Συνηθίζεται μια κυβέρνηση δημοκρατικής χώρας, που εκλέγεται μάλιστα με 10 μονάδες διαφορά, να είναι κυβέρνηση του λαού και να δρα για το καλό του. Όχι να είναι κυβέρνηση των τραπεζών, ούτε να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της τρόικας και όποιου άλλου θέλει να βάλει πόδι στην Ελλάδα.
Η σημερινή κυβέρνηση αποφάσισε να είναι υπηρέτης δύο αφεντάδων. Του ΔΝΤ και των τραπεζών, κι αυτό το αποδεικνύει κάθε φορά που παίρνει αποφάσεις. Διότι το Μνημόνιο, όπως όλοι λένε πλέον, ήταν μια απόφαση που εξυπηρετούσε τις διαλυμένες τράπεζες στην Ελλάδα. Οι οποίες ανοίχτηκαν παντού, έκαναν τα παιχνίδια τους και στη συνέχεια ζήτησαν την ελεημοσύνη της κυβέρνησης η οποία μέχρι σήμερα ανέρχεται σε δεκάδες δις ευρώ. Τα οποία φυσικά δεν πήγαν στην ανάπτυξη, δεν πήγαν στα δάνεια σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά, αλλά έκλεισαν τις μαύρες τρύπες των τραπεζιτών.
Κάτω από το σκεπτικό αυτό, λειτουργεί τους τελευταίους μήνες η κυβέρνηση. Κι αντί να ακούμε τον πρωθυπουργό να λέει ότι η αναδιάρθρωση, η πτώχευση ή οτιδήποτε άλλο θα διαλύσει τη χώρα, θα καταστρέψει τον κόσμο, θα φέρει ανείπωτη φτώχεια και ανεργία, θα γίνουμε Αργεντινή ή ακόμη χειρότερα, τι είπε ο κ. Παπανδρέου. Σε συνέντευξή του στο γερμανικό περιοδικό Stern που θα κυκλοφορήσει αύριο, ο πρωθυπουργός λέει ότι «η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους θα οδηγούσε πιθανότατα στην κατάρρευση των ελληνικών τραπεζών».
Ούτε κουβέντα για τον κόσμο. Ή μήπως ταυτίζει τις τράπεζες με το λαό; Διότι να καταλάβουμε ότι πράγματι μια αναδιάρθρωση θα έφερνε «κούρεμα» στα ομόλογα που έχουν οι ελληνικές τράπεζες και οι οποίες θα καλούνταν να καλύψουν. Κάποιες δε θα τα κατάφερναν, κάποιες θα ξέφευγαν ξώφαλτσα.
Όχι όμως να λέμε ότι δε θα κάνουμε αναδιάρθρωση για να μην καταστραφούν οι τράπεζες. Στο κάτω – κάτω ας συγχωνευτούν, ας ενωθούν για να γίνουν ισχυρές κι όχι να περιμένουν το τσουνάμι να έρθει.
Ο απλός κόσμος που έχει δεχθεί απίστευτα μέτρα κι έχει κάνει τεράστιες θυσίες, με ποιο τρόπο μπορεί να αντιδράσει στη λαίλαπα; Ζήτησε από την κυβέρνηση βοήθεια, όπως οι τράπεζες; Όχι, προσπαθεί μόνος του να τα βγάλει πέρα και σε μια πιθανή αναδιάρθρωση πάλι μόνος του θα παλέψει με την ανεργία, τη φτώχεια, την περικοπή μισθών.
Μια κυβέρνηση λοιπόν πρέπει να εστιάζει στις επιπτώσεις στον ελληνικό λαό, όχι να κλαίγεται για τους κακόμοιρους τους τραπεζίτες. Ας βάλουν κι αυτοί κάποια λεφτά από τα τεράστια ποσά που συσσώρευσαν την εποχή της ελληνικής φούσκας.
Ο λαός με τις πενταροδεκάρες είναι αυτός που θα πληγεί. Ας αφήσει λοιπόν ο κ. Παπανδρέου την υπεράσπιση των συμφερόντων των τραπεζών, κι ας κοιτάξει πως θα κυβερνήσει για τη χώρα και τους πολίτες.
No comments:
Post a Comment