Monday, February 28, 2011

Κάτι αλλάζει

Όπως υπονοεί και ο τίτλος ένα τραγούδι του μεγάλου Roger Waters (The tide is turning) κάτι όντως αλλάζει. Δεν μπορεί. Το μυρίζω στον αέρα. Και κάθε άλλο παρά συναχωμένος είμαι.
Λίγο το επαναστατικό πνεύμα που σάρωσε τη  Μέση Ανατολή και  που εμπνέει, λίγο οι συνεχείς κατραπακιές από τη «φιλόστοργη» τρόικα και τους ντόπιους τσάτσους της, λίγο το «θεόσταλτο» αποτέλεσμα των εκλογών της Ιρλανδίας που τσακίζει κόκαλα, λίγο οι πρόσφατες πετυχημένες μαζικές απεργιακές κινητοποιήσεις, λίγο το μνημόνιο που από ένα και μοναδικό έχει καταντήσει πολλαπλό, λίγο η γενικευμένη αφραγκία, λίγο τα πανταχόθεν αδιέξοδα, που τα καταλαβαίνει πλέον και ο πιο απαθής συνέλληνας…
Λίγο το ένα λίγο το άλλο, και το κύμα φουντώνει, αφρίζοντας.
Το αν θα καταλήξει τσουνάμι, που θα τους πάρει και θα τους σηκώσει, απομένει να το δούμε. Πάντως είναι το ζητούμενο.
Το αν θα ξεπλύνει τις συσσωρευμένες από χρόνια βρωμιές, είναι το ευκταίο.
Σημασία έχει ότι άρχισε επιτέλους να σχηματίζεται, και να διακρίνεται αμυδρά στον ορίζοντα.
Ελπίζω να έρθει με ορμή. Και να σκάσει στην ακτή με κρότο.

Γιατί τα λέω όλα αυτά; Διότι μόλις άκουσα τον Χατζηνικολάου να δημοσιοποιεί τη τελευταία δημοσκόπηση της εφημερίδας του, βάσει της οποίας η διαφορά σχεδόν καλύφθηκε, το ΠΑΣΟΚ καταρρέει, και η …. Φώφη Γεννηματά είναι η πιο δημοφιλής από όλα τα προβεβλημένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ!
Τα δύο απ τα τρία παραπάνω συμπεράσματα είναι ενθαρρυντικά. Με εξιτάρουν.
Το τρίτο με κάνει να μειδιώ, και απλά με παραπέμπει για μια ακόμη φορά, στη «παραφροσύνη» που μας δέρνει ως λαό!
Αν η Φώφη είναι η μεγάλη ελπίδα του ΠΑΣΟΚ, ζήτω που… καήκανε.
Κι η Καλομοίρα, λέω εγώ,  είναι η μεγάλη ελπίδα του πενταγράμμου μας.
Και εμένα προχθές με κάλεσε η Μπαρτσελόνα για να με δοκιμάσει…
Κάπως έτσι, και η Φώφη.
Δεν πειράζει όμως. Χρειάζονται και αυτά καμιά φορά. Τα έκκεντρα, και τα πολιτικά ευτράπελα.
Έτσι για να σκάμε και κανένα χαμόγελο που και που.

Αν όλα τα παραπάνω τα συνδυάσουμε και με τη πρόσφατη,  ειρηνική «διαδήλωση» έξω από το αρχοντικό του Άκη, τότε κάτι κουνιέται ρε παιδιά! Εσείς δεν το αισθάνεστε;
Εδώ, από τι ακούγεται, μέχρι κι ο Άκης κάτι αισθάνθηκε, και βγήκε στη βεράντα με τις σατέν πυτζάμες του, να δει τη … πλέμπα «που σκούζει». Δεν ξέρω, δεν ήμουν εκεί.
Μπορεί να`ναι και κακίες.
Βάλτε όμως στην εξίσωση, και τις τελευταίες κωλοτούμπες  του «Μεγάλου» καναλιού, και …αέρα αδέλφια, που θα έλεγε κι ο Φαήλος!
Η κυβέρνηση μας  (λέμε τώρα), μάλλον το πήρε το μήνυμα. Την οσμίστηκε την αλλαγή του κλίματος,  εξ ου και οι τελευταίες, σπασμωδικές, ήξεις αφίξεις αντιδράσεις των μεγαλόσχημών της (και του Πρετεντέρη βεβαίως βεβαίως).
Ας ελπίσουμε τώρα, πως και ο λαός θα πάρει το μήνυμα, ξεφεύγοντας επιτέλους από τη βυθιότητα στην οποία έχει περιπέσει.
Ας ελπίσουμε επίσης, πως και η κοινωνία θα αποσύρει αυτή την, σαν «συνένοχη», συναίνεσή της, που κρατά τους πράσινους μπάστακες σταθερά στη θέση τους.
Ας ελπίσουμε, πως από παραέλληνες που μας κατάντησαν, θα αγκαλιαστούμε  όλοι μαζί ως συνέλληνες που είμαστε, για να σηκωθούμε για τα καλά, ως Έλληνες που πρέπει να είμαστε.
Και τέλος, ας ελπίσουμε πραγματικά,  πως ο Αντώνης Σαμαράς θα μπει ακόμη πιο μπροστά,  ακόμη  πιο δυναμικά, στοχεύοντας εκεί που πρέπει, εμπνέοντας, και συνενώνοντας υπό την ηγεσία του κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις, που σε καμιά άλλη περίπτωση δεν θα μπορούσε να συσπειρώσει η Νέα Δημοκρατία.
Και ας μη ξεχνάμε, πως ΔΕΝ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ ΜΑΖΙ ρεεεεεε……
Λέτε η Λιβύη να μη είναι η τελευταία στη σειρά χωρών που αλλάζουν καθεστώτα;
Λέτε να είχε δίκιο ο μπαμπάς του Γιωργάκη, όταν υποστήριζε πως οι Άραβες καμηλιέρηδες είναι αδέρφια μας;
Λέτε να ζήσουμε μια δική μας εκδοχή της «επανάστασης του γιασεμιού», και της «ημέρας της οργής»;
Λέτε;
Μόνο που η δική μας θα είναι η «επανάσταση της κάλπης», και η «ημέρα του ξεπροβοδίσματος».
Με μαντήλια να ανεμίζουν, και νταούλια να βαράνε.
Και με σύνθημα μας το: Άντε γεια, και να μας γράφετε από τας Ελβετίας!
Ακούω ρότορες από ελικόπτερα…
Λέτε να;
Οψόμεθα…

Strange Attractor

Sunday, February 27, 2011

Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι εδώ





Ο κ. Ραγκούσης προσεύχεται εν όψει της Συνόδου Κορυφής



Ο Άκης λέει ότι δεν τα έφαγε μόνος του και απειλεί το πράσινο σύμπαν
Ο Τσουκάτος κάνει το ίδιο και επιπλέον αποκαλύπτει τις σχέσεις του Σημίτη με τον Κοκκαλίνο
Υπουργοί κάνουν το σταυρό τους εν όψει των εξελίξεων στη Σύνοδο Κορυφής του Μαρτίου
Δημοσιογράφοι στη Γερμανία ειρωνευόντουσαν τον πρωθυπουργό της Ελλάδας
Κυβερνητικοί βουλευτές με επικεφαλής την Βάσω παραδέχονται δημοσίως ότι το Μνημόνιο δεν βγαίνει
Κυβερνητικός συντονισμός δεν υπάρχει
Ούτε κοινωνική, ούτε πολιτική συναίνεση

Ο Μ. Χρυσοχοΐδης δεν έχει ακόμη παρουσιάσει απτά δείγματα της δουλειάς του
Ο Δ. Ρέππας δεν προχωρά τα έργα
Η Τ. Μπιρμπίλη είναι απέναντι σε κάθε επενδυτικό σχέδιο που παρουσιάζεται και άλλοι υπουργοί «την στήνουν στα τέσσερα στρέμματα”
Το υπουργείο Οικονομικών αδυνατεί να πιέσει τις τράπεζες να ρίξουν ρευστότητα στην αγορά.
Ο Γ. Παπακωνσταντίνου δέχεται πυρά από πολλές πλευρές,
Οι συνεχείς παρεμβάσεις του Θ. Πάγκαλου έχουν προκαλέσει εκνευρισμό στο Μέγαρο Μαξίμου.
Ο Γ. Ραγκούσης έχει εμπλακεί και αυτός στις εσωκυβερνητικές αναζητήσεις και μετά τις τοπικές εκλογές επέστρεψε στον Γ. Παπανδρέου την εντολή του συντονισμού, διαμαρτυρόμενος για τη μη ενημέρωσή του για τις συζητήσεις με την τρόικα από τον Γ. Παπακωνσταντίνου.
Στο μάτι του κυκλώνα είναι για ακόμη μία φορά η Λ. Κατσέλη, οι επιδόσεις της οποίας κρίνονται ανεπαρκείς από την τρόικα.

«Έχω σταματήσει τις κοινωνικές εξόδους γιατί δεν αντέχω να απολογούμαι στους φίλους μου για το μνημόνιο» δηλώνει ανώτατο κυβερνητικό στέλεχος
Το φορτίο του μνημονίου έχει αρχίσει να βαραίνει στους ώμους των υπουργών και οι συνθήκες που διαμορφώνονται στην κοινωνία αυξάνουν την πίεση και τον εκνευρισμό τους.
Oι πολιτικοί βλάπτουν πλέον σοβαρά τη φήμη και την πελατεία ακόμη και των καλύτερων εστιατορίων. Δύο εστιατόρια στο Κολωνάκι, στα οποία σύχναζε επί δεκαετίες η ελίτ της πολιτικής ζωής του τόπου, έχασαν εκτός από τους πολιτικούς και το 40% της πελατείας τους.
Όλο και λιγότεροι πολιτικοί κυκλοφορούν δημοσίως, φοβούμενοι τις αποδοκιμασίες από τους πολίτες ή ακόμη και τον προπηλακισμό. Υπουργοί και βουλευτές προτιμούν να μιλούν είτε σε κλειστά είτε σε προστατευμένα κομματικά ακροατήρια.

«Προκλήθηκε ρήγμα στη σχέση εμπιστοσύνης μας με την κοινωνία» εκτιμούν.  Δεν τα γράφουμε εμείς αυτά, φιλοκυβερνητικές εφημερίδες τα γράφουν σήμερα.

BINTEO ΑΠΟ ΤΟ ΓΙΟΥΧΑΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΠΑΓΚΑΛΟΥ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ... ΚΑΙ ΕΠΟΝΤΑΙ "ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ"

Χοντρό γιουχάρισμα στον Πάγκαλο

 Μετά το κράξιμο του πρόεδρου, ήρθε η σειρά του αντιπρόεδρου... Σε λίγο θα πέφτουν και μπουγέλα!

Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θόδωρος Πάγκαλος, βρισκόταν σήμερα το απόγευμα στο “Ελληνικό Σπίτι” στο Παρίσι, προσκεκλημένος σε πολιτιστική εκδήλωση. Νεαροί άρχισαν να φωνάζουν συνθήματα αποδοκιμασίας εναντίον του και εναντίον της κυβέρνησης. Ο ίδιος τους κάλεσε σε...
διάλογο προκειμένου να εκτονωθεί η ένταση, αλλά δεν τα κατάφερε. Ο σκηνοθέτης Κώστας Γαβράς παρενέβη προσπαθώντας να αποφορτίσει την ατμόσφαιρα, αλλά επίσης δεν τα κατάφερε.
Το αποτέλεσμα ήταν ότι ο Θόδωρος Πάγκαλος αναγκάστηκε να αποχωρήσει από την εκδήλωση. Οι νεαροί που επιτέθηκαν φραστικά στον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης εξέφρασαν με τα συνθήματά τους την αλληλεγγύη τους στους μετανάστες-απεργούς πείνας.
Ο γνωστός για την "ευγένεια" και την "αξιοπρέπειά" του κύριος Πάγκαλος με την άρνησή του για αποχώρηση ενέτεινε τα πνεύματα με αποτέλεσμα την καθυστέρηση της προβλεπόμενης προβολής των ταινιών του Κώστα Γαβρά. Αυτή η άρνηση κράτησε λιγότερο από το αναμενόμενο  ( κρίνοντας από την γαϊδουριά του  35'  είναι λίγα ) αλλά δυστυχώς λίγο πριν την αποχώρηση του διέταξε ως Καίσαρ ( ακύρωσε το) την ακύρωση της προβολής των ταινιών απόφαση που στήριξε απόλυτα και απολυταρχικά η διευθύντριας του Ελληνικού σπιτιού- Ιδρύματος παρ'ολη την αντίδραση τόσο του γαλλόφωνου όσο και του ελληνόφωνου κοινού.
Θετική ήταν η στήριξη κάποιων Γάλλων σε αυτήν την κίνηση αλλά και αρνητική από εκείνους που δεν γνωρίζουν καλά έως καθόλου τι αντιπροσωπεύει  Θ. Πάγκαλος.

Saturday, February 26, 2011

Μια αδίστακτη πολιτική ληστοσυμμορία

Του Γιωργου Δελαστικ

Σε αδίστακτη πολιτική συμμορία ληστών στην υπηρεσία των πιο επιθετικών κύκλων του κεφαλαίου αναδεικνύεται η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου – του πιο μισητού πολιτικού καθάρματος που κυβέρνησε ποτέ την Ελλάδα.
Τέτοιο μίσος εναντίον των εργαζομένων δεν είχαν δείξει ούτε οι φασίστες δικτάτορες που κατά καιρούς κατέλαβαν πραξικοπηματικά την εξουσία στη χώρα. Οι αλλεπάλληλοι αντεργατικοί νόμοι που προωθεί ο Γ. Παπανδρέου του εξασφαλίζουν αβίαστα την πρώτη θέση στη λίστα των πιο μισητών υπηρετών του κεφαλαίου σε όλη την ελληνική ιστορία.

Πρόκειται για τόσο αχαλίνωτο αντεργατικό όργιο που ακόμη και το ΔΝΤ θεωρεί πως είναι… δυσφήμιση για την απάνθρωπη εικόνα του παγκοσμίως να εμφανίζεται ότι ταυτίζεται με την πολιτική της κυβέρνησης Παπανδρέου!!!
Όπου βρεθεί κι όπου σταθεί το τελευταίο διάστημα, ο γκαουλάιτερ του ΔΝΤ στην Αθήνα Πολ Τόμσεν διακηρύσσει δημοσίως, σε κάθε ομιλία του, ότι το ΔΝΤ δεν ζήτησε ποτέ από την κυβέρνηση Παπανδρέου να μειώσει τους μισθούς των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα!
Δεν έχει ξαναγίνει αυτό πουθενά στον κόσμο: Να βγαίνει το ΔΝΤ από… αριστερά(!!!) σε κάποια κυβέρνηση – και μάλιστα η κυβέρνηση αυτή να είναι του λεχρίτη του… προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς!
Είναι όντως εξαιρετικά δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου έφτασε μέχρι του σημείου να δώσει το δικαίωμα στον κάθε ιδιώτη εργοδότη να μειώνει όσο θέλει (!) τους μισθούς των εργαζομένων του, με προσωρινό κατώτατο φράγμα μόνο τα 740 ευρώ μεικτά του ελάχιστου μισθού, που καθορίζει η εθνική συλλογική σύμβαση εργασίας.
Αυτό σημαίνει δηλαδή ότι η κάθε μεγάλη επιχείρηση που απασχολεί στη χώρα μας π.χ. μηχανικούς ή γιατρούς με 30 ή και περισσότερα χρόνια προϋπηρεσίας και τους αμείβει με 2.300 ή 3.000 ευρώ ή και περισσότερα, έχει το δικαίωμα από τον Γ. Παπανδρέου να τους μειώσει το μισθό και να τους ρίξει ακόμη και στα… 740 ευρώ!
Εννοείται ότι η τεράστια μάζα των εργαζομένων που δουλεύει με 1.000 ή 1.500 ή 2.000 ευρώ μεικτά ταχύτατα θα βουλιάξει προς τα 740 ευρώ!
Μεικτά, για να μην ξεχνιόμαστε.
Στην περίπτωση του ιδιωτικού τομέα, όπως είναι ευνόητο, δεν υπάρχει ούτε καν το πρόσχημα ότι τα κέρδη από τη μείωση των μισθών πάνε στα κρατικά ταμεία και από εκεί στους ξένους τοκογλύφους που δανείζουν την κυβέρνηση.
Στην περίπτωση των ιδιωτών όλα τα λεφτά που εξοικονομούνται από τη μείωση των μισθών πάνε ολόκληρα στην τσέπη του εργοδότη – και χάνονται κι από πάνω τεράστια ποσά που αντιστοιχούν στις ασφαλιστικές εισφορές των ποσών που περικόπτονται από τους μισθούς και θα πήγαιναν στα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ χάνει και απευθείας το κράτος φορολογικά έσοδα εξαιτίας των μισθών που περικόπτονται και που είναι τα μόνα σίγουρα φορολογικά έσοδα, αφού κόβονται απευθείας από την πηγή χωρίς να ερωτηθούν οι εργαζόμενοι.
Έχουμε να κάνουμε λοιπόν με αδίστακτους υπηρέτες των συμφερόντων του κεφαλαίου.
Αυτή είναι η πραγματική φύση της κυβέρνησης Παπανδρέου, ο οποίος άλλωστε έχει έτοιμες τις βαλίτσες του να την κοπανήσει από την Ελλάδα μόλις δυσκολέψουν τα πράγματα.
Ξέρει ότι αποκλείεται να εκλεγεί για δεύτερη τετραετία και ως εκ τούτου είναι εξαιρετικά επικίνδυνος πολιτικά.
Ξεπουλάει τα πάντα στο κεφάλαιο, στους Αμερικάνους και στην ΕΕ με την πρώτη ευκαιρία, ελπίζοντας να τον ανταμείψουν με τη θέση του ΓΓ του ΟΗΕ για τις υπηρεσίες του.
Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι κανένας δεν έχει βάλει ακόμη θέμα στη Σοσιαλιστική Διεθνή να τον καθαιρέσουν από πρόεδρο, αφού έχει αποδειχθεί με τη διακυβέρνησή του… ταλιμπάν του νεοφιλελευθερισμού, ώστε να πάψει τουλάχιστον για τα μάτια του κόσμου να αποτελεί «κινητό διασυρμό» της υποτιθέμενης σοσιαλδημοκρατίας.
Έχει πλάτες ο Γιωργάκης – Τσολάκογλου που αποδεικνύεται «Ντίλινγκερ του κεφαλαίου»!
Δεν είναι τυχαίο φυσικά που για την εκπλήρωση της αποστολής του τον έχουν πλαισιώσει με ένα οικονομικό επιτελείο οργάνων του διεθνούς κεφαλαίου.

    * Ο Γ. Παπακωνσταντίνου ήταν υπάλληλος του ΟΟΣΑ στο Παρίσι επί εφτά χρόνια.
    * Η Παναρίτη, αυτή η παντελώς άγνωστη και εξτρεμιστικά νεοφιλελεύθερη οικονομική σύμβουλος του Γ. Παπανδρέου που την τοποθέτησε βουλευτή επικρατείας χωρίς καν να γνωρίζονται(!), ήταν υπάλληλος του ΔΝΤ πριν μας την φέρουν.
    * Ο Χριστοδούλου, ο υπεύθυνος του δημόσιου χρέους, ήταν υπάλληλος της Γκόλντμαν Ζαξ.

Καταλαβαίνουμε δηλαδή στα χέρια ποιών ανθρώπων βρίσκεται η ελληνική οικονομία!

Αυτοί όμως την αποστολή τους εκπληρώνουν.

Εμείς θα ξυπνήσουμε να τους διώξουμε με κλωτσιές και τις πέτρες ή θα τους αφήσουμε να μας γδάρουν ζωντανούς;

Αυτό είναι το ζήτημα. Τα άλλα περιττεύουν.

Ε, τι διάολο να ψηφίσουμε τελικά;

To 2004, το ΠΑΣΟΚ παρέπαιε. Ο Ελληνικός λαός, έδωσε στις 9.3.2004, ισχυρή πλειοψηφία στην κυβέρνηση Καραμανλή, επειδή θεώρησε ότι πολλά από τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ πλούτισαν σε βάρος του ελληνικού λαού, από μίζες, εξοπλιστικά, Ολυμπιακά έργα, χρηματιστήριο κλπ, ενώ ό ίδιος έχανε τα λεφτά του στο χρηματιστήριο.
Η Ν.Δ. προσπάθησε κάτι να κάνει, ενώ όταν άρχισαν να...
 στριμώχνονται τα πράγματα κι έπρεπε να πάρει επώδυνες αποφάσεις, άρχισε η εσωκομματική γκρίνια. Αποτέλεσμα, να έχουμε πάλι πρόωρες εκλογές και τον Καραμανλή ξανά στο τιμόνι της Ελλάδας, στις 18.9.2007.
Η επόμενη διετία ήταν καταστροφική καθώς, το ΠΑΣΟΚ είχε ανακτήσει τις δυνάμεις του, αφού καθάρισε το εσωκομματικό τοπίο και ανέδειξε τον Γ.Παπανδρέου ως αδιαφιλονίκητο ηγέτη του, η Ν.Δ. είχε οριακή πλειοψηφία στη Βουλή, ο Καραμανλής ήταν ...κουρασμένος από πολλά στελέχη του, που είχαν αποκαταστήσει "ιδιαίτερες σχέσεις" διαπλοκής με εθνικούς εργολάβους και οι Αμερικανοί έφεραν βαρέως τα ανοίγματα προς τον Πούτιν.
Η χώρα έζησε 2 χρόνια ταραχών και μνημειώδους αδράνειας, με την κυβέρνηση να παίζει το ρόλο του καρπαζοεισπράκτορα και τις μαριονέτες της να ενδιαφέρονται περισσότερο αν θα τους δείξει το MEGA παρά για το αν θα προσφέρουν κάτι στον τόπο.
Ο Ελληνικός λαός τους έδιωξε με τις κλωτσιές στις 5.10.2009, ελπίζοντας να τερματιστεί η αδύναμη διακυβέρνηση της δεξιάς.
Απαγοητεύθηκε γρήγορα διαπιστώνοντας ότι ο Γ.Παπανδρέου, που έταξε πολλά κι άφησε να εννοηθεί ότι "λεφτά υπάρχουν, εκατομμύρια, δισεκατομμύρια...αλλά ο κακός Καραμανλής τα δίνει στις τράπεζες κι όχι στο λαό", όχι μόνο έλεγε ψέμματα, αλλά και αντί να δώσει, ήρθε για να πάρει.
Κι όσο περνούσε ο καιρός, τόσο έβαζε πιό βαθιά το χέρι του στις τσέπες μας.
Ο λαός είχε αφήσει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, τις σοσιαλιστικές του ανησυχίες και είχε συμβιβαστεί με μια "ευρωπαϊκού τύπου σοσιαλδημοκρατία".
Μόνο που το καράβι μπατάρισε τόσο δεξιά, που σόκαρε ακόμη και τον πιό αδιάφορο καιροσκόπο οπαδό.
Η κυβέρνηση Παπανδρέου, πέρασε σε ένα χρόνο, τόσα αντεργατικά νομοσχέδια, όσα δεν πέρασαν όλες οι ελληνικές κυβενρήσεις μαζί, από το 1912 και μετά, ενώ παρέδωσε αμαχητί τη χώρα, στα πιό σκληρά όργανα του διεθνούς καπιταλιστικού ιμπεριαλισμού.
Έβαλε τις επαγγελματικές τάξεις να μαλώνουν μεταξύ τους, τους υπαλλήλους να τρώγονται με τους επαγγελματίες, τους εργάτες με τους συνδικαλιστές, τους δημοσιογράφους με τους φορτηγατζήδες, τους φαρμακοποιούς με τους εφοριακούς και ούτω καθεξής. Κανονική ανθρωποφαγία.
Αποκαλύφθηκε ανακόλουθος σε όλες του τις υποσχέσεις, ενώ εξαντλήθηκαν κι όλες οι εφεδρείες που του έδινε η προνομιακή μεταχείρισή του από τα άκρως διεφθαρμένα και αντιλαϊκά ΜΜΕ.
Ο κόσμος στράφηκε εναντίον των πραιτωριανών του, των "μπράβων" του πιό απλά, εναντίον των τηλεοπτικών καναλιών, που στήριζαν απροκάλυπτα κάθε του ανοησία, περιβάλλοντάς την με την αίγλη του "κύρους".
Στο ίδιο διάστημα, η Ν.Δ. έζησε άλλη μια διάσπαση με τη Ντόρα Μπακογιάννη, που φαίνεται πάντως να μην "τραβάει".
Σήμερα η Ν.Δ.συνεχίζει να μου φαίνεται αδύναμη, ανέτοιμη να κυβερνήσει, με τεράστια έλλειψη στελεχών, ελάχιστη κομματική συσπείρωση και όλο τον μηχανισμό των ΜΜΕ απέναντί της.
Και να γίνει κυβέρνηση, δεν έχει κανένα στοιχείο που να με πείθει ότι θα επιβιώσει παραπάνω από ένα χρόνο. Αν ψηφιστεί θα ψηφιστεί για να φύγει το ..ακροδεξιό ΠΑΣΟΚ κι όχι επειδή θα έχει πείσει με την πολιτική της. Πώς να κυβερνήσεις έτσι;

Η υπόλοιπη αντιπολίτευση, έπαιζε στους γνώριμους ρυθμούς.
Ο γνωστός Καρατζαφέρης, χωρίς ιδεολογικό προσανατολισμό, να ψάχνει απλά να βρίσκεται στην επικαιρότητα με οποιοδήποτε τρόπο, συμμαχώντας ακόμη με το διάβολο και αλλάζοντας θέσεις πιό γρήγορα κι από υαλοκαθαριστήρα, δεν είναι η δύναμη που μπορεί να εμπιστευτεί κανείς.
Το ΚΚΕ, μονόχνωτο, επιμένει στο δογματισμό του, απογυμνωμένο από διεθνή στηρίγματα, μοιάζει να προτείνει ουτοπικά μοντέλα διακυβέρνησης, που είναι καλά για ασκήσεις επί χάρτου, αδύνατα να εφαρμοστούν στην πράξη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πέρασε από χίλια κύματα και απέμεινε να μετράει συνιστώσες. Ο Πρόεδρός του ωρίμασε πολιτικά, απέκτησε καθαρή και δυνατή φωνή, αλλά όταν τα απέκτησε αυτά, έχασε τη στήριξη των ΜΜΕ την οποία απλόχερα του πρόσφεραν, προκειμένου να ηγηθεί -χωρίς να το καταλάβει- μιας μάζς πολεμιστών που θα έριχναν με φωτιές και μολότωφ τον Καραμανλή. Οι Αμερικανοί, μέσω των ελεγχόμενων ΜΜΕ τον ενίσχυσαν, ώστε να συσπειρώσει πολιτικά, δυνάμεις αντίδρασης στη "δεξιά".
Τον ανέβασαν δημοσκοπικά στο 21%, έκαναν τη δουλειά τους και μετά τον πέταξαν σαν στυμένη λεμονόκουπα. Έτσι, γνώρισε κι αυτός τη διαφοροποίηση Αλαβάνου, την αποχώρηση Κουβέλη και την ουσιαστική διάλυση της "μοντέρνας αριστεράς".
Έτσι, οι παίκτες φαίνεται να είναι και πάλι δύο, στην κούρσα του πρωταθλήματος: ΠΑΣΟΚ-ΝΔ.
Το ΠΑΣΟΚ έχασε τη δυναμική του και άσχετα από το τι δείχνουν οι δημοκοπήσεις, πολλοί από τους οπαδούς του, θα διστάσουν να το ξαναψηφίσουν.
Από την άλλη, θα διστάσουν να δώσουν την ψήφο τους στη Ν.Δ., πράγμα που σημαίνει ότι για πρώτη φορά θα έχουμε -εκτός από τεράστια αποχή- και αδυναμία συγκρότησης μιας βιώσιμης κυβέρνησης.
Δεν μας φτάνουν τα χάλια της οικονομίας δηλαδή, θα έχουμε και πρόβλημα αυτοδυναμίας.
Και στο σημερινό πολιτικό τοπίο, που χαρακτηρίζεται από την αδιαφορία και την παραίτηση του μισού εκλογικού σώματος και το τυφλό κομματικό μίσος του υπόλοιπου μισού, τα πράγματα είναι πολύ δυσοίωνα.
Θα μπορέσει να συνεργαστεί ο Σαμαράς με τη Ντόρα; Δεν φαντάζει αδύνατο; Με τον Καρατζαφέρη; Το ίδιο. Με τον Τσίπρα; Το ίδιο. Μήπως με την Παπαρήγα; Ούτε για πλάκα.
Θα μπορέσει να συνεργαστεί ο Παπανδρέου με τη Ντόρα; Πιθανώς θα το ήθελε κάποιος από τους δύο, ειδικά η Μπακογιάννη. Όμως πόσο περισσότερο να ξεφτιλιστεί η "συνείδηση του ΠΑΣΟΚ"; Με τον Τσίπρα; Μα αυτοί τρώγονται στα σκυλιά. Με το ΚΚΕ; Σκέφτεστε συνύπαρξη Πάγκαλου-Αλέκας;

Πού οδηγούν όλα αυτά; Μα σε μεγαλύτερη απαξίωση της πολιτικής, μεγαλύτερη αποχή, μεγαλύτερη παραίτηση.
Άρα;
Υπάρχει ελπίδα;
Κατά τη γνώμη μου, ΌΧΙ. Κι έτσι κι αλλιώς, χαμένοι είμαστε.
Ναι, είμαι απαισιόδοξος.
Αν πάλι κάποιος από σας είναι αισιόδοξος, θα του είμαι ευγνώμων αν μου μεταδώσει την αισιοδοξία του.

Χάρης
taxalia

Όχι πια πειραματόζωα του ΠΑΣΟΚ και του ΔΝΤ


Το ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε τη πορεία του το 1974, με ηγέτη έναν ομολογουμένως χαρισματικό πολιτικό, και αγκαλιάστηκε (όχι αμέσως) από μια τεράστια μερίδα του ελληνικού πληθυσμού που αποτελούνταν από αντιδεξιούς, και όχι απαραίτητα αριστερούς ψηφοφόρους, που επί δεκαετίες ολόκληρες ήταν αποκλεισμένοι από το πολιτικό και οικονομικό γίγνεσθαι.
Εκμεταλλευόμενο πιασάρικα συνθήματα, σλόγκαν, και απλοϊκές εθνοκεντρικές «φιλοσοφίες» της δεκάρας, που απευθύνονταν περισσότερο στο θυμικό παρά σε οτιδήποτε άλλο, το «κίνημα» κατάφερε να προσελκύσει μάζες, αλλά και να ανοίξει τον «τρίτο δρόμο» προς το «σοσιαλισμό», μαζί και τις πόρτες της εξουσίας σε ένα ολόκληρο συνοθύλευμα παπατζήδων, αεριτζήδων, καιροσκόπων, αλλά και γνήσιων δημοκρατών.
Στη πρώιμη φάση του στην εξουσία, έκανε κάποιες μεθοδευμένες κινήσεις, που κυριολεκτικά άλλαξαν τόσο τον πολιτικό, όσο και τον οικονομικό και κοινωνικό ιστό της χώρας. Έδωσαν πρόσβαση στους αποκλεισμένους, και αυτό ήταν σημαντικό. Μια όμως από τις σημαντικότερες παρενέργειες, ήταν και η γενικευμένη ισοπέδωση… προς τα κάτω. Ήταν η εποχή όπου κυριάρχησε η φτήνια και το πολιτισμικό τίποτα. Τα πάντα όλα πουλήθηκαν στον βωμό του «βαθέματος» της «πλέριας» δημοκρατίας. Η χαρά δηλαδή του κάθε μηδενικού, που δηλώνοντας Πασόκος, ξαφνικά απέκτησε πρόσβαση στα απόμακρα άλλοτε μεγάλα σαλόνια.
Η χούντα είχε κάνει «κύριους» διάφορους ασήμαντους μέσω δανείων κλπ. Το ΠΑΣΟΚ έκανε κάτι αντίστοιχό, όχι με δάνεια, αλλά με θέσεις και αξιώματα. Είτε με δάνεια, είτε με διορισμούς, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: Η εξάρτηση.
Στη συνέχεια, ξεφεύγοντας από τα μούσια, τα αντάρτικα, τα ζιβάγκο, και τα αμπέχονα, το ΠΑΣΟΚ έγινε καθεστώς. Διότι καλά τα αντάρτικα, αλλά θέλουν και αντάρτες, όχι ντιντίδες. Η σύγκλισή του με το οποιοδήποτε φιλελεύθερο ή δεξιό κόμμα ήταν απόλυτη. Η εμπλοκή του με χρηματιστήρια, ομόλογα, hedge funds, κότερα, και πρώτο τραπέζι πίστα, αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Ο Πάνος Τζαβέλας αντικαταστάθηκε από τη Ρίτα Σακελαρίου, και o Μαρξ από τον Φρίντμαν. Οι υπουργοί του, τα στελέχη του, οι κομματικοί του μπάστακες, ακόμη κι οι οπαδοί του, όλοι μα όλοι θύμιζαν γιάπηδες βγαλμένους από την ταινία Wall Street. Παντού κυριαρχούσαν τα cohibas, οι μπέμπες, και η κουλτούρα Λεπά. Τόσο σοσιαλισμός δηλαδή.
Ο απλός λαός μπορεί να περνούσε καλά, δανειζόμενος ακόμη και για να πάει τριήμερο στην Αράχοβα ή στο Μπαλί, αλλά σε γενικότερο επίπεδο η οικονομία καταστρέφονταν και τα εθνικά θέματα έπιαναν επικίνδυνα πάτο. Ήρθε και η φαντεζί Ολυμπιάδα και μας αποτέλειωσε. Αν στα παραπάνω προσθέσουμε και την αθρόα εισαγωγή λαθρό και μη μεταναστών, με τη παρεπόμενη πρωτοφανή για τα δεδομένα μας εγκληματικότητα, το γλυκό ήρθε και έδεσε για τα καλά.
Και να λοιπόν ξανά μανά το νέο ΠΑΣΟΚ, με ηγέτη του τον κάθε άλλο παρά χαρισματικό, άχρωμο και άγευστο Γιωργάκη, να επανέρχεται στα πράγματα, υποσχόμενο λαγούς με πετραχήλια και μπουκώνοντας με ψέματα έναν ολόκληρο λαό, που πνιγμένος στα απόνερα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, έψαχνε απεγνωσμένα το ψέμα, για να κρεμαστεί πάνω του και να πιστέψει τα απίστευτα, ότι δηλαδή υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ. Έλα όμως που όχι μόνο δεν υπάρχει φως, αλλά το ένα τούνελ οδηγεί στο άλλο, και όλα μαζί εν είδη λαβύρινθου, μας οδηγούν στα σκοτεινά τάρταρα, με μπροστάρη τον Γιωργάκη, και τα άλλα καλά παιδιά του νέου σοσιαλισμού, που δεν διαθέτουν ούτε καν φακό.
Η ευκαιρία για το νέο ΠΑΣΟΚ, που κατά τη γνώμη μου εκτελεί προδιαγεγραμμένη πορεία και προδιατεταγμένη αποστολή, άσχετα αν τα μισά και πλέον επίσημα στελέχη του μπορεί να μη το αντιλαμβάνονται καν, ήταν μοναδική. Με πρόσχημα τη κρίση, το ΔΝΤ, το μνημόνιο, κλπ. κατάφερε να περάσει μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο ότι απαράδεκτο μέτρο ονειρεύεται η «νέα τάξη» εδώ και δεκαετίες. Η Ελλάδα ζει σαν υποκείμενο σε πείραμα κάποιου ψυχολόγου της παγκοσμιοποίησης, χάνοντας προνόμια και κεκτημένα, που γενιές ολόκληρες Ελλήνων και μη, αγωνίστηκαν για να κερδίσουν.
Και όπως στα περίφημα αυτά ψυχολογικά πειράματα, όπου οι εθελοντές «πειραματόζωα» κάνουν πράγματα που δεν θέλουν, και από τα οποία μπορούν να αποχωρήσουν ανά πάσα στιγμή (αλλά περιέργως δεν το κάνουν), έτσι κι εμείς, ωσάν υπνωτισμένοι, λες και είμαστε mesmerized, ακολουθούμε πειθήνια τα κελεύσματα του κάθε Παπακωνσταντίνου, και δεχόμαστε σαν ζαλισμένοι και αδιαμαρτύρητα σχεδόν, το κυριολεκτικά καθημερινό χαστούκι, που μας επιφυλάσσει η κυβέρνηση μας, με το πρόσχημα της ….τρόικας. Ώρες ώρες αναρωτιέμαι, και σε τι διαφέρει το σημερινό καθεστώς από το αντίστοιχο της κατοχής; Όπου με πρόσχημα τους Γερμανούς μπόσηδες, η τότε κυβέρνηση απλά διεκπεραίωνε τις διαταγές;
Ε, λοιπόν, όπως και τα ποντίκια, που αν τα βάλεις στη γωνία, πηδάνε για το λαιμό, έτσι κι εμείς, στη γωνία εδώ και καιρό, θα πρέπει να ορμήξουμε για το λαρύγγι. Και δεν χρειάζεται κάποιο σάλτο μορτάλε, ούτε χρειάζεται να γίνουμε Λιβύη. Αρκεί να συνειδητοποιήσουμε ότι το ΠΑΣΟΚ μας κυβερνά με τη συναίνεσή μας. Και πως αν την αποσύρουμε, το ΠΑΣΟΚ θα φύγει με ελαφρά πηδηματάκια. Κάπως όπως και ο Μπουμπάρακ, αλλά χωρίς αίματα. Μπορούμε πολύ εύκολα, ανά πάσα στιγμή να πούμε «όχι άλλο, δεν θα πάρουμε», και να ζητήσουμε να εξαιρεθούμε από το πείραμα. Να πάμε σε εκλογές. Σύντομα. Να δοκιμάσουμε κάτι άλλο, πιο γνήσιο, σαφώς πιο άφθαρτο, και εν πάση περιπτώσει όχι τόσο ξεκούδουνα πουλημένο… Στο χέρι μας είναι.
Strange Attractor

Friday, February 25, 2011

Η προφητική διορατικότητα του Χάρρυ Κλυνν

Κλικ ΕΔΩ
Και ΕΔΩ



ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΣΥΝΤΑΞΗ


Καθόμασταν εκεί στο καφενείο στην Καλαμαριά και τα συζούσαμε…
Βαρύς ο χειμώνας που περνάμε, βαρύς κι ασήκωτος ο ρημάδης… Όχι, βέβαια, από πλευράς καιρού, γιατί, εδώ που τα λέμε, στη Σαλονίκη δε βάλαμε ούτε καπαρντίνα...
Αλλά από την μια το καλαμπαλίκι με το μνημόνιο και την Τρόικα, από την άλλη την παίρνουμε δε την παίρνουμε την τέταρτη δόση, απ’ την παρ’ άλλη το συνταξιοδοτικό… Μας κάτσανε καπάκι και τα κλειστά επαγγέλματα και ήρθε κι έδεσε το πράμα.
Άντε να ’ρθει το καλοκαιράκι λέγαμε, μπας και φύγει η σκουντούφλα.
Δεν μπορεί, κάπου θα ηρεμήσουν τα πράγματα. Κάπου θα θυμηθεί η Ευρώπη ότι τη λένε Ευρώπη, κάπου θα κάτσουν και θα το σκεφτούν οι «αγορές» πιο ψύχραιμα και θα ηρεμήσουν τα πράματα.
Mετά την τρικυμία η γαλήνη, λέγανε οι παλαιότεροι.
Kι εγώ τα ίδια έλεγα και δημοσίως μάλιστα , αλλά η επιστολή του φίλου μου του Βασίλη με προβλημάτισε.
Σας αφήνω να την διαβάσετε:

Μεγάλε Χάρρυ Κλυνν, σε χαιρετώ στη διαπασών και να μου επιτρέψεις να σου πω ότι πολύ κορόιδο πιάνεσαι καθ’ ότι και αμελέτητο σε συλλαμβάνω κι αν συνεχίσεις να βαράς την ίδια βιόλα, αποβολή τριήμερος και την επομένη με τον κηδεμόνα σου.
Kαι αποράω με την πάρτη σου, γιατί σε θεωρώ γάτο με πέταλα, που ρουφάς κι εσύ τον φιδέ και πιστεύεις ότι θα ’ρθουν και θα κάτσουν τα πράγματα.
Kαλά, σε πήραν και σένα τα σκάγια και αμολάς τις ψιλοκοτσανίτσες σου;
Πού να κάτσουν, ρε μεγάλε, τα πράματα, δε βλέπεις ότι γίνεται της πόπης και εντός και εκτός και επί τα αυτά μέρη;
Δε βλέπεις, που ο διατητής είναι έτοιμος να σφυρίξει τη λήξη και η ομάδα χάνει Χαβάη 5-0;
Είσαι τόσο μούσμουλο που πιστεύεις ότι μπορούμε με τον Γιωργάκη και τον Παπακωνσταντίνου, με τον Σέσκουλα και τον Βλίτα να ισοφαρίσουμε στις καθυστερήσεις;
Εδώ, η μούρλα πήρε την βίτσα και μας πλάκωσε κι εσύ  ψάχνεις να βρεις αν περπατάει η αχελώνα ανάσκελα;
"Δεν είναι βιώσιμο το ασφαλιστικό μας σύστημα, δεν υπάρχει σάλιο" λέει, ο Λοβέρδος… Σώπα ρεεε…
"Τα χρέη μας είναι ανυπολόγιστα" μας τσαμπουνάει ο κάθε κύριος Μπιρμπιτσόλης…
"Οι φοροδιαφεύγοντες ήρθε η ώρα να τα ξεράσουν…"
"Η πολιτεία θα είναι αμείλικτη με τους φοροφυγάδες…"
Και ξαφνικά ακούστηκε ότι πρέπει να επανέλθει το καθεστώς της προσωποκράτησης για χρέη προς το δημόσιο!
Kαλά, ρε γίγαντα, το μυαλά των ανθρώπων, πρέπει να είναι από βρεμένη τσακμακόπετρα...
Nα επανέλθει, ρε μάγκες, να επανέλθει...
Για τα χρέη του δημοσίου όμως, να μην επανέλθει;
Δηλαδή, άμα χρωστάει ο Mπαρδαμπίλιας τρία χιλιάρικα, τον εχώνουμε στη στενή και το δημόσιο που χρωστάει της Παναγιάς τα μάτια, τ’ αφήνουμε στην απόξω;
Ποιος χρωστάει, ρε μάγκες; Όχι, για να ξέρουμε δηλαδή...
O εργατάκος που αγοράζει το παντελόνι μπατζάκι, μπατζάκι ή οι δημόσιες υπερεσίες σας, που έχουν μαζέψει όλους τους χαραμοφάηδες και τους ξαπλωκαρεκλάκηδες  για να μας κάνουν τη ζωή δύσκολη;
Nα επανέλθει για όλους... Nα σας μπουζουριάσουνε όλους μαζί, γιατί εσείς οι τσιρλόμαγκες είστε τ’ αφεντικά σ’ αυτό το μπατιρισμένο μαγαζί που λέγεται ελληνικό δημόσιο.
Kαι το μαγαζί αυτό, ποιος το μπατίρισε, ρε θείο; O ραδίκιας και ο μαρούλιας;
Eσείς ρε, δεν το φουντάρατε στον πάτο;
Ποιος είναι ρε, το κουμάντο σ’ αυτό το ψιλικατζίδικο;
O Ταρζάν και η τσίτα;
Εσείς δεν είσαστε που κρατάτε την πλάκα και το τεμπεσίρι;
Nαι ρε κι εγώ, όχι μόνο υπέρ της προσωποκράτησης είμαι... Και υπέρ της υπουργοκράτησης είμαι και υπέρ της πρωθυπουργοκράτησης είμαι...
Και μας βγαίνει από πάνω κι ο Αντωνάκης ο Σαμαράς να μας πουλήσει πολυτρέτο περί κρατική αστοργία, ανικανότη, και έλλειμμα κοινωνικών παροχών και τράβα με κι ας κλαίω…
Ρε, άντε παένετε κι εσείς από δω, σας γνωρίσαμε κι εσάς… Και από την καλή και από την ανάποδη με τους αλογοσκούφηδες και τους σκυλοτραγιάσκες σας…
Κοίτα να δει ρε, πολιτικοί που μας κυβερνάνε…
Tώρα θα μου πεις, στον έτσι και τον αλλιώτικο κολλήσαμε; Στην Αλέκα, στον Τσίπρα, στον Καρατζαφέρη και στ’ άλλα τα παιδιά;
Eδώ, οι αετοί του της Ευρώπης τα κάνανε μπάχαλο και ’μεις την ψάχνουμε με τους γλάρους της Eλλάδας;
Kαλά, ρε μεγάλε, τί έγινε αυτή η ενωμένη Ευρώπη που λέγανε; Με τον κύριο Μπερλουσκόνι… Μακαρόνι… Παπαρόνι, πως τον ελένε, θα υλοποιήσουμε το όραμα της Ευρώπης των λαών; Τί είναι, ρε τεράστιε, το όραμα της Ευρώπης, αστακομακαρονάδα και τρίψε από πάνω και λίγο τυράκι;
Ή θα το υλοποιήσουμε με την κυρία Μέρκελ και τ’ άλλα τα τσουτσέκια του στιλ Σαρκοζί Κάρλα Μπρούνι, Μανουέλ Μπαρόζο, Χοσέ Μαρία Αθνάρ κι ο Αντώνης ο Βαρκάρης ο Σερέτης , που μόλις κλάσει ο Ομπάμα πλέκουνε δέκα κασκόλ μονοκοπανιά...
Μεγάλε, παρ’ το χαμπάρι, στην ψύχρα μας δουλεύουνε κι οι από εδώ κι οι απο εκεί και οι από πέρα…
Καθότι βγαίνει η Νου Δου και λέει ότι το ΠΑΣΟΚ διέλυσε τη χώρα…
Βγαίνει το ΠΑΣΟΚ και λέει η Νέα Δημοκρατία και η συντηρητική παράταξη πήγανε την Ελλάδα 30 χρόνια πίσω…
Και ξέρεις ποια είναι η πλάκα, κολλητέ μου;
Kαι οι δυο τους αλήθεια λένε…
Άντε και καλή σύνταξη… Στα διακόσια!!!

Thursday, February 24, 2011

ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ

ΠΕΤΡΕΣ ΞΥΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑΟΥΡΤΙΑ !..
ΑΛΛΑΞΕ ΧΕΡΙΑ Η ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

Μεγάλη ήταν η σημερινή διαδήλωση που επισφράγισε τη γενική απεργία χωρίς να υπερβαίνει όμως εκείνη της 5ης Μαϊου πέρσυ. Ηταν όπως πάντα κομμένη σχεδόν στα δύο.
Οι διαδηλωτές του ΠΑΜΕ πέρασαν γρήγορα μπροστά από τη Βουλή και διαλύθηκαν, ενώ λίγοι έκατσαν να δουν τη συνέχεια. Τα συνθήματα αυτή τη φορά ήταν πιό προχωρημένα και έδειχναν πάθος από πολλά μπλογκ ανεξαρτήτως ηλικίας. “Δεν θα πεθάνουμε”, “κλέφτες, αλητες, προδότες”, “Οχι θυσία για την πλουτοκρατία” .  Ο κόσμος ιδιαίτερα μαχητικός δείχνει να συνειδητοποιεί ότι έχουμε περιέλθει σε κατάσταση κακιάς χούντας.
Οι διαδηλωτές που  δέχθηκαν κατ’ αρχήν την επίθεση ήταν εκπαιδευτικοί έξω απ’ το υπουργείο των οικονομικών, αλλά δεν έδειξαν να πτοούνται. Το ίδιο οι προστρέξαντες κουκουλοφόροι φάνηκαν σήμερα ιδιαίτερα επίμονοι, αλλά και προετοιμασμένοι. Δόθηκαν αψιμαχίες επί 3 περίπου ώρες με διακύβευμα τον έλεγχο της πλατείας Συντάγματος, η οποία άλλαξε χέρια δυό-τρεις φορές!

Ένταση και εκτεταμένες συμπλοκές, με πυκνές ρίψεις μολότοφ από ομάδα διαδηλωτών και βομβίδων κρότου – λάμψης αλλά και χημικών από αστυνομικές δυνάμεις, σημειώθηκαν στην κάτω πλευρά της πλατείας Συντάγματος, δίπλα ακριβώς από το κτήριο του υπουργείου Οικονομικών.
Σύμφωνα με τις μέχρι στιγμής πληροφορίες ένας ηλικιωμένος άνδρας τραυματίστηκε κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων, ενώ οι…Αρχές προχώρησαν στη σύλληψη ενός ατόμου στην πλατεία Συντάγματος.
Ο νεαρός ήταν οπλισμένος σαν «αστακός», καθώς στην κατοχή του βρέθηκαν ένα τσεκούρι, ένα τόξο και άλλα όπλα.
Οι αστυνομικές δυνάμεις προχώρησαν σε εκτεταμένη χρήση χημικών καθώς και βομβίδων κρότου – λάμψης, προκειμένου να απωθήσουν ομάδα διαδηλωτών, που τους επιτέθηκε με πέτρες, ξύλα και γιαούρτια.
Εντύπωση, αλλά και τρόμος προκλήθηκαν από μολότωφ(?) που δεν έσβυναν, σαν να κόλλαγαν πάνω στο στόχο τους.  Κάηκε μια μοτοσυκλέτα της ομάδας Δίας ενώ ο αναβάτης αστυνομικός άρπαξε κι αυτός και δεν έλεγε να σβύσει η φωτιά. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο…

Αυτή ήταν σίγουρα η φωτογραφία της ημέρας

ΣΤΗ ΘΕΣ/ΝΙΚΗ ΠΡΟΤΙΜΗΣΑΝ ΤΟ ΠΑΜΕ

Μαζικές και δυναμικές ήταν οι πορείες των εργατικών συνδικάτων στη Θεσσαλονίκης λέει το κορυφαίο ιστολόγιο ταχαλια.  Μεγαλύτερη πορεία αυτή του ΠΑΜΕ με περισσότερες από 4.000 κόσμου να ξεκινούν από το άγαλμα του Βενιζέλου και να…καταλήγουν στο πρώην ΥΜΑ-Θ. Με λιγότερο κόσμο αλλά εξίσου δυναμική παρουσία διαδήλωσαν τα μέλη του Εργατοϋπαλληικού Κέντρου Θεσσαλονίκης και της Ένωσης Δημοσιοϋπαλληλικών Οργανώσεων.
Οι εκπρόσωποι των αριστερών σχημάτων που εκπροσωπούνται στο ΕΚΘ τράβηξαν τον κόσμο τους από την πορεία της ΓΣΕΕ και ακολούθησαν την πορεία του ΠΑΜΕ. Έκπληκτοι οι πρόεδροι ΕΚΘ και ΕΔΟΘ, Τσαραμπουλίδης και Κετικίδης (προσκείμενοι στο ΠΑΣΟΚ) έβλεπαν τον κύριο όγκο της πορείας της ΓΣΕΕ να ακολουθεί το ΠΑΜΕ (ΚΚΕ).
Σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση εισέπραξε το μήνυμα ενώ εκτιμάται ότι ανάλογες κινήσεις απομόνωσης των πράσινων συνδικαλιστών αναμένεται να αυξηθούν το επόμενο διάστημα.

Tuesday, February 22, 2011

Aναδρομική επιμήκυνση

ΓΑΠ: ο νεκροθάφτης της Μεταπολίτευσης


Δυο οικογένειες και μια τρίτη (εμβόλιμη) έκτισαν την Μεταπολίτευση. Οι οικογένειες Καραμανλή, Παπανδρέου και Μητσοτάκη. Η τελευταία μπήκε στο παιχνίδι όταν η Γερμανία ζήτησε ως αντάλλαγμα απο τον Καραμανλή (για να συμφωνήσει με την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ), να συμπεριλάβει στη ΝΔ τον αρχιαποστάτη και να του δώσει μάλιστα και το υπουργείο Συντονισμού. Ο Καραμανλής το δέχθηκε και απο τότε αποκτήσαμε και μια τρίτη οικογένεια στην ηγεσία του πολιτικού συστληματος και την διαχείρηση του εθνικού πλούτου. Στην δεκαετία του 90 πάλι οι Γερμανοί επέβαλαν και μια άλλη «οικογένεια», τους «εκσυγχρονιστές» του Σημίτη, για να εμπεδώσουν καλύτερα οι Έλληνες την εποχή του Μάαστριχτ και της Ζήμενς. Όπερ και εγένετο με πολύ ευδιάκριτα αποτελέσματα σήμερα.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Ανδρέας Παπανδρέου οργάνωσαν το εγχώριο πολιτικό σύστημα βάσει των καλύτερων παραδόσεων της Δεσποτείας. Με τις αυλές τους, τους διαδόχους τους, τους ταμίες τους και του δουλοπάροικους τους – εμάς,  τους ψηφοφόρους.  Ο Καραμανλής οργάνωσε το πολιτικό σύστημα της «ευρωπαϊκής Ελλάδας» και το περιέβαλε με την λεοντή της Γαλλικής Δημοκρατίας . Πιο λαϊκός, ο καθηγητής στο Μπέρκλευ Ανδρέας Παπανδρέου εφάρμοσε στην Ελλάδα τις liberal ιδέες του αμερικανικού μεταταταξικού «χωνευτηριού». Και οι δυο μαζί κατάφεραν μια ιδότυπη εθνική συμφιλίωση. Ο πρώτος με την ελληνική ευρωπαϊκή «αστική τάξη» και ο δεύτερος με τις «δημοκρατικές δυνάμεις».
Ο Ανδρέας όμως έφερε μαζί και τους «μη προνομιούχους».  Εκείνους δηλαδή που καθοδηγούμενοι από τα συμπλέγματα κατωτερότητας τους δεν μπορούσαν να γίνουν τίποτα άλλο από νεόπλουτοι και κερδοσκόποι. Ιστορικά, η πείνα των τελευταίων αποτέλεσε το γόνιμο έδαφος πάνω στο οποίο αναπτύχθηκε η λεγόμενη «διαπλοκή».
Τελικά, οι δυο εμβόλιμοι πρωθυπουργοί επέτρεψαν και ενθάρρυναν την διαπλοκή. Στην βάση αυτή μπόρεσε και κυριάρχησε τις τελευταίες δεκαετίες η γερμανικού τύπου διαφθορά και ο αθέμιτος ανταγωνισμός στις επικοινωνίες, τα όπλα, τις κατασκευές, τις υποδομές, τον τουρισμό.
Το κρίσιμο σημείο ήταν η διαδοχή. Οι δυο πατριάρχες του πολιτικού συστήματος θεωρούσαν μέγα λάθος την επιλογή των διαδόχων από τις αυλές τους. Επιβεβαιώθηκαν και οι δυο. Με μια διαφορά. Ενώ ο Κώστας Καραμανλής ο Β΄ δεν έκανε απολύτως τίποτα, ο Γεώργιος Ανδρέα Παπανδρέου παρέδωσε το σύστημα με τον θρόνο και όλα τα οικόσημα στο ΔΝΤ. Έτσι το σύστημα της Μεταπολίτευσης κατέρρευσε και η Ελλάδα έκανε ένα άλμα προς το παρελθόν. Επέστρεψε στην Βαυαροκρατία.
Ο Γ.Α. Παπανδρέου επέλεξε να είναι ο τελευταίος της Μεταπολίτευσης. Αφού μόνος του (όπως δηλώνει τώρα ο Στρος Καν) παρέδωσε τα σκήπτρα της Δεσποτείας στο ΔΝΤ.
Μαζί με την Ελλάδα κατέρρευσαν και οι αυλές με τα τζάκια, ενώ και η χθεσινή διαπλοκή πνέει τα λοίσθια. Ο Λαμπράκης πέθανε και οι επίδοξοι διάδοχοι των χθεσινών επικυριάρχων μόνο για να κλείνουν πρώτο τραπέζι πίστα στο Ρέμο και το Μερτσέντες κάνουν. Ούτε καν ένα ποδοσφαιρικό αγώνα δεν μπορούν να διοργανώσουν.
«Τι να κάνουμε;», που θα ρωτούσε και ο Βλαδίμηρος Ίλιτς. Η επόμενη Ελληνική Δημοκρατία θέλει χρόνο για να συγκροτηθεί – και η Αναθεώρηση του Συντάγματος δεν μπορεί να έλθει μόνο μέσα από τους σχεδιασμούς συνταγματολόγων και τομεαρχών. Θα είναι το αποτέλεσμα ενός πρωτόγνωρου κοινωνικού και πολιτικού γίγνεσθαι, αναίμακτου ελπίζουμε.
Με αυτή την έννοια ο Σαμαράς έχει όλους τους λόγους για να «καθυστερεί» και να οργανώνεται. Δεν μιλάμε για μια «απλή» κατάληψη της εξουσίας, ύστερα από εκλογές. Αλλά για την εκκίνηση μιας οδυνηρής και πολύχρονης πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής διαδικασίας – ενός ιστορικού προτσές – το οποίο εξηγεί άριστα κατά την γνώμη μου ο Ελευθέριος Μπαλτάς στο «Δεν θέλουμε μια πρόσκαιρη γεύση εξουσίας. Θέλουμε να τα αλλάξουμε όλα….»
Υπάρχει όμως και το «αλλά». Πάντα.
Ο Αντώνης Σαμαρά είναι ο πρώτος που συνέδεσε την μελλοντική ηγεσία του με τη  «Νέα Μεταπολίτευση» και μίλησε για «κατάρρευση του πολιτικού συστήματος». Είναι επίσης ο μόνος από την σημερινή πολιτική ηγεσία που διαθέτει το όραμα και την τόλμη. Και επίσης ισχύει πάντα ότι το παλιό αργεί να πεθάνει και το καινούργιο να γεννηθεί.
Όμως εκτός από χρόνο, τα οράματα χρειάζονται για να υλοποιηθούν και το κατάλληλο πολιτικό προσωπικό. Μέχρι στιγμής ο Σαμαράς επέλεξε να διαμορφώσει πρώτα την πολιτική και μετά το πολιτικό προσωπικό, αν και ορισμένοι επέμεναν ότι έπρεπε να γίνει το αντίστροφο. Η κατάσταση όμως έχει αλλάξει δραματικά στον χρόνο που πέρασε. Τώρα ήρθε ο καιρός να ανανεώσει ριζικά και το πολιτικό προσωπικό.
(FactorX σε μια ιδέα του Μ. Τασιόπουλου)

ΤΟΙΣ ΚΕΙΝΩΝ ΡΗΜΑΣΙ ΠΕΙΘΟΜΕΝΟΙ
























Απεργοί, εργάτες, φοιτητές, σπουδαστές, συνταξιούχοι, μετανάστες, φορτηγατζήδες, φαρμακοποιοί, συνδικαλιστές, δημόσιοι υπάλληλοι, μισθωτοί, έμποροι, καταστηματάρχες, απεργοί πείνας, αγρότες… Ένοχοι όλοι… κακούργοι… εχθροί του κράτους και της έννομης τάξης…
Αποφάσισαν και τους καταδίκασαν (τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι)  ΟΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ…
Ο Θεός της δημοσιογραφίας να σας λυπηθεί…

Monday, February 21, 2011

Βερολίνο Φοιτητικές διαμαρτυρίες σε ομιλία του Γιώργου Παπανδρέου στο πανεπιστήμιο Χούμπολντ


Eπεισοδιακά εξελίχθηκε η διάλεξη του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου στο πανεπιστήμιο Χούμπολντ
Επεισοδιακά εξελίχθηκε διάλεξη του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου στο πανεπιστήμιο Χούμπολντ του Βερολίνου, την παραμονή της συνάντησης με την καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ.

Ομάδα φοιτητών διέκοψε την ομιλία του κ. Παπανδρέου φωνάζοντας συνθήματα στα ελληνικά, όπως «Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, να ληστεύει το λαό», χρησιμοποίησαν βαριές εκφράσεις κατά του πρωθυπουργού και επιχείρησαν να ξεδιπλώσουν αντικυβερνητικό πανό.

Μία Ελληνίδα, που βιντεοσκόπησε τα τεκταινόμενα, δήλωσε σε δημοσιογράφους ότι είναι μία πρωτοβουλία που έλαβαν φοιτητές που σπουδάζουν στην ευρύτερη περιοχή του Βερολίνου και αποφάσισαν να διαμαρτυρηθούν στη διάρκεια της ομιλίας του πρωθυπουργού.

Οι νεαροί διέκοψαν επανειλημμένα την ομιλία του κ. Παπανδρέου, ο οποίος τους παρότρυνε να τον ακούσουν και μετά να διαμαρτυρηθούν. Εντούτοις, η διάλεξη δεν συνεχίστηκε παρά μόνο μετά την απομάκρυνση των νεαρών από την αίθουσα.

«Όπως έλεγα, η δημοκρατία δεν είναι εύκολη» είπε ο πρωθυπουργός καθώς αποχωρούσαν οι διαμαρτυρόμενοι φοιτητές από την αίθουσα. «Θα ήθελα να ακούσω τις απόψεις των παιδιών», πρόσθεσε, ρωτώντας εάν υπάρχει κάποιος εκπρόσωπός τους να λάβει το λόγο.

«Κανείς δεν είναι λέει ότι είναι εύκολη υπόθεση οι αλλαγές που κάνουμε στην Ελλάδα, αλλά είμαστε έτοιμοι να το υποστούμε» είπε ο πρωθυπουργός σημειώνοντας ότι «μακάρι η διαμαρτυρία από μόνη της να έλυνε το πρόβλημα στην Ελλάδα».

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=385939&dt=21/02/2011#ixzz1Ecxvk4Az

ΟΥΤΕ ΙΕΡΟ, ΟΥΤΕ ΟΣΙΟ...

ENA ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΒΙΝΤΕΟ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Η δύναμη των ανεξάρτητων bloggers, το μπουζουξίδικο στο ακίνητο της κ. Ε. Χριστοφιλοπούλου και οι δυο απορίες...

Mια σημαντική νίκη των ανεξάρτητων bloggers βλέπουμε τις τελευταίες μέρες. Ενώ στην αρχή τα ΜΜΕ κατόρθωναν να θάβουν εντελώς κάθε απαράδεκτη απόφαση της νέας κυβέρνησης (κατάργηση υπουργείων εθνικής συμβολικής σημασίας, απάλειψη εθνικού χαρακτήρα της παιδείας, επίσκεψη Γιωργάκη στον Ερντογάν, γραφικότητες με Ασεμπίγιο, σκάνδαλο με υβριδικά αυτοκίνητα και πολλά άλλα), τώρα πια τα μέσα ενημέρωσης έχουν αναγκαστεί να προβάλλουν τα μεγάλα θέματα που πρώτα τα blogs αναδεικνύουν.

Για παράδειγμα αναφέρουμε την... τραγελαφική κατάσταση στο λιμάνι με την Cosco, την παρωδία με την επιλογή Γενικών Γραμματέων στα υπουργεία, την εξαπάτηση του κόσμου στο θέμα της απόσυρσης των αυτοκινήτων, τη διατήρηση ή αύξηση (!!!) όλων των εμμέσων φόρων, το μπουζουξίδικο που λειτουργούσε παρανόμως στο ακίνητο της υφυπουργού Παιδείας Ε. Χριστοφιλοπούλου κ.α.

Πρώτα τα ιστολόγια ανέδειξαν όλα αυτά τα θέματα και στη συνέχεια τα κεντρικά ΜΜΕ αναγκάστηκαν να ακολουθήσουν. Ιδιαίτερη δημοσιότητα δόθηκε τις τελευταίες δύο μέρες στο ζήτημα της παράνομης λειτουργίας μπουζουξίδικου επί 17 χρόνια σε ακίνητο ιδιοκτησίας Χριστοφιλοπούλου. Σε περιοχή αμιγούς κατοικίας, ο χώρος νοικιάστηκε για να λειτουργήσει νυχτερινό κέντρο. Όταν αυτό διαπιστώθηκε, οι αρμόδιες υπηρεσίες ανακάλεσαν την άδεια λειτουργίας. Η κα Χριστοφιλοπούλου όμως συνέχισε κανονικά τη μίσθωση. Προφανώς, η παρανομία τής ήταν αδιάφορη. Σήμερα βγήκε στα ΜΜΕ αλλά δεν μπόρεσε να απαντήσει...

Αξίζει πάντως να υποβληθούν δύο απορίες που ακούμε να έχουν οι πολίτες:
1) Μετά από αυτά και ως υφυπουργός Παιδείας πλέον, σκέφτεται η κα. Χριστοφιλοπούλου να εντάξει στο πρόγραμμα μαθημάτων των σχολείων και ένα νέο μάθημα, την "Αγωγή του παρανομούντος πολίτη";

2)
Εκτός από το χώρο του νυχτερινού κέντρου, υπήρχαν άραγε στο ακίνητο και άλλοι χώροι, που μπορούσαν να χρησιμεύσουν για τη λειτουργία "συναγωγής";


Διαβάστε περισσότερα εδώ: http://apneagr.blogspot.com/2009/11/bloggers.html#ixzz1Ebe5hyMh

Έρχονται μαύρες μέρες για την Υγεία

Με μια κίνηση που δείχνει για μια ακόμη φορά πως το μόνο που νοιάζει την κυβέρνηση, είναι η ΦΥΣΙΚΗ ΕΞΟΝΤΩΣΗ του Ελληνικού λαού, την ίδια στιγμή που υποκριτικά ο Υπουργός Υγείας καλούσε σε διάλογο τους γιατρούς για να "συζητήσουν δημοκρατικά" τις αντιρρήσεις τους για το νέο πολυνομοσχέδιο - έκτρωμα, στην απόφαση Υ9/137380/2011 (ΦΕΚ αρ.φυλλου 146 τευχος δευτερο,10 Φεβρουαριου 2011), οι αλλαγές στον Κανονισμό περίθαλψης ασφαλισμένων του ΟΠΑΔ, αφαιρούν ΗΔΗ τη ....
δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης απο τους μη συμβεβλημένους με τον ΟΠΑΔ γιατρούς στο όνομα της “αδυναμίας ουσιαστικού ελέγχου της συνταγογράφησης από ιδιώτες ιατρούς μη συμβεβλημένους με τον ΟΠΑΔ”. Στο ιδιο ΦΕΚ, αφαιρείται και η δυνατότητα είσπραξης απο τον ασφαλισμένο του ΟΠΑΔ του ποσού των (20 €) που προβλέπει το ταμείο όταν επισκέπτεται μη -συμβεβλημένο γιατρό.


Στην πράξη αυτές οι αλλαγές είναι το προοίμιο του πλήρους αποκλεισμού των μη συμβεβλημένων με ταμεία γιατρών από τη δυνατότητα διάγνωσης και θεραπείας των ασθενών τους (με καταβολή της ενδεχομένης εργαστηριακής και φαρμακευτικής δαπάνης από τον ασφαλιστικό τους φορέα), και κυρίως είναι ένας ωμός εκβιασμός ώστε όλοι οι γιατροί να συμβληθούν με το νέο ασφαλιστικό φορέα με τις εξευτελιστικές αμοιβές που ετοιμάζουν.

Περαιτέρω, αυτό σημαίνει τα εξής:

Ποιός ΣΟΒΑΡΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ, θα δεχθεί να συμβληθεί με το νέο υπερ-ταμείο με τέτοια άθλια σύμβαση; Κανείς. Και τι θα γίνει τότε; Εαν κάποιος ασθενής θελήσει να επισκεφθεί ένα μη συμβεβλημένο ιατρό, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να εισπράξει τα 20€ που με το παλιό σύστημα θα του έδινε το ταμείο του ΑΛΛΑ θα αναγκαστεί να πληρώσει και τα φάρμακά του! Και άντε, πές ότι 50-80 ευρώ έχουμε να δώσουμε προκειμένου να επισκεφθούμε το γιατρό, ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ όμως ΠΩΣ ΘΑ ΤΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ, όταν γνωρίζουμε πολύ καλά, πόσο ακριβά είναι τα περισσότερα;

Οι γιατροί θα αντιδράσουν, είναι βέβαιο. ΤΟ ΠΙΟ ΠΙΘΑΝΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ οι περισσότεροι θα διακόψουν οποιαδήποτε σύμβαση με ταμεία. Αν κάποιοι συμβληθούν θα είναι βέβαιο ότι μάλλον για "κακομοίρηδες" θα πρόκειται. Διότι κακομοίρης θα είναι ένας γιατρός που θα συμβληθεί με μισθό 600€ το μήνα! Εδω παίζουν κι άλλα σενάρια. Ας πούμε ότι θα συνεχίζουν να πληρώνουν τους γιατρούς "κατα περίπτωση" με 15€ όπως και τώρα: στην περίπτωση αυτή, είναι άλλο για τον γιατρό να βλέπει μια μερίδα του πληθυσμού με 15€ (τους δημοσίους υπαλλήλους) και άλλο να βλέπει ΟΛΟ τον πληθυσμό με την ίδια αμοιβή! Αλλά και πάλι ας πούμε ότι θα δίνουν (λέμε τώρα) και 5000 μισθό: ΠΟΙΟΣ ΕΓΓΥΑΤΑΙ ότι οι γιατροί θα πληρώνονται όταν ΗΔΗ το κράτος τους έχει ένα χρόνο απλήρωτους; (τους συμβεβλημένους με τον ΟΠΑΔ γιατρούς).

Υπάρχουν κι άλλοι παράμετροι: Εαν επιλεχθεί η λύση του μισθού και συμβληθούν οι γιατροί, τότε οι "καλοί" γιατροί οι οποίοι θα δέχονται πολλαπλάσιο κόσμο από κάποιους "άσχετους" ΠΩΣ ΘΑ ΔΕΧΘΟΥΝ να ΑΜΟΙΒΟΝΤΑΙ με τον ίδιο μισθό με τους άσχετους; Αποκλείεται λοιπόν να το δεχθούν, σας το υπογράφω. Κι άλλο: ένα minimum αξιοπρεπές ιατρείο έχει νοίκια, έχει κοινόχρηστα, έχει μηχανήματα, έχει internet για ενημέρωση, έχει συντήρηση. Ολα αυτά ξεπερνούν τις 2000 ευρώ μηνιαίως στην καλύτερη περίπτωση. ΑΡΑ;;;

Αρα η μόνη αντίδραση που μένει στους γιατρούς, είναι ΤΟ ΝΑ ΜΗ ΣΥΜΒΛΗΘΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΤΑΜΕΙΟ. Και τότε; Τότε θα "τιμωρηθούν" ίσως οι γιατροί ΑΛΛΑ ΚΥΡΙΩΣ θα την πληρώσουν οι ασφαλισμένοι!! Σατανικό το σχέδιό τους.

Κανένα δεν πείθει το Υπ. Υείας όταν λέει ότι "λόγω αδυναμίας ελέγχου" της συνταγογράφησης τα κάνει όλα αυτά. ΑΦΟΥ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΗΣΗ, τότε ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ και σε ΜΗ ΣΥΜΒΕΒΛΗΜΕΝΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ να συνταγογραφούν έτσι; Πάλι θα τους ελέγχει... Αβίαστα βγαίνει και πάλι το συμπέρασμα ότι ΩΘΟΥΝ τους ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ γιατρούς ΝΑ ΜΗ ΣΥΜΒΛΗΘΟΥΝ, και να στρέψουν σιγά-σιγά το σύστημα ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ!!!

Να γίνουμε δηλαδή Αμερική, όπου το πανάθλιο αυτό σύστημα απαιτεί να πληρώνει ο ασφαλισμένος τουλάχιστον 1000-2000€ το μήνα σε ιδιωτική ασφάλεια (καλά, αυτό είναι ανέκδοτο για την Ελλάδα), και η πλειοψηφία που δεν έχει να ΠΕΘΑΙΝΕΙ στο πεζοδρόμιο, οι δε αδίστακτες Ασφαλιστικές ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ή ΝΑ ΚΟΒΟΥΝ φάρμακα ανάλογα με τα γούστα τους και μακράν κάθε πραγματικής ανάγκης του ασθενούς.

Για να μη μπώ στα συνωμοσιολογικά (;) σενάρια περί "ανάγκης μείωσης του πληθυσμού".

Η πιο καλή λύση για μένα είναι ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΗΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΗΣΗΣ οι ΜΗ-ΣΥΜΒΕΒΛΗΜΕΝΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ, να αμοίβεται όπως αμοίβεται ο καθένας, Ο ΚΟΣΜΟΣ να επιλέγει, να παίρνει την απόδειξή του και το ταμείο να του δίνει τα 20€ ή όσα τέλως πάντων αποφασίσουν να δίνουν.

Εαν περάσουν τα σχέδια λοιπόν του Υπουργείου, και δεν εφαρμοστεί η παραπάνω λύση, τότε ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΠΟΛΥ ΜΑΥΡΕΣ ΜΕΡΕΣ για όλους μας.

(δείτε το το ιστολόγιο του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών εδω)

http://skinious.blogspot.com/2011/02/blog-post_20.html

Sunday, February 20, 2011

ΠΑΣΟΚ: η χαρά των εργολάβων, των αεριτζήδων και των κερδοσκόπων


«Εσεται ήμαρ….»
του Κώστα Ροδινού
«Την ώρα που το παγκόσμιο οικονομικό κλίμα φθάνει σε υψηλά τετραετίας, το ελληνικό πέφτει σε χαμηλά 40ετίας..» Διαπιστώνει η έρευνα του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου!
Δε θα πάω πολύ πίσω.
Το 1996, «έστησαν» τα Ιμια, πριν ακόμα ο Σημίτης καταλάβει ό,τι έγινε πρωθυπουργός.  Υστερα,  άρχισαν τις επισκέψεις οι έμποροι της ειρήνης: αεροπλάνα νέας γενιάς, φρεγάτες, άρματα και ότι βάζει ο νούς σας.  Αγοράζαμε ό,τι  μας πρότειναν! Το μεγαλύτερο εξοπλιστικό πρόγραμμα.  Και μερικοί χωρίς αιδώ, στοίβαζαν αργύρια,  με  προκαταβολές από τ’ αγέννητα…
Η χαρά των μεσαζόντων!
Υστερα, μας έδωσαν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Καμιά φορά αυτό που θέλεις γίνεται, αλλά  σε λάθος χρόνο!
Η Κυβέρνηση Σημίτη σχεδίασε  ένα  πρόγραμμα  «μεγάλων έργων»,  με αφορμή τους Αγώνες.
Οι «φτηνιάριδες» οι Αυστραλοί   έκαναν λυόμενες εγκαταστάσεις, αλλά εμείς ήμασταν …άρχοντες! Λάτρεις του …τσιμέντου!
Η χαρά των εργολάβων!
Το 1999  στήθηκε το κόλπο με το χρηματιστήριο. Κάθε χωριό, που σεβόταν τον εαυτό του, απέκτησε ΕΛΔΕ,  κάθε καφενείο και κάθε στάνη, απευθείας σύνδεση με την Σοφοκλέους και οι περισσότεροι έλληνες δυο-τρείς κωδικούς!  Αφήσαμε τις δουλιές μας για να γίνουμε …αεριτζήδες!
Όμως, αυτά τα πανηγύρια δεν κρατούν πολύ και έχουν άσχημο τέλος! Εγινε,  η  μεγαλύτερη αναδιανομή πλούτου στην ιστορία της χώρας, από τους πολλούς,  στους λίγους.  Οι τράπεζες εξυγίαναν τα χαρτοφυλάκιά τους, μεγάλες και μικρές  εταιρείες, αύξησαν τα κεφάλαιά τους! Ετσι γιγαντώθηκαν  και τα ΜΜΕ, που μπήκαν στο χρηματιστήριο,  κατ΄ εξαίρεσιν μάλιστα!
Την έπαθαν  οι μικροεπενδυτές που πίστεψαν ότι σε μια μέρα θα γίνουν πλούσιοι! Περιουσίες ολόκληρες άλλαξαν χέρια ή μετατράπηκαν σε χαρτιά άνευ ουσιαστικού αντικρύσματος!
Η χαρά των «νταβατζήδων»!
Στα χρόνια που ακολούθησαν, οι τράπεζες  πλημμύρισαν την αγορά με στεγαστικά, «διακοπο-δάνεια», «φοιτητο-δάνεια», «εορτο-δάνεια», «αυτοκινητο-δάνεια», «γαμο-δάνεια», πιστωτικές κάρτες.   Περνούσες τυχαία έξω από την τράπεζα και έφευγες με καταναλωτικό και …πιστωτική!  Νοικοκυριά και επιχειρήσεις βρέθηκαν χρεωμένοι ως το λαιμό!
Μετά ήρθε το ευρώ!

Για να ανταποκριθούμε, αρχίσαμε τις μαζικές ιδιωτικοποιήσεις, ανακαλύψαμε τις τιτλοποιήσεις, τις προεισπράξεις μελλοντικών εσόδων και τα  swaps! Εξοικειωθήκαμε και με τη …δημιουργική λογιστική!
Η χαρά των αεριτζήδων!
Όμως, μπήκαμε στον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης. Αποκτήσαμε ισχυρό νόμισμα!  Μια αδύναμη οικονομία, με ισχυρό νόμισμα. Ο εφιάλτης των οικονομολόγων!
Η μάννα μου μια μέρα, επιστρέφοντας  από τη λαϊκή, προέβλεψε τα δεινά:  «Το ματσάκι ο μαϊντανός, από εκατό δραχμές, έγινε ένα ευρώ!» Το κατοστάρικο  έγινε ευρώ!
Πριν τους Αγώνες, μας διέσυραν παγκοσμίως με τα «security gaps”! Μας πούλησαν   ο,τι ανοησία υπήρχε, σε συστήματα ασφαλείας!  Α, και οι εργολάβοι, που έφτασαν τα έργα στο κόκκινο, αντί  για πρόστιμα, πήραν «bonus» έγκαιρης παράδοσης!  Ακόμα θυμάμαι τον κ. Χυτήρη να επιτίθεται λαύρος εναντίον της Κυβέρνησης  γιατί ακύρωσε το σκέπαστρο του Ολυμπιακού Κολυμβητηρίου. «Το ΠΑΣΟΚ θα το τελείωνε», είπε ο ποιητής!
Μ’ αυτά και μ΄ εκείνα, το κόστος των αγώνων ξέφυγε από κάθε όριο! Ακόμα δεν μάθαμε πόσο μας κόστισαν!
Πόσες φορές δεν  πέρασε απ’ το μυαλό μου: τι θα έκαναν οι «Αθάνατοι», αν τους λέγαμε: «σταματήστε τις υπερβολές: δεν αντέχουμε!»
Μας έφαγε το φιλότιμο!
Το 2004,  ξεπέρασε  τις προσδοκίες μας. Στην κορυφή της Ευρώπης με το ποδόσφαιρο και στο Εβερεστ με τους Ολυμπιακούς!
Για ένα  «Ευχαριστούμε Αθήνα», τα δώσαμε όλα!
Πέρασε ένας  χρόνος μες τα πανηγύρια!  Πιστέψαμε ότι είχαμε και το κοκκαλάκι της νυχτερίδας! Μας ήθελε  ο θεός…
Το 2007 μετά από πολλά χρόνια, ξαναζήσαμε τη φρίκη και την τραγωδία, αλλά  ξεχνάμε εύκολα. Και γρήγορα! Μεγάλο κουσούρι.
Όταν το 2008, έσκασε η παγκόσμια οικονομική κρίση, ο Αλογοσκούφης, έσπευσε να παράσχει την προστατευτική ομπρέλα του κράτους για να σώσει τις τράπεζες από βέβαιη χρεωκοπία.
Οι  αμερικανοί άφησαν τη Lehman,  που ενσάρκωνε το αμερικανικό όνειρο να καταρρεύσει!  Και εδώ, αν άφηναν μια να καταρρεύσει, μπορεί να σοβαρεύονταν όλες οι άλλες!
Εκείνη την μακρυνή εποχή, ο  Παπανδρέου  έβγαζε  πύρινους λόγους εναντίον του Καραμανλή και των τραπεζών!
Οι Τράπεζες σώθηκαν προσωρινά, φορτώθηκαν όμως, με κρατικά ομόλογα και φόρτωσαν το κράτος με εγγυήσεις!  Και τις αποταμιεύσεις των ασφαλιστικών ταμείων, για να μην ξεχνιώμαστε.
Η σχέση κράτους- τραπεζών, μου θυμίζει ένα παλιό ανέκδοτο. Κάποιος  φοβόταν τον οδοντίατρο. Μόλις κάθησε για  απονεύρωση, έπιασε τον γιατρό απ’ τα αχαμνά: «γιατρέ, δε θα πονέσουμε ο ένας τον άλλον!»
Το πράγμα πήγαινε στραβά, αλλά ποιος θα τολμούσε να τα βάλλει μ΄ έναν λαό που γεύτηκε το νέκταρ του καταναλωτισμού; Χώρια που η διαπλοκή είχε γιγαντωθεί και μια δράκα επιχειρηματίες κρατούσαν τη χώρα σ’ ομηρία.
Κάτι ψέλλισε ο Καραμανλής, αλλά είχε την τύχη που έχουν πάντα  οι αγγελιοφόροι των κακών ειδήσεων. Στην πυρά!
Εκλέξαμε θριαμβευτικά εκείνον που κραύγαζε από  μπαλκόνια και εξώστες ότι  «λεφτά υπάρχουν»! Αφού βρέθηκαν για τις τράπεζες, θα βρεθούν και για τον λαό!  Ακρως πειστικό το επιχείρημα για τον απλό πολίτη, δε λέω!
Υστερα, ήρθε το Μνημόνιο!

Η χαρά των κερδοσκόπων!
Ένα χρόνο τώρα κόβουν συντάξεις, μειώνουν μισθούς, βάζουν φόρους, ανατρέπουν κατακτήσεις δεκαετιών και τελειωμό δεν έχει! Ούτε προοπτική!  Εχουν απαξιωθεί τα πάντα! Η μετοχή της Εθνικής που κάποτε ήταν 49 ευρώ, έφτασε να βολοδέρνει κάπου μεταξύ 6 και 7 ευρώ!
Όμως, να μην είμαστε …αχάριστοι! Ξαφνικά, ανακαλύψαμε τον ορυκτό πλούτο της χώρας!  Καλά πού ήσαν όλοι αυτοί,  κρυμμένοι τόσα χρόνια; Μέχρι και κοινό υπουργικό συμβούλιο θα κάνουμε με το Ισραήλ που  εθεωρείτο  χώρα εχθρική!
Και σαν μην έφταναν αυτά, κάποιοι βάλθηκαν να αλλοιώσουν την  ιστορία μας κατά τα πρότυπα της παγκοσμιοποίησης.
Και πριν λίγες μέρες, επιχείρησαν  να  βάλλουν χέρι και την περιουσία του δημοσίου! Από καιρό τη γυροφέρνουν και ξερογλύφονται! Τυχαία ήταν τόσα δημοσιεύματα στον ξένο τύπο;
«Κυνηγημένος από τα χρέη, με το μακρύ χέρι του κράτους να παραμονεύει, την ακρίβεια να τον τσακίζει και το φάσμα της χρεωκοπίας μπροστά του, σιγά να μην ασχοληθεί ο έλληνας! Θα περάσει στο ντούκου»,  σκέφτηκαν οι επιτήδειοι!
Την πάτησαν!
Αυτός ο λαός μια ζωή, προδίδεται  από  Εφιάλτες και παραμελημένες Κερκόπορτες.
Όμως, εκεί που το έχουν  ξεγραμμένο,  σαλπίζεται   ένα  «’Ιτε», τον τσιμπάει μια σφήκα  εγωϊσμού   και  ξεπηδούν «πίδακες της Ανάστασης»!
«Οπου και να σας βρεί το κακό αδερφοί, όπου θολώνει ο νούς σας,  μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη»…
Η ελπίς ουδέποτε εκπίπτει…
Εσεται Ημαρ!

Ο Παπακωνσταντίνου φεύγει, ο Χρυσοχοίδης έρχεται...


Σας το λέμε από τώρα για να μην μας πείτε αργότερα ότι δεν σας ενημερώσαμε. Ο Γιώργος Παπανδρέου σκέφτεται πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο ανασχηματισμού γιατί βλέπει ότι το κάρο κόλλησε στη... λάσπη. Όχι απλά κόλλησε αλλά... βούλιαξε και δεν μπορεί να βγει με τίποτα. Αναζητά λοιπόν τρόπους να ανακατέψει την τράπουλα μπας και σώσει τα προσχήματα.
Επειδή οι Τροϊκανοί δεν τον αφήνουν να προκηρύξει πρόωρες εκλογές, επί του παρόντος τουλάχιστον γιατί κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά τι θα γίνει μέχρι τις 3 Απριλίου, ξέρει ότι μόνη λύση είναι να αλλάξει όσους υπουργούς και υφυπουργούς δεν... αποδίδουν ή δεν έχουν τη συμπάθεια του κόσμου. Και δεν είναι μόνο ο Γιώργος Ντόλιος υποψήφιος προς αποχώριση αλλά και ο "Τσάρος" της οικονομίας Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Ο αντικαταστάτης του έχει βρεθεί και ακούει στο όνομα Μιχάλης Χρυσοχοίδης...

Τέσσερις ημέρες του ΠΑΣΟΚ στην Κόλαση


Η ομιλία Καραμανλή στην Έκθεση Θεσσαλονίκης, το Σεπτέμβριο του 2008, ήταν η «αποφράς» ημέρα μετά την οποία άλλαξαν τα πάντα για τη Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας – άρχισε δηλαδή η «κατρακύλα», από την οποία δεν υπήρξε επιστροφή…
Το αντίστοιχο «σημείο καμπής» για την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα αποδειχθεί, πιθανότατα, το τετραήμερο 11-15 Φεβρουαρίου. Κι όλα όσα μεσολάβησαν από την περασμένη Παρασκευή (όταν η Τρόικα έδωσε την διαβόητη πια συνέντευξη), ως την Τρίτη που μας πέρασε (όταν ο Γιώργος Παπανδρέου διακήρυξε ότι θα βγάλει νόμο για να… μη πουλιέται η περιουσία του Δημοσίου)!
Στο μεταξύ, η Τρόϊκα ανακοίνωσε ότι θα εξευρεθεί ποσό 50 δισεκατομμύριων από αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου…
Η κυβέρνηση το είχε ήδη προσυπογράψει. Ο κύριος Πεταλωτής ξημερώματα Σαββάτου το… κατήγγειλε! Ένας από τα μέλη της Τρόικας στις Κυριακάτικες εφημερίδες διευκρίνισε ότι δεν ζητά ακριβώς «αξιοποίηση», συνιστά: πουλήστε τα όλα να τελειώνουμε! Ο κ. Πρωθυπουργός δύο εικοσιτετράωρα αργότερα, του απάντησε «δεν πουλάμε τίποτε»!
Για να αποδειχθεί λίγο αργότερα, ότι η Κυβέρνηση Παπανδρέου έχει ήδη δεσμευτεί να πουλήσει ακίνητη περιουσία…
Αυτό ακριβώς που ο Πρωθυπουργός δεσμεύτηκε να…απαγορεύσει!
Μύλος!
Θα μπορούσε να είναι ένα «επικοινωνιακά διαχειρίσιμο» περιστατικό πολιτικής ασυνεννοησίας. Θα μπορούσε να «μαζευτεί» και να ξεχαστεί.  Αμ δε!
Τώρα «άνοιξε η Κόλαση και ξεχύθηκαν οι δαίμονες».
Άντε να τους μαζέψεις…
Πράγματι, μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα η Κυβέρνηση «κατάφερε»:
* Να συγκρουστεί με την κοινή γνώμη (αφού ταυτίστηκε, αρχικά, με τις «αψυχολόγητες» δηλώσεις της Τρόϊκας).
* Να συγκρουστεί με τους εκπροσώπους της Τρόικας (αφού τους αποδοκίμασε).
* Να συγκρουστεί και με την ίδια την Τρόικα, αφού για πρώτη φορά βγήκε να απαγορεύσει, εκείνο που είχε ήδη αποδεχθεί, υπογράψει και δεσμευτεί να κάνει.
Έχασε τρία στα τρία
Το πιο αποκαλυπτικό: Η Κυβέρνηση ζήτησε από τη Νέα Δημοκρατία «συνεργασία». Για πρώτη φορά, όχι στο Μνημόνιο, αλλά – υποτίθεται – «στις προτάσεις της ΝΔ», που η ίδια η Κυβέρνηση ως τότε χλεύαζε
Η Ειρωνεία και η Χλεύη είναι μοναδικός τρόπος να μειώσεις κάποιον.
Αλλά αν το κάνεις πρέπει να είσαι σίγουρος ότι «θα σου βγει». Πρέπει να είσαι σίγουρος ότι ο άλλος λέει ανοησίες…
Γιατί αν ο άλλος αποδειχθεί ότι είχε δίκιο, τότε η Ειρωνεία και η Χλεύη γίνονται «μπούμεραγκ» και σε χτυπούν άσχημα κατά πρόσωπο.
Αυτό ακριβώς έπαθε η Κυβέρνηση….
Και τότε ήλθε η σειρά της Νέας Δημοκρατίας να «πάρει στην πλάκα» το ΠΑΣΟΚ. Και να το αρχίσει «στο δούλεμα»…
Γιατί αυτό είναι σημαντικό;
Η Ειρωνεία, πέρα από φοβερό όπλο στην πολιτική αντιπαράθεση, είναι και πολύ σημαντική ένδειξη του ποιος έχει «το πάνω χέρι» επικοινωνιακά. Η ποιος το κερδίζει…
Αυτός που υφίσταται Ειρωνεία και γίνεται αντικείμενο Χλεύης (ή αντιδρά αμυντικά στην Ειρωνεία του άλλου), χάνει έδαφος.
Κι αυτός που η Ειρωνεία του βρίσκει στόχο και προκαλεί καγχασμό σε βάρος του αντιπάλου του, κερδίζει έδαφος.
Δεν ξέρω αν το «έχτισε» η Νέα Δημοκρατία ή της βγήκε…
Πάντως, όταν πέρσι καταψήφισε το Μνημόνιο πήρε ρίσκο.
Κι όταν, αργότερα, πρότεινε «εναλλακτική «διέξοδο», πήρε ακόμα μεγαλύτερο ρίσκο. Γιατί αν απλώς ποντάρεις στη φθορά του άλλου, έχεις μόνο να περιμένεις και να «εισπράττεις». Αν όμως προτείνεις εσύ κάτι διαφορετικό από εκείνον που κυβερνά (και διαθέτει «και το καρπούζι και το μαχαίρι»), τότε «δίνεις στόχο» να σε χτυπήσουν. Και να σου κάνουν ζημιά, είτε έχεις δίκιο είτε όχι…
Για να βγει κερδισμένη η ΝΔ, θα έπρεπε να δικαιωθεί και ως προς την κριτική της (για το Μνημόνιο) και ως προς την πρότασή της (να γίνει αποδεκτό από τους αντιπάλους της ότι είχε δίκιο).
Όπως φαίνεται αυτή τη στιγμή συμβαίνουν πια και τα δύο!
Και κάτι τελευταίο: Σκεφτείτε να είχε στηρίξει η ΝΔ το Μνημόνιο πέρσι το Μάιο…
Συμπέρασμα: σε κρίσιμες στιγμές στην Πολιτική, σωστό αποδεικνύεται το ΜΗ προφανές. Το αντίθετο απ’ ό,τι συμβουλεύει η «συμβατική Σοφία».
Ο «πρώτος διδάξας», που αγνόησε τη «συμβατική Σοφία» της εποχής του και του βγήκε, ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου, τη δεκαετία του ’70. Μόνο που εκείνος έταξε στους πάντες τα πάντα
Ο Σαμαράς  αγνόησε κι αυτός τη «συμβατική Σοφία». Μόνο που αυτός δεν έταξε τίποτε σε κανένα
– Ο ίδιος έδειξε αρετές μαραθωνοδρόμου, όταν έκανε το «ανέλπιστο come back «από την έρημό».
– Ύστερα έδειξε αρετές sprinter, όταν μέσα σε ενάμιση μήνα ανέτρεψε τα προγνωστικά και νίκησε το σίγουρο τότε «φαβορί» της διαδοχής στη ΝΔ.
– Ύστερα έδειξε αρετές «σκακιστή», όταν κατάφερε να επαναφέρει τη ΝΔ από το πουθενά στο προσκήνιο, και να τη «στήσει» ιδανικά απέναντι σε ένα ΠΑΣΟΚ που φαινόταν να τα έχει όλα με το μέρος του
– Μένει να δούμε αν θα τα καταφέρει και στην «τελική έφοδο».
Εκτός κι αν δε χρειαστεί τελική έφοδος… (Πράγμα όχι κατ’ ανάγκην καλό…)
ΝΖ

ΠΟΙΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΘΕ ΒΡΕΘΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΙΚΑΣΕΙ...



 Σύμφωνα με τον επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Ντ.Στρος Καν,ο Γιώργος Παπανδρέου είχε ζητήσει την παρέμβαση του ΔΝΤ πριν καν περάσουν δύο μήνες αφότου ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας!Υπενθυμίζεται ότι εκείνη την περίοδο ο πρωθυπουργός απέρριπτε δημοσίως κατηγορηματικά ένα τέτοιο ενδεχόμενο...
"Η Καθημερινή της Κυριακής"

Την ίδια εποχή ο «νεραϊδοχτυπημένος» απέρριπτε δημοσίως κατηγορηματικά ένα τέτοιο ενδεχόμενο... Κι από δίπλα σιγοντάριζαν τα «καραγκιοζάκια»

1. Αρχιψεύτης: Η Ελλάδα είναι μέλος της Ευρωζώνης και, επομένως, δεν συζητούμε την προσφυγή στο ΔΝΤ (9/3/2010!!!)
2. Θεόδωρος Πάγκαλος: «Αποκλείω κατηγορηματικά κάθε περίπτωση να πάμε στο ΔΝΤ. Αμφισβητώ ακόμα και την πιθανότητα τούτο να ζητηθεί από τους εταίρους μας. » (Φεβρουάριος 2010).
3. Ευάγγελος Βενιζέλος: «Να σταματήσει αμέσως η συζήτηση για το ΔΝΤ, διότι υπονομεύει τη συνολική προσπάθεια της χώρας.»(Μάρτιος 2010).
4. Αννα Διαμαντοπούλου: «Νέα μέτρα δε θα τα άντεχαν οι πολίτες και η κοινωνία στο σύνολό της.» (Φεβρουάριος 2010).
5. Πάνος Μπεγλίτης: «Επιπλέον μέτρα θα ήταν εξέλιξη καταστροφική για όλους μας, για την ελληνική οικονομία, την κοινωνική συνοχή, την ανάπτυξη του τόπου.» (Μάρτιος 2010).

Ρε δεν πάτε στο διάολο λέω εγώ… Εξαφανιστείτε από τα μάτια μας παρτάλια που αναγορεύσατε το ψέμα σε υπέρτατη αλήθεια… Για φτύσιμο είστε ρεεε… Ή μάλλον για φάπες, που δε θα αργήσουν…
Τον Μπερλουσκόνι τον στέλνουν στο δικαστήριο γιατί ασέλγησε σε μία ανήλικη…
Τον αρχιΝενενέκο «χαοτικό παράφρονα»  και τους 156 καρεκλολάγνους εφιάλτες της κατοχικής κυβέρνησης που κατ’ εξακολούθηση ασελγούν επί 11.000.000 Ελλήνων,  ποιο ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ θα βρεθεί να τους ΔΙΚΑΣΕΙ;

Friday, February 18, 2011

G. Papandreou: "Το δε την πόλιν σοι δούναι ουτ' εμόν εστί..."

είπε ο Γιωργάκης στο Μνημόνιο και ράγισαν τα μπετά ου μην και τα μάρμαρα για τα οποία πολέμησε ο Μακρυγιάννης (όταν τον πληροφόρησαν ότι είναι ελληνικά)...

Αίφνης κι απ' το πουθενά, η τρόικα και η κυβέρνηση των ανδρεικέλων ζητούν απ' τους Ελληνες να τους δώσουν 50 δισ. για να πληρωθούν τα χρέη, μέρος των χρεών, που ο δικομματισμός τους δημιούργησε.
Ετσι! άουτ οφ δε μπλου, στο ξεκούδουνο, χωρίς προηγούμενο και ουρανοκατέβατα!
Μάλιστα ο κ. Παπακωνσταντίνου διαβεβαιώνει τον λαό ότι ο στόχος αυτός (να τον ληστέψουν δηλαδή κι άλλο) «είναι ρεαλιστικός και φιλόδοξος»!
Αλλά γιατί 50 δισ. κι όχι 80 δισ.;
Και γιατί αύριο να μην ξαναζητήσουν ακόμα 50 δισ.! ή ακόμα 85 δισ.;
Τι είναι τα δισ.; αντικείμενο κουτσοκουβέντας μεταξύ Παπακωνσταντίνου και τροϊκανών;
Κολοκυθιά είναι; φά 'τους 10, όχι 12 είναι καλύτερα, κάν' τα 15 να 'μαστε μέσα;
Αν αυτό δεν είναι πολιτική καφενείου είναι πολιτική μπυραρίας. Για αυτό και μόνον το άλλο ξεπουλητάρι, ο φον Καρατζαφέρης, μπορεί να την υποστηρίζει, πιστός στη λαμπρή δωσιλογική παράδοση πούλα πατρίδα-πάρε λάδι-φέρε το ακινητάκι του πεινάλα μπιρ παρά.
Να σοβαρευτούμε! Ο Παπανδρέου έκαμε πραξικόπημα με το Μνημόνιο. Κι έκτοτε το εμπλουτίζει με αλλεπάλληλα πραξικοπήματα.
Τα 50 δισ. είναι ένα από αυτά.
Αύριο, ένα επόμενο πραξικόπημα θα ακολουθήσει.
Πότε στα φανερά και πότε εν κρυπτώ, ο Παπανδρέου και οι παρακοιμώμενοί του κυβερνάνε τη χώρα εξωθεσμικά, με ψέματα και αύξουσα ανικανότητα.
Δυο θεμελιώδεις νόμοι, το Σύνταγμα και ο εκάστοτε προϋπολογισμός, έχουν τεθεί σε αναστολή ο πρώτος και βιάζεται καθημερινώς ο δεύτερος.
Προχθές ο εκλεκτός συνάδελφος Νίκος Ξυδάκης μάς υπενθύμισε απ' την «Καθημερινή» τον Θουκυδίδη να προσδιορίζει με το στόμα του Νικία τι είναι η πατρίδα: «άνδρες γαρ πόλις, και ου τείχη ουδέ νήες ανδρών κεναί», οι άνθρωποι είναι η χώρα, το κράτος, η δημοκρατία, δεν είναι τα κτίρια, τα κτήρια και τα πράγματα.
Είναι σήμερα φανερό ότι η πατρίδα, οι άνθρωποι, είναι σε κίνδυνο. Κίνδυνο ήδη βαθύ, που διαρκώς διευρύνεται.
Σε αυτές τις περιπτώσεις «υπέρτατος νόμος είναι η σωτηρία της πατρίδας».
Φοβάμαι ότι πλέον αυτό σημαίνει ένα και μόνον πράγμα: σωτηρία της πατρίδας, των ανθρώπων της, από τον Παπανδρέου.
Με το ΑΕΠ να πέφτει στο 6,6% (το δ' τρίμηνο του 2010), την ανεργία να ανεβαίνει αλματωδώς και τη χώρα να σκλαβώνεται σε υπαγόρευση πολιτικής (δικτατορία) για τα επόμενα τριάντα χρόνια, ένα μπορεί να 'ναι το συμπέρασμα:
ότι ο Παπανδρέου αποτελεί πλέον κίνδυνο για την πατρίδα...

Εθισμένοι στην αδράνεια.

Χρόνο με το χρόνο, μήνα το μήνα…εθιστήκαμε…
Περάσαμε πια στα…”σκληρά”
!!
Περπατάμε…ναρκωμένοι
. Αράζουμε…μαστουρωμένοι…
Βαποράκια και εμπόροι μας πότισαν το δηλητήριο

Το αίμα μας πήχτωσε. Το μυαλό μας λάλησε. Το κορμί μας σακατεύτηκε.
Κυβερνήσεις, ΜΜΕ, συνδικαλιστικές ηγεσίες, πληρωμένοι παπαγάλοι.
Κήρυκες και υπερασπιστές της Κυριαρχίας, της Δημοκρατίας, της Εντιμότητας,
της Διαφάνειας και της Αξιοκρατίας μας παρουσιάστηκαν…
Αποδείχτηκαν Αρπακτικά
, Λαμόγια, Ψεύτες και Υπηρέτες Ξένων συμφερόντων.
Οι Θεματοφύλακες της Πατρίδας…Υπάλληλοι…άλλων Πολιτικών και Αφεντικών.
Ο Πατριωτισμός τους, πατριωτισμός Τσέπης και Κόμματος.
Εδώ και 16 μήνες έχουμε απέναντί μας την σκληρότερη μεταπολιτευτική
κυβέρνηση. Κι εμείς το παίζουμε…πλαστελίνη… Μία κυβέρνηση…Αποχυμωτής: Στίβει-στίβει-στίβει. Εισοδήματα, Δικαιώματα,
Καθημερινότητα
, Μέλλον.

Μια κυβέρνηση…Λαθροθήρας: Στήνει καραούλι στο λαγό-Πολίτη να τον γεμίσει
σκάγια. Φόρους-φόρους-φόρους.
Δρόμοι με δόκανα. Χώρα-παγίδα.
Μια κυβέρνηση…Ιερός Λόχος Νεοφιλελεύθερων: Ορκίζομαι εις το όνομα του Μεγ.
Κεφαλαίου…Να φυλάττω πίστιν. Να υπερασπίζω Συμφέροντα.
Μια κυβέρνηση…Γεφυροποιών: Για να πάει ένας Λαός από το Σήμερα στο Αύριο,
θα πρέπει να περάσει τον σκοτεινό Αιώνα της Υποταγής, της Εκμετάλλευσης, της
Υφεσης, της μειωμένης Εθν.Κυριαρχίας…

΄Αλαλα τα χείλη…ημών.

Πλαστικοποιηθήκαμε. Αράξαμε.
Γεμίσαμε το Μυαλό μας με…κομφετί. Πιστοποιηθήκαμε…ραγιάδες.
Στέλνουμε απεγνωσμένα κλήσεις στην Ιστορία…
Η Ιστορία δεν ανταποκρίνεται σε…αναπάντητεςΠοτέ…
Δεν ευαισθητοποιείται με…SMS σταλμένα από το καθιστικό.
Η Ιστορία για να Κινηθεί απαιτεί…ρούγες… Μας επέβαλαν ένα Δρόμο. Εμείς τον ακολουθούμε αδιαμαρτύρητα. Υποτακτικά.
Ο Δρόμος αυτός  δ ε ν  έχει Τέλος
Μπορεί να έχει ενδιάμεσες πεντάλεπτες στάσεις για καφέ και τσιγάρο (εκλογές).
Μπορεί να έχει αλλαγές οδηγού-εισπράκτορα (ανασχηματισμοί).
Χρειαζόμαστε Νέα Πολιτική. Νέα Βούληση. Αλλη Πολιτική. Αλλη Βούληση.

Ενα Οραμα καταδικό Μας.

Πρώτα από όλα, όμως, χρειαζόμαστε…αποτοξίνωση…
Ετσι θα βρούμε την νέα Ιθάκη μας….

Πολιτικό κοράκι
Δημοσιεύθηκε στο ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

ΕΣΕΙΣ... ΚΙ ΕΜΕΙΣ...

ΕΣΕΙΣ…
…Που κυβερνάτε 38 χρόνια τώρα
…Που μας κατακλέψατε και χρεοκοπήσατε την χώρα
…Που ψηφίσατε το μνημόνιο
…Που μας απειλείτε με ΜΑΤ και φυλακές
…Που μας κατακρίνετε από τα τηλεπαράθυρα σας
…Που μας δίνετε μισθούς πείνας
…Που μας μπολιάζεται με ρατσισμό και φασισμό
…Που μας ξεπουλάτε για τα κέρδη σας
…Που καταστρέψατε τα όνειρα μας
Αν δεν φύγετε από την χώρα…

ΕΜΕΙΣ…
…Άνεργοι
…Συνταξιούχοι
…Εργάτες
…Εργαζόμενοι
…Αυτοαπασχολούμενοι
…Μικρομεσαίοι
…Υπάλληλοι
…Φοιτητές
…Σπουδαστές
…Μαθητές
…εξοργισμένοι
…καταπιεσμένοι
…εξαπατημένοι
…απελπισμένοι
Δεν θα φύγουμε από τους δρόμους…

Τους εγκαταλείπουν ντόπιοι και ξένοι παράγοντες

Τους εγκαταλείπουν ντόπιοι και ξένοι παράγοντες

Όπως σωστά επισημαίνουν και οι σχολιαστές του Antinews σε προηγούμενη ανάρτηση υπάρχει  πλέον “πλήρης αδυναμία διαχείρισης της κατάστασης”.
Κι αυτό όπως είναι φυσικό τό έχουν αντιληφθεί πρώτα τα εκδοτικά συγκροτήματα. Όπου τις τελευταίες ημέρες παρατηρούμε μια σαφή διαφοροποίηση απο την προηγούμενη ολόθερμη υποστηρίξη του ΓΑΠ και της κυβέρνησής του.
Τους αδειάζουν από παντού
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ σήμερα: «Σε δίνη έχει περιέλθει το ΠΑΣΟΚ, καθώς διογκώνονται οι αντιδράσεις μερίδας βουλευτών του στις προωθούμενες διαρθρωτικές αλλαγές, ενώ η κυβέρνηση παρουσιάζει πλέον εμφανές έλλειμμα συντονισμού, με τις έριδες μεταξύ υπουργών να βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη. Σημάδια έντονης κόπωσης παρουσιάζει τις τελευταίες εβδομάδες η κυβέρνηση».
ΕΘΝΟΣ: « Μπήκαν νερά από τον… ημιυπαίθριο. Νερά στο κυβερνητικό «σκάφος» από το «φάλτσο» του υφυπουργού Εσωτερικών για αναδρομικά τέλη στους νομιμοποιημένους ημιυπαίθριους, η οποία τελικά αποσύρθηκε έπειτα από απόφαση του πρωθυπουργού. Η εικόνα αλαλούμ συμπληρώθηκε με την αναταραχή στην Κοινοβουλευτική Ομάδα εξαιτίας νομοθετικής διάταξης για τους δικηγόρους».
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ : «Η φράση ‘τρεις λαλούν και δύο χορεύουν…’, που είπε ο πρώην πρόεδρός της Απ. Κακλαμάνης χθες στην αίθουσα του Κοινοβουλίου, ταιριάζει και με την εικόνα της κυβέρνησης,  αν μετρήσει κανείς τα φαινόμενα ασυνεννοησίας της κυβερνητικής μηχανής, που εμφανίστηκαν τις τελευταίες ημέρες”.
Λιθοβολισμοί στο …υπουργικό συμβούλιο: «Το θέμα ήταν γνωστό, είχε συζητηθεί σε ένα ακόμη υπουργικό συμβούλιο και σε διμερείς συνεννοήσεις του Γ. Παπακωνσταντίνου με τους Ευ. Βενιζέλο, Χ. Καστανίδη, Χ. Παμπούκη και Χρ. Παπουτσή. Το όνομα αυτού, οικονομικός εισαγγελέας. Παρ’ όλα αυτά, μια ακόμη σύγκρουση κορυφής εκδηλώθηκε με σφοδρότητα στη χθεσινή συνεδρίαση του ανώτερου κυβερνητικού οργάνου. Οι Χρ. Παπουτσής και Ευ. Βενιζέλος «λιθοβόλησαν» τον νέο θεσμό, σύμφωνα με χαρακτηρισμό στελεχών που παρακολούθησαν τη συζήτηση”. (ΕΘΝΟΣ)
Το ΔΝΤ “καρφώνει” την κυβέρνηση

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: «Το ΔΝΤ ‘κάρφωσε’, με τον τρόπο του, την ελληνική κυβέρνηση, ότι ήταν εκείνη που είχε την ευθύνη του σχεδιασμού σχετικά με την αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου. Σε συνέντευξη Τύπου στη Νέα Υόρκη, στελέχη του υπογράμμισαν πως ‘’η ελληνική κυβέρνηση σχεδίασε ένα πρόγραμμα για να μεγιστοποιήσει το όφελος από το μεγάλο σύνολο δημοσίων επιχειρήσεων και δημόσιας περιουσίας’’. Και για να μην αφήσουν καμία αμφιβολία, συμπλήρωσαν: Ευρωπαίοι εταίροι και ΔΝΤ υποστηρίζουμε την ελληνική κυβέρνηση,
ΣΚΑΙ-Περιβάλλον αβεβαιότητας: “Αναβλητικότητα, καθυστερήσεις, ολιγωρία. Δεκαπέντε μήνες στη διακυβέρνηση του τόπου το ΠΑΣΟΚ και το πρόγραμμα των 100 ημερών πάει… περίπατο, ενώ την ίδια ώρα οι καθυστερήσεις και οι αναβολές βρίσκουν τα πολιτικά κόμματα σε αδυναμία συνεννόησης. Η πολυπόθητη συναίνεση στην πιο κρίσιμη στιγμή για το μέλλον της χώρας είναι κενό γράμμα. Η αξιωματική αντιπολίτευση και τα κόμματα της Αριστεράς δεν δέχονται να κάτσουν ούτε καν στο ίδιο τραπέζι για να βρεθεί μια κοινή συνισταμένη σε φλέγοντα θέματα για να μη φτάσει η χώρα εκτός από την πολιτική και στην οικονομική χρεοκοπία”,

Οµολογία αποτυχίας απο τα ΝΕΑ και το κ. Πρετεντέρη

Γιατί ψάχνουµε πενήντα δισεκατοµµύρια; Τι µεσολάβησε και τα επτά δισ. του ∆εκεµβρίου έγιναν πενήντα δισ. δυο µήνες αργότερα;
ΕΠΙΤΡΕΨΤΕ να πω ότι αυτή είναι η πιο ουσιώδης ερώτηση. Χωρίς (επίσηµη) απάντηση. Γι’ αυτό και όλοι υποψιαζόµαστε ότι πίσω της κρύβεται µια οµολογία αποτυχίας. Αποτυχία του Μνηµονίου έως ένα σηµείο. Κυρίως, όµως, αποτυχία στηδιαχείριση του χρέους. Οπως φαίνεται, οιδιευθετήσεις που συζητούσαµε έχουν παγώσει και έχουν υπαχθεί σε µιαµελλοντική ευρωπαϊκή λύση.
ΚΑΙ ΟΛΑ αυτά πριν ακόµη πληροφορηθούµε ότι η ύφεσητο 2010 έφτασε επισήµως στο 6,6%!
Οχι µόνο ο στόχος είναι εξ ορισµού απλησίαστος, αλλά καθίσταται ακόµη πιο ανέφικτος όταν η κυβέρνηση διαβεβαιώνει τροµαγµένη από τις αντιδράσεις ότι δεν πρόκειται να πουλήσει τίποτα
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=174&ct=136
Μήνυμα από Αμερική
Εχοντας νιώσει την γλύκα της εξουσίας, ο πρωθυπουργός δείχνει το τελευταίο διάστημα ένα άλλο πρόσωπο. Όμως, δεν πρέπει να ξεχνά ότι στην κατάσταση που βρίσκεται η Ελλάδα, ως αποτέλεσμα των σκανδάλων και της κακής διαχείρισης εκ μέρους των πολιτικών της, και επειδή ο ίδιος πήρε την απόφαση να την οδηγήσει στο στόμα του λύκου, τα περιθώριά του είναι ελάχιστα. Είτε μένει και παλεύει πραγματικά για να αλλάξει τη χώρα, όπως υποσχέθηκε στους δανειστές, είτε πραγματοποιεί το όνειρο της ζωής του αναζητώντας μία σημαντική θέση στο εξωτερικό. Εκτός αν έχει αντιληφθεί πως το όνειρο είναι απατηλό…(Μιχάλης Ιγνατίου , στο προσωπικό site του διευθυντή του Μega)
Wall Streat: «Η Ελλάδα χρειάζεται πραγματική ηγεσία»
«Η Ελλάδα χρειάζεται πραγματική ηγεσία», τιτλοφορείται άρθρο του συντάκτη της Wall Street Journal, Nick Skrekas που δημοσιεύεται στο blog της εφημερίδας “The Source”.
Περιγράφοντας τις παλινωδίες που ακολούθησαν την ανακοίνωση της τρόικας περί αποκρατικοποιήσεων 50 δισ. ευρώ, την περασμένη Παρασκευή, η WSJ καταλήγει: «Για να αποφύγουν μια κοινωνική έκρηξη, οι σοσιαλιστές πρέπει να ξεκαθαρίσουν τα σχέδιά τους, να τα εξηγήσουν με σαφήνεια και να προσφέρουν πραγματική ηγεσία».
Μονο το «Kαρφί» έμεινε μάλλον στον αρχηγό