Friday, June 26, 2009

όποιος σκάβει το λάκκο του διπλανού του...



ΟΠΟΙΟΣ ΣΚΑΒΕΙ ΤΟΝ ΛΑΚΚΟ ΤΟΥ ΔΙΠΛΑΝΟΥ ΤΟΥ...

ΠΕΦΤΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΜΕΣΑ

Απ’ ότι φαίνεται ξεκινά μια δύσκολη περίοδος για τα Δημοτικά πράγματα της Καλαμαριάς και της τοπικής αυτοδιοίκησης αυτής καθεαυτής με ταυτόχρονη προσπάθεια ποινικοποίησης του δημόσιου βίου...


Εισάγοντας καινοφανή ήθη στο δημόσιο βίο του τόπου η δημοτική σύμβουλος και πρώην αντιδήμαρχος παιδείας κ. Μαρία Παυλίδου, πέραν της από 30-7-07 μηνύσεώς της, κατέθεσε και αγωγή αποζημίωσης για ηθική βλάβη κατά του αρχηγού της μείζονος αντιπολίτευσης του Δήμου Καλαμαριάς Βασίλη Τριανταφυλλίδη διεκδικώντας το ποσό των ογδόντα χιλιάδων ευρώ!!!

Στο παρελθόν το πολιτικό σύστημα είχε σοβαρό κόστος από την ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής το 1989-1990. Αυτό, όμως, φαίνεται να το λησμονεί η κυρία Παυλίδου η οποία στρέφεται κατά του αρχηγού της μείζονος αντιπολίτευσης για τις θέσεις και τις απόψεις που εξέφρασε επί σημαντικών ζητημάτων που αφορούν στο Δήμο κατά τη διάρκεια Δημοτικού Συμβουλίου.

Επικαλείται τρόπους και χαρακτηρισμούς παραβλέποντας τις προσωπικές λεκτικές και πολιτικές παρεκτροπές της που κατά κανόνα δυναμιτίζουν την ατμόσφαιρα στα περισσότερα των δημοτικών συμβουλίων.
Είναι δηλαδή, τηρουμένων των αναλογιών, σαν να κάνει μήνυση και αγωγή κ. Καραμανλής στον κ. Παπανδρέου για τις απόψεις και θέσεις που εξέφρασε από του βήματος της Βουλής!!!

Λησμονεί ή δεν είναι σε θέση να κατανοήσει η κυρία Παυλίδου ότι το Δημοτικό Συμβούλιο είναι κι αυτό ένας μικρός ναός της δημοκρατίας και οι δημοτικοί σύμβουλοι εκλεγμένοι από τον λαό της τοπικής κοινωνίας. του δημόσιου βίου.

Ασφαλώς, οι ασχολούμενοι με τα κοινά δεν θα πρέπει να είναι άμοιροι για όσα λένε και για τον τρόπο που τα λένε. Δεν θα πρέπει όμως γι’ αυτά να κρίνονται στις δικαστικές αίθουσες αλλά από άλλους συναδέλφους τους και παρατάξεις στους δημοκρατικούς θεσμούς που συμμετέχουν, από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, από κοινωνικές οργανώνεις και από τους πολίτες είτε μέσω της ψήφου τους, είτε μέσα από τα κοινωνικά κινήματα και τους αγώνες που αναπτύσσουν.

Η συμπεριφορά της κυρία Παυλίδου εκτός όλων των άλλων εκθέτει ανεπανόρθωτα τον κ. Δήμαρχο και ολόκληρη την παράταξή της. Η πράξη της αυτή και η σιωπή που τη συνοδεύει καταδεικνύει ότι η παράταξη που διοικεί το Δήμο, ενόψει μάλιστα των επερχόμενων Δημοτικών εκλογών, επιδιώκει την ποινικοποίηση του δημόσιου βίου και την κατασυκοφάντηση των πολιτικών της αντιπάλων της.

Οι μικροπαραταξιακές μεθοδεύσεις και τακτικές αυτού του τύπου ευτελίζουν το θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης και τους Δημοκρατικούς θεσμούς.
Υπάρχει άραγε έξοδος από τον βάλτο; Εξαρτάται από τους ίδιους. Επί του παρόντος, με ελάχιστες εξαιρέσεις, δεν φαίνεται να έχουν επίγνωση.

Οι πολιτικές αντιπαραθέσεις πρέπει να γίνονται πάνω στα πραγματικά προβλήματα ενός τόπου, με βάση τα γεγονότα, τις ιδεολογικές θέσεις και την ουσιαστική διάθεση για επίλυσή τους. Οι ποινικές διώξεις οδηγούν μόνο σε αποπροσανατολισμό και νοσηρό πολιτικό κλίμα. Οι δημοκρατικές παραδόσεις και κατακτήσεις της ιστορίας μας επιβάλλουν ξεκάθαρα να μην ποινικοποιείται η πολιτική ζωή.

Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, όπως και σ’ αυτήν της κυρίας Παυλίδου, οι ασχολούμενοι με τα δημόσια πράγματα θέλουν να ενισχύσουν τη θέση τους προσπαθώντας να δείξουν ότι οι αντίπαλοί τους παραβαίνουν το νόμο. Δεν τους ενδιαφέρει ιδιαίτερα ότι εμπλέκουν τη Δικαιοσύνη στα «παιχνίδια» τους κι έτσι, εμμέσως, την απαξιώνουν.
Αυτό που κυρίως τους νοιάζει είναι η δημιουργία εντυπώσεων. Κι αυτό είναι το δεύτερο στοιχείο. Οι μηνύσεις και οι αγωγές δεν γίνονται για να αποδοθούν πράγματι ευθύνες, αλλά για να δημιουργηθούν επικοινωνιακά γεγονότα.
Όλο το παιχνίδι γίνεται για να δημιουργηθεί θόρυβος, ο οποίος θα φθείρει τον αντίπαλο. Η Δικαιοσύνη μετατρέπεται σε εργαλείο φθοράς τους αντιπάλου.

Θα έπρεπε να γνωρίζει, όμως, η κυρία Παυλίδου ότι «όποιος σκάβει το λάκκο του διπλανού , πέφτει ο ίδιος μέσα…»

ΕΓΓΥΣ ΓΑΡ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ...

_____________________________________________________________________________________

Παλαιοτερη ανάρτηση

Η ΜΑΡΙΑ ΤΩΝ ΜΗΝΥΣΕΩΝ



Η κυρία που θορυβωδώς κόπτεται και αναιτίως υπερηφανεύεται για το μέγεθος των ανύπαρκτων κοινωνικών και πολιτικών (σοσιαλιστικών) της αγώνων…

Η κυρία που δεν κατόρθωσε (ούτε, ως φαίνεται, θα κατορθώσει) ακόμα να κατανοήσει τι σημαίνει πολιτικός διάλογος και κριτική…

Η κυρία που θεωρεί προνόμιό της να ασχημονεί δολοφονώντας σε κάθε ομιλία της την Ελληνική γλώσσα…

Η κυρία που πάσχει από διάρροια λέξεων και δυσκοιλιότητα ιδεών…

Η κυρία που δεν μπορεί να αντέξει τον αντίλογο στις πολιτικές της αερολογίες...

Η κυρία που θεωρεί Δημοκρατία το μονόλογο, την απαξίωση και την προσβολή…

Η κυρία που υπερηφανεύεται για τις «άσφαιρες» πολιτικές μάχες τις οποίες έχει δώσει…

Η κυρία που τείνει να καταστήσει εαυτόν «διασκεδαστή» του Δημοτικού Συμβουλίου…

Οργισμένη και πανικόβλητη, όπως και οι «καθοδηγητές» της, καταφεύγει σε μηνύσεις κατά των πολιτικών αντιπάλων της παράταξής της γιατί προφανώς…

ΣΤΕΡΕΙΤΑΙ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΠΕΙΘΟΥΣ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ ΤΟΝ ΚΑΙΡΙΟ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΤΙΚΟ ΛΟΓΟ…

Και εις ανώτερα, κυρία Μαρία Παυλίδου…

ΥΓ

Ελπίζομε να μας διασκεδάσετε (το συνηθίζετε εξάλλου) με την αγόρευσή σας στο ακροατήριο…