Κάθε τόσο διαβάζουμε:
«Ναρκωτικά κάθε είδους σε σπίτι στην Καλαμαριά Σε... σούπερ μάρκετ ναρκωτικών είχε μετατρέψει το σπίτι του, ζευγάρι, στην Καλαμαριά, Σύμφωνα με την αστυνομία, το μεσημέρι του Σαββάτου 16 Μαΐου 2009, σε έφοδο που πραγματοποίησαν αστυνομικοί της Ασφάλειας, βρήκαν στο σπίτι του 38χρονου και της 25χρονης, 85 γραμμάρια κοκαίνη, 9 γραμμάρια χασίς, μικροποσότητα ηρωίνης, μία ηλεκτρονική ζυγαριά ακριβείας, επτά φυσίγγια πολεμικού τυφεκίου, ένα κινητό που χρησιμοποιούσε για τις παράνομες συναλλαγές τους και το χρηματικό ποσό των 900 ευρώ, για το οποίο η αστυνομία πιστεύει ότι προέρχεται από εμπορία ναρκωτικών. Στην κατοχή της 15χρονης βρέθηκαν, ακόμη, και κατασχέθηκαν 8 γραμμάρια ηρωίνη, δύο δισκία που εμπίπτουν στις διατάξεις του νόμου περί ναρκωτικών, ένα κινητό τηλέφωνο και 100 ευρώ προερχόμενα από εμπορία ναρκωτικών. Οι συλληφθέντες με τη δικογραφία που σχηματίστηκε σε βάρος τους, οδηγήθηκαν στον κ. Εισαγγελέα.»
Ναρκωτικά… «αρρώστια» που δεν ενδιαφέρθηκε κανείς να την γιατρέψει!!!
Ένα κοινωνικό πρόβλημα που ποτέ δεν του δώσαμε την δέουσα σημασία σαν κοινωνία και σαν πολιτεία αρχίζει και διογκώνεται με αποτέλεσμα να καρδιοχτυπούν καθημερινά πολλοί συνάνθρωποι μας. Το “πρόβλημα” έχει φτάσει μέχρι και στις αυλές των σχολείων και τα πράγματα δείχνουν ότι είναι ανεξέλεγκτα!! Η κύρια μορφή παρέμβασης για τη μείωση της χρήσης ναρκωτικών στη χώρα μας είναι η καταστολή και όχι η πρόληψη όπου δαπανώνται μεγάλα ποσά . Εάν δεν επενδύσουμε στον άνθρωπο, σε μια κοινωνία με ηθικές αξίες στην εργασία, στα σχολεία, το πρόβλημα θα διογκώνεται όλο και περισσότερο. Το οξύμωρο στην ελληνική κοινωνία είναι ότι το ποσοστό των ατόμων που κάνουν χρήση ναρκωτικών είναι το χαμηλότερο σε σχέση με τις χώρες της Ευρώπης, σε αντιδιαστολή όμως με το ποσοστό των αιφνίδιων θανάτων που σχετίζονται με τη χρήση ναρκωτικών ουσιών, το οποίο στη χώρα μας είναι από τα υψηλότερα (30%). Αυτό προκύπτει από τα συμπεράσματα της έκθεσης του Ευρωπαϊκού Κέντρου Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας για τη χρήση ναρκωτικών ουσιών στις ευρωπαϊκές χώρες το 2007.
Η πορεία προς τον Θάνατο
Οι ειδικοί των υπηρεσιών δίωξης ναρκωτικών στη Βόρεια Ελλάδα αναφέρουν ότι έχουν εντοπιστεί στα Σκόπια, το Κόσοβο και την Αλβανία εργαστήρια κατασκευής συνθετικής κοκαΐνης. Το σκεύασμα αυτό στη συνέχεια μεταφέρεται μέσα σε ειδικές κρύπτες στη Θεσσαλονίκη και από εκεί διοχετεύεται σε διάφορες περιοχές της Μακεδονίας και της Θράκης, όπου υπάρχει αυξημένη ζήτηση.
Ανυπαρξία Υποδομών
Η ανυπαρξία υποδομών απεξάρτησης από ναρκωτικές ουσίες στους νομούς της Βόρειας Ελλάδας είναι δεδομένη και αποτελεί σημαντικό παράγοντα της αύξησης των θανάτων από ναρκωτικά κυρίως στις μικρές ηλικίες. Σε κανένα νομό της Βόρειας Ελλάδας δεν υπάρχουν κέντρα απεξάρτησης μεθαδόνης του ΟΚΑΝΑ και οι χρήστες «εξυπηρετούνται» από τα τέσσερα που λειτουργούν στη Θεσσαλονίκη Oι οικογένειες των χρηστών είναι απελπισμένες. Δεκάδες χρήστες αργοπεθαίνουν στην αναμονή για να ενταχθούν σε κάποιο πρόγραμμα χορήγησης υποκατάστατων. Κάποιοι δεν προλαβαίνουν. Στο μεταξύ, η λίστα αναμονής των χρηστών οι οποίοι περιμένουν να ενταχθούν σε πρόγραμμα απεξάρτησης συνεχώς διογκώνεται, φτάνοντας τα 1.000 άτομα στη Βόρεια Ελλάδα, με αναμονή έως και τρία χρόνια. Στη Βόρεια Ελλάδα λειτουργούν μόνο τέσσερα προγράμματα υποκατάστασης, καθώς το πέμπτο, που θα γίνονταν στο ΑΧΕΠΑ της Θεσσαλονίκης έχει κωλύσει . Βέβαια Ο πρόεδρος του OΚΑΝΑ διαβεβαιώνει ότι είναι θέμα χρόνου η ενεργοποίηση των νέων μονάδων υποκατάστασης στο ΑΧΕΠΑ.Στο ΑΧΕΠΑ, αν και έπειτα από περιπέτειες και διαφωνίες τα λυόμενα κτίρια που θα στεγάσουν τη μονάδα υποκατάστασης έχουν στηθεί στο προαύλιο του νοσοκομείου, το πρόγραμμα δεν λειτουργεί. Η νέα μονάδα αναμένεται να δώσει «ανάσα» στο πρόβλημα της χρήσης ναρκωτικών, καθώς, βάσει του σχεδιασμού, θα εξυπηρετεί αρχικά 100 άτομα και σε πλήρη λειτουργία 300. Ο φαύλος κύκλος της κοινωνίας… που οδηγεί στο κενό!! Για να δημιουργηθεί παράρτημα του ΟΚΑΝΑ σε μια πόλη πρέπει να το ζητήσει ο τοπικός δήμος με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου ή η οικεία νομαρχία με απόφαση επίσης του νομαρχιακού συμβουλίου. Ας πάρουμε την αισιόδοξη πλευρά. Ότι δηλαδή το τάδε δημοτικό ή νομαρχιακό συμβούλιο ψήφισε υπέρ της λειτουργίας ΟΚΑΝΑ στην περιοχή. Δεν είναι απόλυτο ότι αυτό θα γίνει, διότι συνήθως αντιδρά η τοπική κοινωνία, δηλαδή εμείς οι πολίτες, οι οποίοι δεν θέλουμε να "μολύνει" τη γειτονιά μας ένα κέντρο απεξάρτησης και έτσι η όποια προσπάθεια πέφτει στο κενό.
www.blogcatalog.com
Η ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ ΥΙΟΘΕΤΕΙ ΠΛΗΡΩΣ ΤΗΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΡΟΛΟΥ ΠΑΠΟΥΛΙΑ :
"Το πρόβλημα των ναρκωτικών δεν μπορεί πλέον να αντιμετωπίζεται ως το πρόβλημα του διπλανού. Οι εκρηκτικές διαστάσεις που έχει λάβει, και συνομολογούνται από την αλματώδη αύξηση των θανάτων, την αύξηση του αριθμού των χρηστών, τη ραγδαία εξάπλωση των ναρκωτικών στα σχολεία, είναι μία μόνο πτυχή του φαινομένου. Η άλλη, είναι η τραγικότητα που βιώνουν, νέοι κυρίως, άνθρωποι, που στέκονται ανήμποροι, μπροστά στα αδιέξοδα -κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά, ηθικά- της πραγματικότητας μας. Αυτή που γεννάει τα αίτια του εφιάλτη των ναρκωτικών. Είναι καιρός να δώσουμε ένα τέλος στη φρίκη των ναρκωτικών. Με σφαιρική πολυδιάστατη προσέγγιση, τόσο στην πρόληψη όσο και στην αντιμετώπιση του φαινομένου. Με συντονισμό Πολιτείας και Πολιτών σε ενέργειες που θα στοχεύουν στη λήψη ουσιαστικών μέτρων και όχι ημιμέτρων. Προβάλλοντας ένα διαφορετικό τρόπο ζωής, με προσανατολισμό σε συλλογικές αξίες και βάση τον ανθρωπισμό».
ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ:
Την άμεση δημιουργία διαπαραταξιακού φορέα που θα ασχοληθεί με το πρόβλημα των ναρκωτκών αποκλειστικά στην Καλαμαριά και που με τη βοήθεια πολιτών και εθελοντών και τη συνεργασία και των κέντρων θεραπείας και πρόληψης που ήδη υπάρχουν να προσεγγίσει το πρόβλημα με νέα θεώρηση όπως σημειώνει ο Δρ. Αναστάσιος Γ. Ρούσσης, Κοινωνιολόγος – Εγκληματολόγος Διδάκτορας Εγκληματολογίας Παντείου Παν/μίου Κοινωνικών & Πολιτικών Επιστημών «Αυτό που ίσως έχει σημασία στην αγωνία για λύση του «γόρδιου δεσμού» περί θεραπείας του εξαρτημένου κοινωνού, αλλά και των όποιων ειδικών (εντός ή εκτός εισαγωγικών), θα πρέπει να είναι ότι η ψυχική διαταραχή που οδηγεί ως μονόδρομος στην εξάρτηση, δεν είναι μόνον αποτέλεσμα της χρήσης της εξαρτησιογόνου ουσίας και γι΄ αυτό το λόγο δε μπορεί να καθοριστεί μόνον από αυτή, αλλά προϋπάρχει μέσα στον κατακεραυνωμένο ψυχικό κόσμο του ασθενή και έχει για κάθε έναν από αυτούς διαφορετική μορφή. Αυτός ο υποκειμενικπός της χαρακτήρας την κάνει να ξεχωρίζει ως ιδιαίτερα δύσκολη ασθένεια και καθιστά πολύπλοκο το μοντέλο αποθεραπείας της. Συνάμα, όμως, καθορίζει με μεγάλη πιθανότητα την καλύτερη θεραπευτική διαδικασία που θα πρέπει να ακολουθηθεί για τον εξαρτημένο ασθενή από ναρκωτικές ουσίες, νόμιμες ή μη. Δηλαδή, την ατομική διάγνωση και έπειτα την προσπάθεια για σχεδιασμό ενός εξατομικευμένου θεραπευτικού πλάνου. Τέλος, προϋπόθεση του τελευταίου είναι η ύπαρξη μιας όσο το δυνατόν πλατύτερης θεραπευτικής αλυσίδας, η οποία θα είναι σε θέση να εξετάσει και να ασχοληθεί στη ουσία με όσο το δυνατόν περισσότερων στοιχείων από αυτά που οδήγησαν το άτομο στην εξάρτηση, δηλαδή τα στοιχεία της προσωπικότητάς του, του κοινωνικού του περιβάλλοντος, αλλά και του τρόπου επικοινωνίας του με αυτό.»
Ypoloipo
