ΤΟΠΟΣ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ

Νεότουρκοι

Τάγμα εργασίας

Ερζ ε ρούμ: λέξη Αρμενική, που σημαίνει τόπος Ελλήνων (Ρωμηών)
Εμείς που έχουμε ακόμα μπροστά μας την αποτρόπαια εικόνα της κατάθεσης στεφάνου του κ. Γιώργου Παπανδρέου στον τάφο του σφαγέα του Ελληνισμού Μουσταφά Κεμάλ -εξ ίσου αποτρόπαια είναι και η εικόνα του Κ. Καραμανλή να πράττει το ίδιο- ζητούμε από τον πρωθυπουργό της Ελλάδος να επισκεφθεί το Άσκαλε του Ερζερούμ, τόπο εξορίας-εξόντωσης των Ελλήνων του Πόντου και έδρα ταγμάτων εργασίας και να αποτίσει φόρο τιμής στους δεκάδες χιλιάδες Ελλήνων, που χάθηκαν απροστάτευτοι και εγκαταλελειμμένοι από την Ελλάδα.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΒΡΙΔΗΣ ΠΟΝΤΙΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ
Ποντιακό Ζήτημα > Τάγματα Εργασίας
Καθώς ο σουλτάνος Αμπτούλ Χαμίτ Β' κατέγραφε την κληρονομιά που απέμεινε από το απέραντο κράτος του, προέβλεψε ότι θα μπορούσε να έρθει στα χέρια των άπιστων Eλλήνων και Aρμένιων, (γνωρίζοντας την ευφυΐα τους που υπερείχαν πολύ πνευματικά από τους Τούρκους).
Έτσι το 1895 ξεκίνησαν οι χαμιτικές σφαγές κατά των Αρμενίων με αφορμή την άρνησή τους να πληρώσουν την χρονιά εκείνη τον ετήσιο παράνομο φόρο που ζητούσαν οι Κούρδοι φύλαρχοι.
Οι Νεότουρκοι το 1908 παίρνουν στα χέρια τους την εξουσία με επανάσταση, με επικεφαλής την τριανδρία του κομιτάτου <<Ένωση και Πρόοδος>> Ενβέρ, Ταλαάτ και Τζεμάλ πασά. Ο βασικός και κύριός τους στόχος είναι η μετατροπή της πολυεθνικής οθωμανικής αυτοκρατορίας σε μωαμεθανικό εθνικό τουρκικό κράτος με την εξόντωση και τον εκτουρκισμό όλων των άλλων λαών.
Η απόφαση πάρθηκε στο συνέδριό τους στη Θεσσαλονίκη το 1911 και για να πραγματοποιηθούν τα σχέδιά τους αποφασίστηκε η προσφυγή στην ένοπλη βία.
Η τούρκικη βουλή την άνοιξη του 1909 ψηφίζει δύο νομοσχέδια, το εκπαιδευτικό και το στρατολογικό. Με το νόμο αυτό ο έλεγχος της ελληνικής παιδείας περνούσε αναγκαστικά από το Οικουμενικό Πατριαρχείο στο Υπουργείο Παιδείας. Το νομοσχέδιο για το στρατολογικό προέβλεπε για πρώτη φορά από την άλωση της Κωνσταντινούπολης την υποχρεωτική στρατολόγηση των Χριστιανών. Οι διαμαρτυρίες των Ελλήνων βουλευτών δεν απέφεραν κανένα αποτέλεσμα.
Στη Θεσσαλονίκη το 1911 το νεοτουρκικό κομιτάτο <<Ένωση και Πρόοδος>> πραγματοποίησε το συνέδριό του και πάρθηκε η εξής απόφαση:
- Η Τουρκία πρέπει να γίνει ισλαμική χώρα,
- Οι ισλαμικές αντιλήψεις και η ισλαμική ισχύ πρέπει να κυριαρχήσουν σε όλη τη χώρα,
- Κάθε  άλλη  θρησκευτική προπαγάνδα πρέπει να καταπνίγεται.
Αργά ή γρήγορα πρέπει να ολοκληρωθεί η πλήρης ισλαμοποίηση όλων των υπηκόων της Τουρκίας. Ασφαλώς είναι ολοκάθαρο ότι αυτό δε θα μπορούσε να γίνει με την πειθώ αλλά κατά συνέπεια έπρεπε να προσφύγουν στην ένοπλη βία. Το ενδιαφέρον της Γερμανίας για τα οικονομικά της σχέδια στην Τουρκία έβρισκε μοναδικό εμπόδιο για την διείσδυσή της τους Έλληνες και τους Αρμένιους. Γι' αυτό και παρακινούσαν τους Τούρκους με κάθε μέσο να στραφούν εναντίον τους, κηρύσσοντας οικονομικό πόλεμο σε καθετί ελληνικό.
Ο προδιαγεγραμμένος αφανισμός του μικρασιατικού ελληνισμού εφαρμόστηκε με στρατηγική από τους Νεότουρκους. Στις 21 Ιουλίου του 1914 κήρυξαν γενική επιστράτευση όλων των εθνοτήτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και από 19 έως 45 χρονών κλήθηκαν όλοι στα όπλα. Όσοι δεν παρουσιάζονταν μέσα σε έντεκα μέρες κρίνονται λιποτάκτες και καταδικάζονταν σε θάνατο. Τη μεγάλη πανωλεθρία που έπαθαν στον πόλεμο με τη Ρωσία, κοντά στο Σαρίκαμις του Καρς, την απέδωσαν στους Χριστιανούς στρατιώτες.
Με αυτό το πρόσχημα αφόπλισαν τους Έλληνες στρατιώτες και τους κατέτασσαν σε βοηθητικές υπηρεσίες κυρίως στα τάγματα εργασίας (αμελέ ταμπουρού) να σπάνε πέτρες και να ανοίγουν δρόμους με σκοπό την φυσική τους εξόντωση. Πολλοί από αυτούς δεν μπόρεσαν να αντέξουν τις θανάσιμες κακουχίες, την εξοντωτική δουλειά και την κακή διατροφή οπότε τους ανάγκαζαν καθημερινά να δραπετεύουν και να λιποτακτούν. Μέσα από τα βουνά, τα δάση και τα μονοπάτια οι περισσότεροι γύριζαν κρυφά στα χωριά τους.
Πριν ακόμα φτάσουν στα σπίτια τους τα αποσπάσματα των χωροφυλάκων έφθαναν στα χωριά τους και πίεζαν γονείς και συζύγους να παραδώσουν τους φυγόστρατους. Με την ευκαιρία έκαναν έρευνα, άρπαζαν πράγματα, ατίμαζαν γυναίκες και έκαιγαν σπίτια. Με την αφορμή αυτή το 1917 στην Κερασούντα εκκενώθηκαν και πυρπολήθηκαν 88 ελληνικά χωριά.
Ο απώτερος στόχος των εργατικών ταγμάτων ήταν ο εξευτελισμός  και η εξόντωση του ανδρικού πληθυσμού για να μην υπάρχουν δυνάμεις αντίστασης κατά τη φάση του γενοκτονικού σχεδίου. Το πρόγραμμα αυτό προέβλεπε τη ληστεία και μετά τη θανατική καταδίκη των γυναικοπαίδων και των ηλικιωμένων, με τη μέθοδο των μαζικών εκτοπίσεων στα βάθη της Ανατολίας.