Το θέμα της επιστολής αφορά στην ανυπαρξία μνημείων Προσφυγικού ελληνισμού και Ποντιακής γενοκτονίας στην «υποτιθέμενη» μητρόπολη των προσφύγων της Μικρασίας και της Ανατολικής Θράκης. Θέμα που θίξαμε κι εμείς κατ’ επανάληψη τόσο δια ζώσης σε Δημοτικά Συμβούλια του Δήμου, όσο και δια της εφημερίδας και του Ιστολογίου μας, χωρίς ως τόσο να εισακουστούμε από την κομματική παράταξη του κ. Οικονομίδη που διοικεί με τον τρόπο που έμαθε να διοικεί το Δήμο Καλαμαριάς, για τρίτη συνεχή τετραετία!
Μέρος της ευθύνης ανήκει, ασφαλώς, και στον κ. Θρ. Λαζαρίδη, τον «διαμορφωτή» της νέας Καλαμαριάς της επέκτασης, της συρματοπλεγμένης παραλίας, της ανυπαρξίας των ελεύθερων χώρων, της Καλαμαριάς των επτά ορόφων, της Καλαμαριάς του Κόδρα και του Νταλίπη…
Τι να πρωτοθυμηθεί και τι να πρωτοαναφέρει κανείς στην περίπτωση του «σωτήρα» που εκτός όλων των άλλων μας άφησε «ρεγάλο» και το ντουέτο Οικονομίδη-Λέκκα!!!
Το γεγονός, πάντως, ότι μετά από τόσα χρόνια αδιαφορίας και σιωπής και τρομοκρατίας αρχίζουν να ακούγονται φωνές διαμαρτυρίες είναι εξαιρετικά παρήγορο και το πιο παρήγορο ακόμα είναι ότι οι φωνές αυτές όσο πάει και πληθαίνουν μέχρι να γίνουν ποτάμι και να παρασύρουν την κομματικά καθοδηγούμενη διοίκηση του κ. Οικονομίδη…
(Από ποιον άραγε καθοδηγούνται την εποχή αυτή οι υπερήφανοι για την κομματική τους εξάρτηση Δημ. Σύμβουλοι της Συμπολίτευσης;)
Ας δούμε, όμως, κάποια αποσπάσματα της επιστολής του φίλου μας που ίσως αποτελέσουν το έναυσμα να ακουστούν και άλλες φωνές… Ίσως ακόμα αποτελέσουν το έναυσμα να αφυπνιστούν τα Προσφυγικά και τα Ποντιακά σωματεία της πόλης μας που όλους περιέργως κρατάνε εδώ και καιρό μια χαλαρή έως αδιάφορη στάση απέναντι σ’ αυτό το τόσο σημαντικό θέμα.
[…είναι απαράδεκτο για την πόλη της προσφυγομάνας Καλαμαριάς που χτίστηκε με τον ιδρώτα και τα δάκρυα των προσφύγων της Μικρασίας και του Πόντου, να μην υπάρχει προσφυγικό μνημείο που να θυμίζει την τραγωδία των Μικρασιατών, ούτε και μνημείο που να καταδεικνύει την οφειλόμενη τιμή στους 353.000 Πόντιους που άφησαν τα κόκαλά τους στην τιμημένη γη του Πόντου, θύματα της σοβινιστικής θηριωδίας των νεότουρκων και του σφαγέα Κεμάλ…]
[…ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ, ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ ΝΤΡΟΠΗ… ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ τη στιγμή κατά την οποία εκατό και πλέον πόλεις στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο να έχουν ανεγείρει μνημεία για να τιμήσουν τη μνήμη των 353.000 θυμάτων της νεοτουρκικής θηριωδίας… ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ στη μητρόπολη των Ποντίων, την Καλαμαριά… ]
[…Μόλις χθες το Αμερικανικό Κογκρέσο έκανε το πρώτο βήμα για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων… Οι Αρμένιοι, όμως έτρεξαν, χτύπησαν πόρτες, μόχθησαν και στο τέλος δικαιώθηκαν…
Δικαιώθηκαν οι ψυχές του 1.500.000 Αρμενίων που σφαγιάστηκαν από τις ορδές του Κεμάλ…]
Οι δικοί μας, όμως, νεκροί, όπως λέει και ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης «… για γεωπολιτικούς λόγους έμειναν επί δεκαετίες χωρίς μνημεία, χωρίς τάφους, μια και χάθηκαν στις πορείες θανάτου στο εσωτερικό της Ανατολίας και του Κουρδιστάν, στα Άουσβιτς, στα Μαουντχάουζεν εν ροή…»
Φαντάζεστε να μην υπάρχει μνημείο του Εβραϊκού ολοκαυτώματος στην Ιερουσαλήμ;
Φαντάζεστε να μην υπάρχει μνημείο της Αρμενικής Γενοκτονίας στο Εριβάν;
ΚΙ ΟΜΩΣ, ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΝΗΜΕΙΟ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ!!!
ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΑΠΟΚΑΛΟΥΝ ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΕΠΙΛΗΣΜΟΝΕΣ…
ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΣΙΩΠΗΡΑ ΠΑΡΑΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΟΤΙ ΟΙ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΜΑΣ ΤΩΝ ΔΥΤΙΚΩΝ ΣΥΝΟΙΚΙΩΝ ΔΙΚΑΙΩΣ ΜΑΣ ΠΗΡΑΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΑΜΕ ΟΤΙ ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙ…
ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΩ ΜΕ ΜΙΑ ΦΡΑΣΗ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΣΤΕΙΛΑ ΠΡΙΝ ΚΑΙΡΟ ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΟΥ ΝΕΟΚΑΛΑΜΑΡΙΩΤΗ ΠΟΥ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΩ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΕΥΓΛΩΤΑ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΑ ΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ:
«ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΚΑΛΑΜΑΡΙΩΤΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΒΡΕΙ ΝΑ ΝΟΙΚΙΑΣΕΙ ΣΕ ΚΑΛΗ ΤΙΜΗ ΤΟ ΤΡΙΑΡΙ ΠΟΥ ΠΗΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΙΠΑΡΟΧΗ ΚΑΙ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΣΤΗ ΣΚΟΥΠΑ!!!»
Αυτό, δυστυχώς, που επισημαίνει σε κάποιο κείμενό του και ο σύγχρονος Αριστοφάνη, ο Χάρρυ Κλυνν: «Ζωή του κλώτσου και του μπάτσου για ένα τριάρι κι ένα Ντάσου…»
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.
(Το όνομά μου το έχετε, αλλά παρακαλώ μην το δημοσιεύσετε γιατί είμαι υπάλληλος του Δήμου και ο Λέκκας καραδοκεί.)
Κάπου μας τα λες καλά, αλλά και κάπου μας τα χαλάς, καλέ μας φίλε. Τι σημαίνει «υπάλληλος του Δήμου» και τι «ο Λέκκας καραδοκεί»…
Είναι πράγματι εξωφρενικό να μας επισκέπτονται εργαζόμενοι του Δήμο που φοβούνται επωνύμως να καταγγείλουν τις «αταξίες» τα διοίκησης που πέφτουν στην αντίληψή τους…
Δε νομίζεις καλέ μας φίλε, ότι είναι καιρός μαζί με την «αδιαφορία» να πετάξουμε και το «φόβο του Λέκκα» στα σκουπίδια;
Όσο δε αφορά τις θέσεις μας πάνω στα θέμα που αναφέρεις στην επιστολή σου, είναι θέσεις γνωστές…
84 χρόνια μετά τη γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού μια-μια οι πόλεις της Πατρίδας μας στήνουν μνημεία για να θυμίζουν στις γενιές που ακολουθούν ότι κάθε λαός έχει δικαίωμα να απαιτεί με επιμονή την επίσημη αναγνώριση από τις αρμόδιες αρχές των εγκλημάτων και αδικιών που διαπράχτηκαν σε βάρος του. ‘Οσο μεγαλύτερη είναι η αδικία, όσο περισσότερο χρόνο αποκρύφτηκαν τα γεγονότα, τόσο πιο έντονη είναι η επιθυμία για μια τέτοια αναγνώριση. Αναγνώριση που είναι ένας ουσιαστικός τρόπος πάλης ενάντια στη μάστιγα της γενοκτονίας, αναγνώριση που αποτελεί μία επιβεβαίωση του δικαιώματος ενός λαού να γίνει σεβαστή η ύπαρξή του σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Δείτε σε μικρογρφία τα μνημεία που έχουν ανεγερθεί σε: ΑΘΗΝΑ-ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ-ΚΟΡΔΕΛΙΟ-ΠΟΛΙΧΝΗ-ΑΓ. ΒΑΡΒΑΡΑ-ΧΑΪΔΑΡΙ-ΚΙΛΚΙΣ-Ν. ΣΑΝΤΑ-ΠΟΛΥΚΑΣΤΡΟ-ΞΑΝΘΗ-ΘΕΡΜΗ-Ν. ΜΟΥΔΑΝΙΑ-ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ-ΗΜΑΘΙΑ-ΕΣΛΙΓΚΕΝ (ΓΕΡΜΑΝΙΑ)-ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ (Η.Π.Α.)-ΠΑΝΟΡΑΜΑ-ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ-ΠΟΛΙΧΝΗ-ΣΚΥΔΡΑ-ΑΓ. ΒΑΡΒΑΡΑ-ΒΕΡΟΙΑ-ΕΥΞΕΙΝΟΥΠΟΛΗ-ΚΑΛΛΙΘΕΑ-ΚΑΣΤΟΡΙΑ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
ΚΑΒΑΛΑ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟ ΚΟΡΔΕΛΙΟ
ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ
ΣΤΟΥΤΓΚΑΡΔΗ (ΓΕΡΜΑΝΙΑ)
ΑΘΗΝΑ
ΗΜΑΘΙΑ
ΚΑΛΙΘΕΑ
ΠΟΛΙΧΝΗ
ΟΛΟΙ ΜΕ ΤOΝ ΕΝΑ ή ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΤΡΟΠΟ ΤΙΜΟΥΝ ΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΣΦΑΓΙΑΘΕΝΤΩΝ ΠΟΤΝΤΙΩΝ.... ΟΛΟΙ, ΠΛΗΝ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΩΝ... (ΔΕΣ ΚΑΛΑΜΑΡΙΩΤΩΝ)
