιουργείται. Υποσχέθηκαν δε να κάνουν ό,τι είναι δυνατό για την ελαχιστοποίηση των αρνητικών συνεπειών (μεταφορά της εισόδου στην οδό Γεννηματά, παράλληλης της Παπανδρέου, ηχοπετάσματα κ. α.) απαντώντας στο αίτημα για μετατροπή τμήματος του δρόμου σε χώρο πρασίνου και γηπέδων ότι η οδός Παπανδρέου είναι απαραίτητη στο κυκλοφοριακό της περιοχής. Πιθανώς να είναι απαραίτητη (υπάρχουν και αντίθετες γνώμες ειδικών), αξιότιμοι κύριοι. Ποιος όμως την σχεδίασε έτσι και ποιος αποδέχθηκε αυτό το σχεδιασμό; Τι είδους "λάθος" όμως είναι αυτό που υποβαθμίζει έντονα τις συνθήκες πρόσβασης και διαμονής σε τρία ή τέσσερα Σχολεία, ιδιαίτερα όταν τίθεται και ζήτημα σωματικής ακεραιότητας, κυρίως των μαθητών. Μύωπες, αμαθείς, ή απαίδευτοι ήταν οι συντάξαντες το σχέδιο της περιοχής; Μάλλον τίποτα απ' τα τρία. Μάλλον δεν όρθωσαν το ανάστημά τους ώστε να απαιτήσουν χάραξη που να αναβαθμίζει το χώρο όπου επενδύεται το μέλλον του τόπου και έσπευσαν να υιοθετήσουν την λογιστική αποτίμηση του ελαχίστου κόστους σε χρήμα. Κατ' αυτή τη λογική, ο Δήμος απαλλοτριώνει υπέρ του Δημοσίου από το Δημόσιο και όχι από τον ιδιώτη, για να μειώσει το κόστος. Μα για ποιο πράγμα τελικά ο Δήμος διαθέτει κατά πρώτη προτεραιότητα χρήματα; Πάντως για τα Σχολεία, όχι! Τότε, τουλάχιστον πείτε το καθαρά, μην μασάτε τα λόγια σας και μας λέτε για "λάθη", που δεν είναι τόσο σημαντικά, και που θα διορθωθούν με την αμέριστη συμπαράστασή σας. Γιατί αυτή η "συμπαράσταση" ευθύνεται για τη δημιουργία των "λαθών". Φυσικά η κύρια ευθύνη για τέτοιες ενέργειες δεν μπορεί να βαρύνει τους τεχνικούς υπαλλήλους αλλά τον Δήμαρχο, το Νομάρχη, τον Περιφεριάρχη και το ΥΠΕΧΩΔΕ.
Συμπερασματικά: η πρωτοβουλία του Δήμου στην είσπραξη τελών και στις φανταχτερές δημόσιες σχέσεις υπερτερεί κατά κόρον της εκλογικευμένης, ηθικής, και αθόρυβης αλλά ουσιαστικής άσκησης της (αυτονόητης) πολιτικής.
Δεν είναι λοιπόν φραστική υπερβολή η λέξη "σκοπιμότητα" για το γενικό ζήτημα της περίφημης αποκέντρωσης. Είναι πιθανόν, αν και πολύ δύσκολο, σε άλλο κράτος να έγινε ή να γίνει κατορθωτή μια τίμια ανταποδοτικού χαρακτήρα ιδιωτικοποίηση με όρους υγιούς ανταγωνισμού και ουσιαστική επίβλεψη του κράτους όσον αφορά την τήρηση κανόνων που θα προφυλάξουν στοιχειωδώς τον πολίτη. Στην Ελλάδα όμως η χρόνια κρατική κακοδιαχείριση –για την οποία όλοι ευθύνονται αλλά όχι εξ' ίσου– δίνει τη θέση της σε μια αθέμιτη, άναρχη σχεδόν, ιδιωτική πρωτοβουλία η οποία αναλαμβάνει με όρους που αυτή θέτει, όσα το κράτους σπεύδει απερίσκεπτα και με εκσυγχρονιστική αγαλλίαση να εκχωρήσει. Να τι καταλήγουν να σημαίνουν στην πράξη "διαρθρωτικές αλλαγές". Ιδιωτική πρωτοβουλία ναι, αποκρατικοποιήσεις ναι, αλλά ποιες και με ποιους όρους; Είναι δυνατόν να παραδίνονται για ιδιωτική εκμετάλλευση υπηρεσίες ύδρευσης, ενέργειας, τηλεπικοινωνιών, λιμανιών, αεροδρομίων; Με αυτή τη λογική, δεδομένης της ετοιμοθάνατης κρατικής παιδείας και υγείας, δεν θα φαίνεται παράδοξη σε λίγα χρόνια, η ίδρυση ιδιωτικού στρατού. Άλλωστε και προς αυτή την κατεύθυνση έχουν γίνει τα πρώτα βήματα και μάλιστα από τη θεωρούμενη φιλολαϊκή πτέρυγα του κυβερνώντος σοσιαλιστικού κόμματος. Φτάνουμε έτσι τελικά σε… ιδιωτικό κράτος, δηλαδή σε απουσία ευθύνης συλλογικής οργάνωσης και παροχής θεμελιωδών αγαθών. Αποδεικνύεται καθημερινά ότι αποκέντρωση υπηρεσιών σημαίνει απλώς αποκέντρωση ευθυνών και μάλιστα μέχρις εξαλείψεως αυτών. Διοικητική αποκέντρωση όπως σήμερα ασκείται, σημαίνει κατακερματισμός αρμοδιοτήτων σε νέες υπηρεσίες (Περιφέρεια, Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, Ν.Π.Ι.Δ., Α.Ε.) και πλήρης αποψίλωση των ουσιαστικών αρμοδιοτήτων των διοικητικών κυττάρων-πυρήνων της κοινωνίας που είναι οι Κοινότητες και οι Δήμοι. Σε μια τέτοια "αποκέντρωση" οι ευθύνες εξατμίζονται νομικά και πρακτικά, ενώ η συγκέντρωση της πραγματικής εξουσίας μεταφέρεται προς την πρωτεύουσα του κράτους και από εκεί, λόγω του σημερινού πολιτικού σκηνικού, κατευθύνεται προς το κέντρο της παγκοσμιοποίησης.
Οι αναλαμβάνοντες σήμερα καθήκοντα διοίκησης Δήμων και Κοινοτήτων, είτε έχουν συνειδητοποιήσει την κατάσταση, οπότε πρόκειται για επαγγελματίες της πολιτικής που ξεκινούν την αναρρίχηση στην πολιτική ιεραρχία και από τους οποίους ουδέν έχει να περιμένει ο πολίτης, είτε αρνούνται να εκχωρήσουν τα θεμελιώδη και κατακτημένα με αγώνες δικαιώματα και θα αγωνιστούν για την αναχαίτιση του ρεύματος, όσο ισχυρό κι αν μοιάζει αυτό. Τα χρονικά περιθώρια ανοχής έχουν πια εκπνεύσει. Οι δημότες και οι πολίτες της Ελλάδας δεν είναι δυνατόν να γίνουν Νεοέλληνες Ραγιάδες. Ας ξεφύγουμε, επιτέλους, από το κράτος του Μαυροκορδάτου και του Κωλέττη.
ΑΠΑΝΤΕΙΣΤΕ ΜΑΣ κ. ΔΗΜΑΡΧΕ και κύριοι ΔΗΜΟΤΙΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΤΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ. ΠΑΡΤΕ ΘΕΣΗ ΚΙ ΕΣΕΙΣ κύριοι ΔΗΜΟΤΙΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΤΗΣ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑΣ:
1. Ποιο ποσό από την εισφορά σε χρήμα είστε διατεθειμένοι να επιστρέψετε στους οικοπεδούχους της Επέκτασης, που πλήρωσαν τις εισφορές τους για να ενταχθούν σε χωροταξικό-ρυμοτομικό σχέδιο και σήμερα, πολλά χρόνια μετά, δεν απολαμβάνουν των έργων βασικών υποδομής;
2. Ποιο ποσό κρίνετε ως δίκαια επιστροφή στους αγοραστές ακινήτων της περιοχής λόγω υποτίμησης της αντικειμενικής-εμπορικής τους αξίας;
3. Ποιο ποσό από τα δημοτικά τέλη προτείνετε ως μείωση στους κατοίκους της περιοχής της επέκτασης για όσο χρόνο δεν παρέχονται πλήρως οι υπηρεσίες που αντιστοιχούν στα τέλη αυτά; Με το ποσό αυτό οι δημότες θα αποζημιώνονται για να εκτελούν οι ίδιοι τις υπηρεσίες, ή θα πληρώνουν τους ιδιώτες για να τους τις αναθέτουν.
4. Ποιες ενέργειες έχετε κάνει και ποιες προτίθεστε να κάνετε για την αποδέσμευση της είσπραξης των δημοτικών τελών από το λογαριασμό της ΔΕΗ A.E. (η ίδια η ΔΕΗ χαρακτηρίζει το μέτρο παράλογο) ώστε να μην διακόπτεται η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος σε περίπτωση μη πληρωμής των δημοτικών τελών;
5. Γιατί ως σήμερα δεν έχετε υποβάλλει μελέτη αποχέτευσης ομβρίων για την πολύπαθη, ως άνω περιοχή; Ποιες ενέργειες έχετε κάνει και ποια πίεση έχετε ασκήσει για την αποπεράτωση των έργων αποχέτευσης για τα οποία ως χτές ήσασταν νομικώς και σήμερα ηθικώς και εν μέρει νομικώς υπεύθυνοι;
6. Ποια δέσμευση αναλαμβάνετε για τη μη επανάληψη φαινομένων όπως αυτό που αφορά το 12ο Νηπιαγωγείο, το 10ο Δημοτικό, το 9ο Γυμνάσιο Καλαμαριάς και το Αθλητικό Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης; Ποια μέτρα θα πάρετε άμεσα και μεσοπρόθεσμα για την αποφυγή κινδύνων σωματικής ακεραιότητας μαθητών και ελάττωση της ηχορύπανσης, και μόλυνσης από τα καυσαέρια των αυτοκινήτων;
7. Ποιο ποσό από τα τέλη κυκλοφορίας αυτοκινήτων θα εισηγηθείτε και θα συνηγορήσετε να επιστραφεί στους κατοίκους της περιοχής λόγω μη ύπαρξης δρόμων;
8. Συμφωνείτε να χρεώνεται ο Δήμος Καλαμαριάς για ζημίες ή φθορές των αυτοκινήτων που αποδεδειγμένα οφείλονται στην ακαταλληλότητα των δρόμων, άμα τη εμφανίσει των αντίστοιχων παραστατικών από συνεργεία επισκευής αυτοκινήτων;
9. Ποιες ενέργειες προτίθεστε να κάνετε για την ηθική και υλική αποζημίωση των κατοίκων της επέκτασης για τις ως σήμερα ταλαιπωρίες και δαπάνες που υφίστανται λόγω έλλειψης των υποδομών που περιγράφηκαν;
10. Υποστηρίζετε την παρακάτω (ενδεικτικά αναφερόμενη) ονοματοδοσία και μετονομασία, κεντρικών δρόμων, την ονομασία κτιρίων, αιθουσών της Καλαμαριάς ή προοπτική στησίματος αγαλμάτων; Αλκαίου, Λυκούργου, Φειδίου, Ικτίνου, Στησίχορου, Αισχύλου, Σοφοκλέους, Πλάτωνος, Μιλτιάδη, Θεμιστοκλέους, Ευκλείδου, Μιλήτου, Κ. Πτολεμαίου, Ρωμανού του μελωδού, Ανθέμιου του Τραλλιανού, Ιωάννη Δαμασκηνού, Κασσιανής της μοναχής, Μάξιμου του ομολογητή, Πλήθωνος, Βησσαρίωνος, Κοσμά Αιτωλού, Α. Γαζή, Λ. Τζαβέλα, Θ. Καΐρη, Α. Τσακάλωφ, Γ. Καραϊσκάκη, Στρ. Μακρυγιάννη, Γ. Τερτσέτη, Α. Πολυζωίδη, Α. Μιαούλη, Λόρδου Βύρωνος, Ε. Ροΐδη, Χ. Τρικούπη, Π. Μελά, Γ. Βλαχογιάννη, Α. Σικελιανού, Κ. Παξινού, Ι. Δραγούμη, Ν. Γύζη, Γ. Χατζηδάκι, Π. Δέλτα, Δ. Γληνού, Μ. Βαμβακάρη, Γ. Λαμπράκη, Σ. Πέτρουλα, Α. Παναγούλη, Μ. Χατζηδάκι, Δ. Χορν, Γ. Τζαβέλλα, Σ. Καρά, Α. Ισαάκ, Σ. Σολωμού, Π. Δήμα…
Η παρούσα, δεύτερη επιστολή είναι αναγκαστικά μεγαλύτερη της πρώτης και μάλλον η τελευταία. Ελπίζω να μην αντιμετωπιστούν τα λεγόμενά της ως "ισοπέδωση, μηδενισμός, συνολική άρνηση, μιζέρια, γκρίζα πραγματικότητα". Μίζερη και γκρίζα είναι η πραγματικότητα που ζούμε. Μιζέρια είναι το τάμα των 152.000 για κατώτερη σύνταξη του ΙΚΑ και το 0.3% αύξηση που αρνείται να δώσει ο Δήμος Αθηναίων και το ΥΠΕΣ στους υπαλλήλους καθαριότητας. Γκρίζα πραγματικότητα είναι ο καταλογισμός ευθύνης στο Δήμαρχο Καλύμνου για το θέμα των Ιμίων, ο καταλογισμός ευθυνών στο Ναξάκη και στη Δαμιανάκου για το θέμα Οτσαλάν, το ζήτημα των S-300, η συμφωνία της Μαδρίτης, ο Ευρωστρατός, οι εκατόμβες στους δρόμους, το ξυλοφόρτωμα των συνταξιούχων, το χάλι παιδείας, υγείας, αστυνομίας, και δημόσιας διοίκησης, ο καταλογισμός ευθυνών στην υπόθεση "Κωστάκος", η διαφάνεια του ΧΑΑ, οι αντιδημοκρατικές παρεμβάσεις του Προέδρου της Βουλής, ο "Καποδίστριας", η φίμωση των ΜΜΕ, η διάθεση 1,5% του προϋπολογισμού στα κόμματα, οι διαπιστώσεις του Γεν. Γραμ. Πολιτικής Παχυδερμίας, το σαρδόνιο χαμόγελο του κυβερνητικού εκπροσώπου, ο χλευασμός της Δικαιοσύνης από την Κυβέρνηση… Δεν είμαι αποτιμητής καλών και κακών, ούτε πολιτικός κατ' ιδιότητα, αλλά πολιτικό ον που αναφέρεται σε συγκεκριμένες παραλήψεις, παραβιάσεις, πολιτικές ή ποινικές ευθύνες, υποκριτική στάση.
Περιμένοντας απαντήσεις,
Καλές Γιορτές
Μετά τιμής
Στέργιος Ζυγούρας
Κ. Καραμανλή 14 τηλ. 0310 456685
