Αναβάλλεται για τον Ιούνιο η “σωτηρία” της Ελλάδας;

factorx

Για ακόμη μια φορά η Ευρώπη στέκεται κατώτερη των περιστάσεων απέναντι στην οικονομική κρίση και τις αγορές που κάνουν πάρτι με φόντο την κατάρρευση της Πορτογαλίας. Η Σύνοδος Κορυφής που όλοι περίμεναν -κι εδώ στην Ελλάδα- ως πρώτο βήμα για διέξοδο από την οικονομική κρίση, θα είναι μάλλον ξαναζεσταμένη “σούπα” και απλά επικύρωση όσων είχαν αποφασιστεί στις 11 Μαρτίου. Οι ηγέτες της Ευρώπης θα αναλωθούν και πάλι σε ευχολόγια, θα ξαναμασήσουν τις υποσχέσεις για τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης και τα λεφτά με τα οποία πρέπει να ενισχυθούν και θα μεταθέσουν τις όποιες αποφάσεις για τη Σύνοδο του Ιουνίου,κάτι σαν όνειρο θερινής νυκτός δηλαδή.
Να υπενθυμίσουμε ότι μέσα στις αποφάσεις περιλαμβάνονται και τα σχέδια επιμήκυνσης του δανείου της Ελλάδας με μείωση των επιτοκίων. Αυτό σημαίνει ότι μετατίθεται και το όποιο σχέδιο σωτηρίας της ελληνικής οικονομίας, η οποία πάει από το κακό στο χειρότερο και η κυβέρνηση ετοιμάζει νέο σκληρό πακέτο μέτρων.
Η εμπλοκή που παρουσιάστηκε τις τελευταίες ημέρες και οδηγεί στην αναβολή των αποφάσεων, έχει πολλές αιτίες.
Η πρώτη είναι ότι ορισμένες χώρες συνεχίζουν το αντάρτικο κατά της Μέρκελ σε μια σειρά από θέματα. Παράλληλα, χώρες όπως η Φινλανδία δεν μπορούν να λάβουν αποφάσεις καθώς βρίσκεται στην τελική ευθεία για εκλογές. Μην ξεχνάμε επίσης ότι και στη Γερμανία διεξάγονται εκλογές που πιέζουν την Α. Μέρκελ.
Η δεύτερη αιτία είναι η Πορτογαλία και η κατάρρευση της κυβέρνησης που οδηγεί σε εκλογές, αφού πρώτα η χώρα μπει στην ανοικτή αγκαλιά της Τρόικας. Κι εδώ είναι οι βαρύτατες ευθύνες της Ευρώπης η οποία ενώ έβλεπε να έρχεται η μπόρα δεν έκανε τίποτε για να την αποτρέψει. Και μάλιστα, αντί να δείξει δυναμισμό και να λάβει άμεσα αποφάσεις, αναλίσκεται σε θεωρίες και αντιπαλότητες και μεταθέτει για τον Ιούνιο τις αποφάσεις αφήνοντας τις αγορές να κερδοσκοπούν σε βάρος χωρών όπως η Πορτογαλία, η Ελλάδα και η Ιρλανδία.
Η τρίτη αιτία είναι κάποιες παρασκηνιακές κόντρες μεταξύ Μέρκελ και Σαρκοζί οι οποίες προκαλούν ρωγμές στον γαλλογερμανικό άξονα. Ο λόγος είναι ότι ο Γάλλος πρόεδρος τα… έχει πάρει στο κρανίο με την Γερμανίδα Καγκελάριο για την υπόθεση της Λιβύης. Ενώ δηλαδή ο Σαρκοζί εμφανιζόταν ως στρατάρχης και νέος Ναπολέων στην επίθεση κατά του Καντάφι, η Μέρκελ εξέφρασε την πλήρη διαφωνία της και ουσιαστικά δε συμμετέχει στις επιχειρήσεις.
Μέσα σε όλα αυτά πληροφορίες κάνουν λόγο για συμφωνία της Ιρλανδίας με την τρόικα για καλύτερους όρους του Μνημονίου. Ενώ δηλαδή αρχικά είχε δοθεί η εντύπωση της άγριας κόντρας με το νέο πρωθυπουργό της Ιρλανδίας, φαίνεται ότι τα βρίσκουν και οι Ιρλανδοί επιτυγχάνουν κάτι καλύτερο γι’ αυτούς μέσω των διαπραγματεύσεων. Τις οποίες διαπραγματεύσεις αποφεύγει όπως ο διάολος το λιβάνι ο δικός μας πρωθυπουργός. Αν όντως υπάρξει θετική εξέλιξη για την Ιρλανδία, ειδικά στο θέμα της μη αύξησης της φορολογίας των επιχειρήσεων που ήθελε η Μέρκελ και της μείωσης του επιτοκίου του δανείου της, τότε δημιουργείται μείζον θέμα για την Ελλάδα. Διότι οι Ιρλανδοί θα έχουν πετύχει να διαπραγματευτούν και ο Γ. Παπανδρέου απλά θα κοιτάζει τα τρένα να περνούν. Θα αφήσει να υπάρχει ένα Μνημόνιο που αναθεωρείται προς το χειρότερο, χωρίς να κάνει τίποτε αν και όλοι στην Ελλάδα θέλουν να βελτιωθούν οι όροι του. Προς αυτή την κατεύθυνση και ο Αντώνης Σαμαράς ο οποίος στις συζητήσεις που είχε στις Βρυξέλλες στήριξε το Σύμφωνο Σταθερότητας της Ευρώπης αλλά είπε και πάλι όχι στον Μνημόνιο έτσι όπως έχει διαμορφωθεί για τον ελληνικό λαό.
Τι θα κάνει η κυβέρνηση είναι το ερώτημα. Μια μη απόφαση και μια μετάθεση για τον Ιούνιο επιβαρύνει ακόμη περισσότερο την παραπαίουσα ελληνική οικονομία η οποία θα γίνει βορά στις ορέξεις των αγορών. Μπορεί να αντέξει μέχρι το καλοκαίρι είναι το ερώτημα, όπως επίσης μπορεί να αντέξει ο ελληνικός λαός και τα νέα -επιπλέον για το 2011-μέτρα που θα πρέπει να ανακοινώσει η κυβέρνηση πριν… φάμε το αρνάκι του Πάσχα;
Σ΄ αυτό το κλίμα επανέρχονται τα σενάρια περί πρόωρων εκλογών τώρα μάλιστα που το δρόμο άνοιξε και ο Σοσιαλιστής Σώκρατες. Διότι αφού γίνονται στην Πορτογαλία εκλογές με σκοπό να αποφασίσει ο λαός για το πώς πρέπει να κινηθεί η κυβέρνηση, γιατί να μη γίνουν και στην Ελλάδα ώστε οι όποιες αποφάσεις να λάβουν τη λαϊκή νομιμοποίηση;