Την μπάλα στους δήμους πετάει ο Σαμαράς

Νέα σελίδα στη χρηματοδότηση της τοπικής Αυτοδιοίκησης επιχειρεί η κυβέρνηση με τον πρωθυπουργό να παραδέχεται on camera την εξάμηνη διαπραγμάτευση με τους εκπροσώπους των δημοτικών αρχών για μεταφορά των πόρων από την είσπραξη του Ενιαίου Φόρου Ακινήτων στην ΤΑ με αντίστοιχη ελάφρυνση του κρατικού προϋπολογισμού.

Η πρόθεση αυτή κοινοποιήθηκε στους Δήμους από τον Μάιο όπως έχει γράψει το RED τον Ιούνιο (Οι εγκλωβισμένοι των ακινήτων)  και είχε γίνει ήδη αποδεκτή από τους εκπροσώπους της τότε τρικομματικής Κυβέρνησης. Η διαφορά ήταν στο ύψος των εσόδων.
Η ΝΔ ήταν η πλέον συντηρητική μιλώντας για 1,5% του ΑΕΠ, ακολουθούσε το ΠΑΣΟΚ με 1,8%, ενώ η ΔΗΜΑΡ θεωρούσε -σύμφωνα με πληροφορίες- ότι η επιβάρυνση θα μπορούσε να φτάσει μέχρι και 2%. (περίπου €4 δισ.)
Όλα αυτά με δεδομένη την εισπραξιμότητα του ΕΕΤΗΔΕ που έφτανε το 75%, σε αντίθεση με τον ΦΑΠ που δεν ξεπερνούσε το 50% -60% ανάλογα με το έτος (2011, 2012 και 2013).
Στο μεσοδιάστημα έγινε προσπάθεια με διαρροές σε οικονομικά sites (euro2day & capital) να ζυμωθεί η ιδέα της ανταποδοτικότητας του μέτρου, δημιουργήθηκαν νέες επιτροπές για τις αντικειμενικές τιμές, πέρασε ο Σεπτέμβριος χωρίς πόρισμα και ενόψει έλευσης της τρόικας και της κατάθεσης του νομοσχεδίου για ψήφιση στη Βουλή θεωρήθηκε το έδαφος πρόσφορο για τον κατευνασμό των αντιδράσεων των Βουλευτών.
Οι αντιδράσεις
Γιατί όμως οι Δήμοι δεν θέλουν τη ρύθμιση αυτή;
Αν και μέσα από αυτό το μέτρο -θεωρητικά- οι Δήμοι θα έχουν ζεστό χρήμα, ικανό να τους αυξήσει την πιστοληπτική τους ικανότητα και να μειώσει την εξάρτηση τους από την κεντρική Κυβέρνηση τα αναπάντητα ερωτήματα είναι πολλά και έχουν βάση.
Τι γίνεται με την είσπραξη των πόρων. Οι δήμοι ως γνωστόν δεν διαθέτουν εισπρακτικό μηχανισμό και δεν έχουν τη δυνατότητα άσκησης πίεσης σε όποιον δεν πληρώνει. Η λύση της ΔΕΗ είναι η απάντηση των δανειστών, για να απαντήσουν οι Δήμοι τι θα γίνει μετά την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ;
Ένα άλλο ζήτημα είναι η κατανομή των πόρων. Εδώ οι προτάσεις της λογικής «το μέγεθος μετράει» ανοίγουν ζητήματα κοινωνικής πολιτικής και ανταποδοτικότητας του μέτρου. Οι μεγάλοι Δήμοι θα παίρνουν την μερίδα του λέοντος και οι μικροί... ψίχουλα
Είτε αφορά πληθυσμιακά δεδομένα, είτε χτισμένη επιφάνεια.
Ως προς το τελευταίο, με δεδομένη την έκδοση αδειών στα πολεοδομικά γραφεία του Δήμου ενδέχεται να δούμε φαινόμενα υπεροικοδόμησης για την αύξηση των τελών.
Ένα ακόμη θέμα αποτελούν οι αντικειμενικές τιμές, καθώς τα έσοδα θα αυξομειώνονται με την ανα διετία αναπροσαρμογή τους, που μελετά το οικονομικό επιτελείο.
Τέλος οι δήμαρχοι θεωρούν ότι χάνουν όχι μόνο τη δυνατότητα απευθείας διαπραγμάτευσης με την Κυβέρνηση, αλλά και πόρους οι οποίοι προέρχονται από το ποσοστό του ΦΠΑ που εισπράττουν σήμερα από την κατανάλωση στα κέντρα ψυχαγωγίας, φαγητού και ποτού που ανήκουν στα όρια του δήμου τους.
Αναμφίβολα όμως το μέτρο αυτό θα μπορούσε -εφόσον ρυθμιστούν οι ανισορροπίες που δημιουργεί- να οδηγήσει σε μια νέα κουλτούρα σχεδιασμού και λειτουργίας πόλης.
Εν τω μεταξύ, πρόταση ώστε ο «Ο Ενιαίος Φόρος Ακινήτων (ΕΝΦΑ) να εκπίπτει από τις δαπάνες των επιχειρήσεων», σε αντίθεση με όσα ίσχυαν στο παρελθόν με αντίστοιχους φόρους, έκανε από το βήμα του 5ου Tax Forum, ο επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ), αναπληρωτής καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Νίκος Καραβίτης ο οποίος είναι υπεύθυνος για το νομοσχέδιο για τον ΕΝΦΑ.